Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 10 Bible Online

Фаалиет 10 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 10

¹Кайсарея шеэринде Корнелий адлы бир адам бар эди. О, «Италик» деген арбий болюгининъ [4] бир юзбашы олып хызмет эте,

²ве бутюн эвдекилеринен берабер Алладан къоркъкъан ве диндар бир адам эди. Халкъкъа чокътан-чокъ садакъа берип, эр вакъыт Аллагъа дува окъугъан.

³Куньлернинъ биринде саат учьлерде, о, Алланынъ бир мелеги онынъ алдына кельгенини ачыкътан-ачыкъ руяда корьди. Мелек онъа: — Корнелий! — деди.

⁴Корнелий мелекке къоркъунен бакъып: — Не, Эфендим? — деп сорады. Мелек онъа: — Сенинъ дуваларынъ ве берген садакъаларынъ Алланынъ акъылына кельди.

⁵Энди Яффагъа адамларны ёллап, Пётр адыны ташыгъан Симон деген адамны алдынъа чагъырт.

⁶О, эви денъиз ялысында олгъан Симон адлы териджиде мусафир олып отура, — деди.

⁷Онен лаф эткен мелек кеткен сонъ, Корнелий хызметчилеринден экисини ве озюнинъ аскер ярдымджысыны, диндар бир адамны чагъырды.

⁸Оларгъа эр шейни анълатып, Яффагъа ёллады.

⁹Эртеси куню, бу адамлар даа ёлда олып шеэрге якъынлашкъанда, Пётр уйлеге якъын вакъытта дува окъумакъ ичюн дамгъа чыкъты.

¹⁰О, ач олгъаныны дуйып, аш ашамагъа истеди. Аш азырлангъан вакъытта, о рухланып руя корьди.

¹¹Коклер ачылып, балабан чаршафкъа ошагъан бир шейни корьди. О, дёрт кошесинден асылгъан алда ашагъа тюшип келеята эди.

¹²Чаршафнынъ ичинде тюрлю дёрт аякълы ве ер юзюнде сюйрекленген махлюкълар эм де кокте учкъан къушлар бар эди.

¹³Бир сес онъа: — Пётр, тур да, сой ве аша! — деди.

¹⁴Пётр: — Ёкъ, асла, Раббим! Мен ич бир вакъыт кирли я да арам шей ашамадым, — деди.

¹⁵Сес кене онъа экинджи сефер эшитилип: — Алла эляллагъаныны арам сайма! — деди.

¹⁶Бу шей учь кере текрарланды. Сонъ чаршаф бирден кокке котерильди.

¹⁷Пётр даа ич бир шей анъламайып, онъа корюнген руянынъ не манасы бар экен, деп отургъанда, Корнелий ёллагъан адамлар Симоннынъ эвини сораштырып къапунынъ босагъасында токътадылар.

¹⁸Олар къычырып, Пётр адыны ташыгъан Симон о ерде мусафирликте олгъаныны сорадылар.

¹⁹Пётр исе даа руя акъкъында тюшюнип отура эди. Мукъаддес Рух онъа: — Мына, учь адам сени къыдыра.

²⁰Еринъден тур да, ашагъа тюш ве шубеленмейип оларнен кет, чюнки оларны Мен ёлладым, — деди.

²¹Пётр ашагъа тюшип, адамларгъа: — Сиз къыдыргъан адам меним. Бу ерге насыл себепнен кельдинъиз? — деди.

²²Олар Пётргъа: — Корнелий адлы, бутюн еудий халкъы урьмет эткен, диндар, Алладан къоркъкъан бир юзбашы бар. Мукъаддес мелек онъа, сени озь эвине чагъыртып, айткъанларынъны динълемеге буюрды, — дедилер.

²³Сонъ Пётр оларны ичериге чагъырып, мусафир этти. Эртеси куню Пётр азырланып, кельгенлернен берабер ёлгъа чыкъты. Яффадаки дин къардашлардан базы адамлар да онынъ артындан кеттилер.

²⁴Экинджи куню олар Кайсареягъа кельдилер. Корнелий исе озь сой-сопларыны ве якъын достларыны бир ерге топлап, оларны беклей эди.

²⁵Пётр ичериге киргенде, Корнелий оны къаршылап, аякълары огюнде йыкъылып онъа бель букти.

²⁶Пётр исе: — Тур, мен де бир инсаным, — деди де, оны аякъ устюне турсатты.

