Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Юхан 9 Bible Online

Юхан 9 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Юхан 9

¹Иса кечип кеткенде, бир догъма кёр адамны корьди.

²Шегиртлери Исадан: — Равви, о, кёр олып догъгъан, чюнки озю, я да ана-бабасы гуна япкъан эдими? — деп сорадылар.

³Иса бойле джевап берди: — Озюнинъ де, ана-бабасынынъ да гунасы ичюн дегиль. Лякин Алланынъ ишлери онда белли оладжагъы ичюн, о кёр олып догъды.

⁴Даа куньдюз олгъанда, Мени Ёллагъаннынъ ишлерини япмакъ керекмиз. Гедже келеята, о вакъыт ич кимсе чалышып оламайджакъ.

⁵Мен даа дюньяда олгъанымда, Мен дюньянынъ ярыгъы олам.

⁶Иса бу сёзлерни айтып, ерге тюкюрди ве тюкюриктен чамур япып, кёрнынъ козьлерине якъты.

⁷— Барып, Силоам хавузында ювун, — деди онъа. (Силоам — «ёлланылгъан» демектир.) Кёр адам барып ювунды, ве корип башлагъан козьлеринен эвине кельди.

⁸О вакъыт, онынъ къомшулары ве эвельден онынъ кёр олып тиленгенини корьген адамлар: — Бу, анавы тиленип отургъан кёр адам дегильми? — деп сорай эдилер.

⁹Базылары: — Эбет, одыр, — деселер, башкъалары: — Ёкъ, лякин онъа ошай, — дедилер. Адамнынъ озю исе: — Догъру, бу меним, — дей эди.

¹⁰— Ойле олса, козьлеринъ насыл ачылды? — деп сорадылар.

¹¹— Иса адлы адам чамур япып, козьлериме якъты да, «Барып, Силоам хавузында ювун», — деди манъа. Мен барып ювундым ве корип башладым, — деди о адам.

¹²— О адам къаерде? — деп сорадылар. — Бильмейим, — деп джевап берди о.

¹³Сонъ кёр олгъан адамны фериселернинъ алдына кетирдилер.

¹⁴Иса чамур япып, кёр адамнынъ козьлерини ачкъан кунь исе еудийлернинъ раатлыкъ куню эди.

¹⁵Фериселер де кёр адамдан козьлери насыл ачылгъаныны сорадылар. — О, козьлериме чамур якъты. Мен ювундым, ве энди козьлерим коре, — деди адам.

¹⁶— Бу адам Алладан дегиль, чюнки О, раатлыкъ кунюни тутмай, — деди базы фериселер. Башкъалары исе: — Гуналы адам бойле бельгилерни насыл косьтерип олур? — дедилер. Бойледже, араларында дава пейда олды.

¹⁷— Шу, козьлеринъни ачкъан адам, сенинъ фикиринъдже, ким О? — деп, кене кёр адамдан сорадылар. — О, пейгъамбердир, — деди о.

¹⁸Амма еудийлернинъ башлыкълары, козьлери ачылгъан адамнынъ эвельден кёр олгъанына ве козьлери ачылгъанына инанмадылар, козьлери корьген адамнынъ ана-бабасыны чагъыртып:

¹⁹— Кёр олып догъды, деген огълунъыз шумы? Я энди насыл этип онынъ козьлери коре? — деп сорадылар.

²⁰Ана-бабасы бойле джевап бердилер: — Бу бизим огълумыз, онынъ кёр олып догъгъаныны билемиз.

²¹Лякин насыл корип башлагъаныны бильмеймиз, козьлерини ким ачкъаныны да бильмеймиз. О акъыл-балигъ яшында, озюнден соранъыз. Озю ичюн озю джевап берсин.

²²Кёрнынъ ана-бабасы бойле дедилер, чюнки олар еудийлернинъ башлыкъларындан къоркъа эдилер. Еудийлернинъ башлыкълары бундан эвель, ким Исаны Месих деп таныса, синагогадан айырылсын, деген къарарны чыкъаргъан эдилер.

²³Шу себептен кёрнынъ ана-бабасы: «О акъыл-балигъ яшында, озюнден соранъыз», — дедилер.

²⁴Бундан сонъ, эвельден кёр олгъан адамны экинджи кере чагъыртып: — Алланынъ огюнде догърусыны айт! Биз о адамнынъ гуналы олгъаныны билемиз, — дедилер.

²⁵— О, гуналымы, ёкъмы, мен бильмейим, — деп джевап берди о. — Мен тек шуны билем: кёр эдим, энди исе корем.

²⁶— О санъа не япты? Козьлеринъни насыл ачты? — деп сорадылар ондан.

²⁷— Мен сизге энди айткъан эдим де, сиз динълемединъиз! Буны даа эшитмеге истейсиз? Я сиз де Онынъ шегиртлери олмагъа истейсизми? — деди о адам.

²⁸Еудийлернинъ башлыкълары исе оны акъаретлеп: — Сен Онынъ шегиртисинъ, биз исе — Мусанынъ шегиртлеримиз!

²⁹Биз билемиз ки, Алла Мусанен лаф эткен. Бу адам исе къаерден олгъаныны бильмеймиз, — дедилер.

³⁰— Шашыладжакъ бир шей! — деп джевап берди о. — Сиз Онынъ къаерден олгъаныны бильмейсиз, лякин О меним козьлеримни ачты!

³¹Биз билемиз ки, гуналы адамларны Алла динълемей. Тек, ким Алладан къоркъып, Онынъ ирадесини беджерсе, Алла оны динълей.

³²Догъма кёрнынъ козьлерини бир кимсе ачкъаныны дюнья тургъандан берли эшитильмеген.

³³Эгер о адам Алладан олмагъан олса, ич бир шей япып оламаз эди.

³⁴Еудий башлыкълары бунъа джевап берип: — Сен бутюнлей гуна ичинде догъгъан олсанъ да, энди бизге акъыл огретесинъми? — деп, оны къувып чыкъардылар.

³⁵Иса о адамнынъ къувып чыкъарылгъаныны эшитип, оны къыдырып тапты. — Сен Алланынъ Огълуна иман этесинъми? — деп сорады ондан. О адам Исагъа:

³⁶— Эфендим, — деди, — мен Онъа иман этмек ичюн, О ким олгъаныны бильмек керегим.

³⁷— Сен Оны корьдинъ, мына сеннен лаф эткен — Онынъ Озю, — деди Иса.

³⁸О вакъыт адам: — Иман этем, Рабби! — деди де, Исанынъ огюнде озюни ерге ташлады.

³⁹Иса: — Корьмегенлер корьсюнлер, корьгенлер исе кёр олсунлар деп, Мен бу дюньягъа суд этмеге кельдим, — деди.

⁴⁰Онынъ этрафында базы фериселер тура эдилер. Олар бу лафны эшитип: — Биз кёр дегильмизми? — деп сорадылар.

⁴¹Иса оларгъа: — Эгер кёр олсанъыз, гунанъыз олмаз эди. Лякин сиз, козьлеримиз корелер, дегенинъиз ичюн, гунанъыз сизде къала, — деди.