Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 13 Bible Online

Фаалиет 13 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 13

¹Антиохия шеэриндеки иманлылар топлашувында пейгъамберлер ве оджалар бар эдилер: Барнаба, лагъабы «Нигер» олгъан Симон, киренели Лукий, виляет акими Ироднен тербиеленген Манаэн ве Саул.

²Олар Раббиге ибадет эткенде ве аштан-сувдан вазгечкенде, Мукъаддес Рух оларгъа: — Барнабанен Саулны Мен сайлагъан иш ичюн айырып Манъа беринъиз! — деди.

³Даа аштан-сувдан вазгечкен ве дува окъугъан сонъ, Барнабанен Саулнынъ башына къолларыны къойды да, оларны йибердилер.

⁴Барнабанен Саул Мукъаддес Рух ёллагъаны киби ёлгъа чыкъып, Селевкея шеэрине кельдилер. О ерден исе Къыбрыс адасына кечтилер.

⁵Саламис шеэрине келип, еудийлернинъ синагогаларында Алланынъ Сёзюни илян эттилер. Юхан да оларнынъ хызметинде эди.

⁶Олар бутюн аданы айланып чыкъып, Пафос шеэрине етип кельдилер. О ерде тылсымджы ве ялан пейгъамбер олгъан Бар-иса адлы бир еудийни расткетирдилер.

⁷Бар-иса виляет акими Сергий Павелнинъ хадими эди. Акъыллы адам олгъан аким Барнабанен Саулны чагъыртып, Алланынъ Сёзюни динълемеге истеди.

⁸Амма Бар-иса (онынъ экинджи ады Элима, яни «тылсымджы» эди) оларгъа къаршылыкъ косьтерип, акимни имандан тайдырмагъа тырыша эди.

⁹О вакъыт Мукъаддес Рухкъа толгъан Саул, яни Павел, онъа козьлерини тикип:

¹⁰— Эй Иблис огълу! Юрегинъ эр тюрлю ялан ве утанмазлыкъкъа толгъан, сен эр бир акъикъатнынъ душманысынъ! Раббининъ догъру ёлларыны къыйыштырмакътан вазгечерсинъми?

¹¹Энди Рабби санъа къаршы къол котерди. Сен кёр оладжакъсынъ ве бир къач вакъыткъадже кунешни корьмейджексинъ, — деди. Шу ань бу адамнынъ козьлери думангъа ве къаранлыкъкъа толды. Энди о анда-мында урулып, озюне етекчи къыдыра эди.

¹²Аким буны корьди ве Раббининъ огретювине тааджипленип имангъа кельди.

¹³Павел ве онынъ янында олгъанлар Пафос шеэринде гемиге минип, Памфилиянынъ Перге шеэрине кельдилер. Юхан исе олардан айырылып, Ерусалимге къайтты.

¹⁴Олар Пергеден кене ёлгъа чыкъып, Писидиядаки Антиохия шеэрине бардылар. Раатлыкъ кунюнде еудийлернинъ синагогасына кирип отурдылар.

¹⁵Къанундан ве Пейгъамберлернинъ Языларындан парчаларны окъугъан сонъ, синагоганынъ башлыкълары оларгъа адам ёллап: — Дин къардашларымыз, эгер халкъкъа береджек насиат сёзлеринъиз олса, буюрынъыз, айтынъыз, — дедилер.

¹⁶Павел аякъ устюне турды ве, къолуны котерип, деди: — Эй Исраиль акъайлары ве Алладан къоркъкъанлар, динъленъиз!

¹⁷Бу халкънынъ, Исраильнинъ Алласы баба-деделеримизни сайлады. Олар Мысыр топрагъында, гъурбетте яшагъанда, Алла оларны юксельтти. Сонъ Озюнинъ къудретли къолунен оларны о ерден алып чыкъты.

¹⁸Къыркъ йыл девамында сахрада оларнынъ япкъанларына чыдады.

¹⁹Ханаан топрагъында еди миллетни ёкъ этип, оларнынъ ерлерини Исраиль халкъына берди.

²⁰Бу ал 450 йыл девам этти. Ондан сонъ, Смаил пейгъамбер заманына къадар Алла оларгъа башлыкъларны берди.

²¹Сонъ халкъ падишаны истеди, ве Алла Биньямин къабилесинден Киш огълу Шаул деген акъайны оларгъа берди. О, 40 йыл девамында падишалыкъ япты.

²²Оны тахттан алып ташлагъан сонъ исе, оларгъа Давутны падиша этип берди. Алла Давут акъкъында шаат этип: «Меним юрегиме яткъан адамны — Йишай огълу Давутны таптым. Бутюн истеклеримни о беджереджек», — деди.

²³Алла берген сёзюни тутып, Давут союндан Исраильге Къуртарыджы Исаны ёллады.

²⁴Исанынъ келишинден эвель Ягъя пейгъамбер бутюн Исраиль халкъыны тёвбе этмеге ве сувгъа батырылып чыкъмагъа чагъырды.

²⁵Ягъя озь ёлунынъ сонъунда: «Сизлер мени ким деп саясынъыз? Мен о дегилим. Лякин менден сонъ Келеяткъан бар, мен Онынъ аякъкъап багъларыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим», — деген эди.