²⁷Пётр Корнелийнен субетлешип эвге кирди ве анда чокъ адам топлашкъаныны корьди.

²⁸О оларгъа: — Башкъа халкълардан олгъан адамларнен алякъа тутмакъ ве онынъ эвине кирмек, еудий ичюн ясакъ олгъаныны билесинъиз. Лякин Алла ич бир адамны кирли я да арам, деп саймамагъаны манъа ачылды.

²⁹Шунынъ ичюн мени чагъыргъан сонъ, сёз къайтармайып кельдим. Энди айтынъыз, мени не ичюн чагъырдынъыз? — деди.

³⁰Корнелий джевап берип: — Бундан дёрт кунь эвель, айны шу вакъытта, саат учьте, мен эвимде дува окъуй эдим. Бирден йылтырагъан урба кийген бир адам огюмде пейда олды.

³¹О манъа бойле деди: «Корнелий! Алла дуваларынъны эшитти ве берген садакъаларынъ Алланынъ акъылына кельди.

³²Энди Яффагъа адам ёлла, денъиз боюндаки териджи Симоннынъ эвинде мусафир олгъан Пётр адыны ташыгъан Симонны чагъырт».

³³Мен де шу ань сенинъ алдынъа адамларны ёлладым, ве ниает, кельгенинъ яхшы олды. Энди Рабби санъа буюргъан сёзлерининъ эписини динълемек ичюн биз эпимиз бу ерде Алланынъ огюнде топланып турамыз.

³⁴Пётр лафыны башлап: — Керчектен, Алла адамларны айырмай.

³⁵Эписи миллетлерде Ондан къоркъкъан ве адалетли ишлер япкъанларнынъ эписининден О, разыдыр.

³⁶Алла Озь Сёзюни Исраиль огъулларына ёллап, Иса Месихнинъ ярдымынен барышыкъ илян этти. Шу Иса — эписининъ Раббисидир.

³⁷Ягъя пейгъамбер адамларнынъ сувгъа батырылып чыкъкъаныны огреткен сонъ, Галилеядан башлап бутюн Еудиеде олгъан шейлерни сизлер билесиз.

³⁸Назарет шеэринден олгъан Исаны Алла Мукъаддес Рухнен ве къудретнен ягълады. Сонъ О, чокъ яхшы шейлер япып ве Иблис ургъанларнынъ эписини тедавийлеп юре эди. Алланынъ Озю исе Исанен берабер эди.

³⁹Мына биз еудийлернинъ топрагъында ве Ерусалим шеэринде Исанынъ япкъан ишлерине шаат оламыз. Сонъ Оны агъачкъа асып ольдюрдилер.

⁴⁰Амма Алла учюнджи куню Оны тирильтип, козьге корюнмеге кучь берди.

⁴¹Иса бутюн халкъкъа дегиль, тек бизге, шаатларгъа, Алланынъ огюнде сайлангъан адамларгъа корюнди. О, олюлерден тирильген сонъ, биз Онен ашап-ичтик.

⁴²Алла Исаны тирилернинъ ве олюлернинъ Къадысы этип тайин этти. Бунъа шаат олмагъа ве халкъкъа Къуванчлы Хаберни огретмеге Иса бизге буюрды.

⁴³Пейгъамберлернинъ эписи бунъа шаат олды: Исагъа инангъан эр бир адамнынъ гуналары Онынъ адынен багъышланалар, — деди.

⁴⁴Пётр даа лаф этип тургъанда, Хаберни динълеген эписининъ устюне Мукъаддес Рух энди.

⁴⁵Пётрнен кельгенлер Исагъа инангъан сюннет этильген еудийлер эди. Мукъаддес Рух башкъа халкъларнынъ устюне де энгенини корип, шашып къалдылар.

⁴⁶Чюнки о адамларнынъ башкъа тиллерде лаф этип, Алланы шерефлегенлерини эшитип тура эдилер. О вакъыт Пётр сёз алып:

⁴⁷— Биз киби Мукъаддес Рухны къабул эткен бу адамларнынъ сувгъа батырылып чыкъмасына ким кедер этер? — деди де,

⁴⁸оларгъа Иса Месихнинъ адынен сувгъа батырылып чыкъмагъа буюрды. Ондан сонъ олар Пётргъа бир къач кунь даа къалмагъа риджа эттилер.