²⁶Эй дин къардашларымыз, эй Ибраимнинъ несилинден олгъанлар ве аранъызда Алладан къоркъкъанлар! Бу Къуртулыш акъкъындаки хабер бизге ёлландырылгъандыр!

²⁷Ерусалимде яшагъанлар ве оларнынъ башлыкълары Исаны танымадылар. Оны олюмге укюм этип, эр раатлыкъ куню окъулгъан пейгъамберлернинъ сёзлерини озьлери беджердилер.

²⁸Онда олюмге ляйыкъ ич бир къабаатны тапмайып, Пилаттан Оны ольдюрильмесини истедилер.

²⁹Онынъ акъкъында язылгъан бутюн языларны шойле беджерген сонъ, Оны хачтан тюшюрип къабирге къойдылар.

³⁰Лякин Алла Оны олюлерден тирильтти.

³¹Озюнен берабер Галилеядан Ерусалимге баргъанларгъа чокъ куньлер девамында корюнип турды. Энди олар халкънынъ алдында Онынъ шаатлары олып къалдылар.

³²[32-33] Биз сизлерге кетирген Къуванчлы Хаберимиз бойле: Алла Исаны тирильтип, бабаларымызгъа берген сёзюни бизлер, оларнынъ балалары ичюн беджерди. Зебур Китабынынъ экинджи йырында язылгъаны киби: «Сен Меним Огълумсынъ, бугунь Мен Санъа Баба олдым».

³³

³⁴Исаны тирильтип ве асла чюрюмесине ёл бермейджеги акъкъында исе шойле язылгъан: «Мен Давуткъа ваде эткен мукъаддес, денъишмез шейлерни сизге береджегим».

³⁵Шунынъ ичюн, Зебур Китабынынъ башкъа бир еринде: «Озь Азизинъе мезарда чюрюмеге ёл бермезсинъ», — деп язылгъан.

³⁶Давут Алланынъ эмиринен озь несилине хызмет эткен сонъ, вефат этти ве бабаларына къошулды. Онынъ бедени чюрюп кетти.

³⁷Амма Алла тирильткеннинъ бедени чюрюмеди.

³⁸Энди, эй дин къардашларымыз, сизлерге мына бу белли олсун ки, Исанынъ адынен гуналарынъыз багъышлангъаны илян этиле.

³⁹Сизлер Мусанынъ Къанунына коре базы шейлерде элялланып инсафлы оламайджакъ эдинъиз. Энди исе Исада эр бир имангъа кельген адам бу шейлерде де инсафлы деп сайыла.

⁴⁰Тек мукъайт олунъыз, пейгъамберлернинъ айткъан бу сёзлери башынъызгъа тюшмесин:

⁴¹«Эй мыскъылджылар, бакъынъыз, шашып къалып гъайып олунъыз! Сиз яшагъан куньлерде Мен буюк бир иш беджерем, оны сизлерге бириси айткъан олса, онъа ич инанмаз эдинъиз».

⁴²Бундан сонъ Павелнен Барнаба синагогадан чыкъып кеткенде, халкъ оларны келеджек раатлыкъ куню бу акъта субетни девам этмеге давет этти.

⁴³Джемаат синагогадан чыкъып, еудийлернинъ ве Алладан къоркъып еудий динини къабул эткенлернинъ чокълары Павел ве Барнабанынъ артындан кеттилер. Олар бу адамларнен субетлешип, оларны Алланынъ хайырында даа яшамагъа къандырдылар.

⁴⁴Келеджек раатлыкъ куню шеэрлилернинъ аман-аман эписи Алланынъ Сёзюни динълемек ичюн топландылар.

⁴⁵Лякин о къадар халкъны корьген еудийлер пахыллап, Павелни акъаретлеп онынъ айткъан сёзлерине къаршы лаф эттилер.

⁴⁶О вакъыт Павелнен Барнаба джесюрликнен джевап берип: — Алланынъ Сёзюни биринджи невбетте сизге кетирмек керек эди. Амма сизлер Оны ред этип, озьлеринъизни эбедий аяткъа ляйыкъ корьмединъиз. Бундан сонъ биз башкъа халкъларгъа мураджаат этеджекмиз.

⁴⁷Чюнки Рабби бизге буны буюрды: «Сени тюрлю халкъларгъа нур бермеге къойдым, ер юзюнинъ четлерине къадар къуртулыш кетир».

⁴⁸Башкъа миллетлер буны эшитип пек севиндилер ве Раббининъ Сёзюни шуретледилер. Эбедий аяткъа тайинленгенлернинъ эписи имангъа кельдилер.

⁴⁹Раббининъ Сёзю бутюн мемлекетке даркъалды.

⁵⁰Лякин еудийлер диндар ве итибарлы къадынларнен шеэрнинъ сайгъылы адамларыны Павел ве Барнабагъа къаршы къойып, оларны озь ерлеринден къувып чыкъардылар.

⁵¹О вакъыт Павел ве Барнаба аякъларынынъ тозуны оларгъа къаршы къакъып, Иконий шеэрине кеттилер.

⁵²Шегиртлер исе къуванч ве Мукъаддес Рухкъа толып-таша эдилер.