Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 16 Bible Online

Фаалиет 16 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 16

¹Павел Дербе ве Листра шеэрлерине етип барды. О ерде Тимотей адлы шегирт бар эди. Онынъ анасы иман тапкъан еудий, бабасы исе юнан эди.

²Бу адам Листра ве Иконийде яшагъан дин къардашлары арасында яхшы нам къазангъан эди.

³Тимотейни озюнен берабер алып кетмеге истеген Павел шу этрафтаки еудийлер ичюн оны сюннет этти. Чюнки онынъ бабасы юнан олгъаныны эписи биле эди.

⁴Олар шеэр-шеэрден кечип, Ерусалимдеки эльчилер ве акъсакъаллар тарафындан чыкъарылгъан къарарларны иманлыларгъа анълатып, оларны тутмагъа буюра эдилер.

⁵Бойледже топлашувларнынъ иманы къуветленип, сайысы кунь-куньден арта эди.

⁶Сонъ олар Фригия ве Галатия топракъларыны кечтилер, Мукъаддес Рух исе оларгъа Кучюк Асияда Алланынъ Сёзюни даркъатмагъа бермеди.

⁷Мисия сынъырларына якъынлашкъанда, Битиниягъа бармагъа ынтылдылар, лякин Исанынъ Руху оларгъа рухсет бермеди.

⁸Шунынъ ичюн, Мисияны кечип, Троас шеэрине кельдилер.

⁹Шу геджеси македониялы бир адам Павелге руяда корюнди. О, Павелнинъ къаршысында турып: «Македониягъа келип, бизге ярдым эт!» — деп ялвара эди.

¹⁰Павел бу руяны корьген сонъ, биз бирден Македониягъа бармагъа арекет эттик, чюнки Рабби бизни о ерде Къуванчлы Хаберни илян этмеге чагъыра, деген фикирге кельген эдик.

¹¹Троас шеэринде гемиге минип, догъру Самотракеге ёл алдыкъ ве эртеси куню Неаполь шеэрине келип чыкътыкъ.

¹²О ерден, Македониянынъ шу къысмындаки биринджи шеэри ве Рим колониясы олгъан Филиплер шеэрине кельдик ве анда бир къач кунь къалдыкъ.

¹³Раатлыкъ куню биз шеэрнинъ араба къапуларындан тышарыгъа чыкъып озенге бардыкъ, чюнки анда дува окъумакъ ичюн ер олгъаны акъкъында беллеген эдик. Анда топлашкъан къадынларнен субетлешип башладыкъ.

¹⁴Динълегенлер арасында Лидия адлы Аллагъа ибадет эткен къадын бар эди. О, Тиатира шеэринден олып, мор тюсте паалы къумач сата эди. Павелнинъ айткъанларыны анъламакъ ичюн Рабби онынъ юрегини ачты.

¹⁵Лидия озюнинъ эвиндекилеринен берабер сувгъа батырылып чыкъкъан сонъ, бизни мусафирликке чагъырды. О: «Эгер сизлер мени Раббиге инангъан деп сайсанъыз, эвиме келип яшанъыз», — деп бизни къандырды.

¹⁶Куньлернинъ биринде биз дува окъулгъан ерге кеткенде, ичинде фалджылыкъ руху олгъан бир хызметчи къыз бизге расткельди. О, адамларгъа фал ачып келеджегини косьтере ве эфендилерине чокъ къазанч кетире эди.

¹⁷Павелнен эпимизнинъ артымыздан юрип: — Бу адамлар Юдже Алла-Таалянынъ къулларыдыр, сизге къуртулыш ёлуны илян этелер, — деп багъыра эди.

¹⁸Чокъ куньлер девамында буны текрарлады. Ахырында, Павелнинъ джанына тийди, ве о, рухкъа айланып: — Иса Месихнинъ адындан санъа буюрам: бу къызнынъ ичинден чыкъып кет! — деди, ве рух исе шу ань чыкъып кетти.

¹⁹Хызметчи къызнынъ эфендилери энди къазанч умюти ёкъ олгъаныны корип, Павелнен Силаны тутып меркезий мейдангъа, шеэр башлыкъларына сюйреклеп кетирдилер.

²⁰Оларны махкемеджилернинъ алдына чыкъарып: — Бу адамлар еудий ола турып, шеэримизде алекет къопармакъталар!

²¹Бизге, римли олгъанларгъа, къабул этмек ве беджермек мумкюн олмагъан адетлерни огретелер, — дедилер.

²²О ерде топлашкъан халкъ да Павелнен Силагъа къаршы чыкъты. Махкемеджилер оларнынъ усть урбаларыны йыртып, котеклемеге буюрдылар.

²³Оларны пек котеклеген сонъ, зиндангъа ташлап, зиндан къаравулына яхшы къаравулламагъа буюрдылар.

²⁴О да алгъан эмирине коре, оларны зинданнынъ ички болюгинде къапап, аякъларыны зынджырнен томрукъкъа пекитти.

²⁵Яры геджеде Павелнен Сила дува окъуп Алланы шерефлеп йырлай эдилер; зинданда яткъан джинаетчилер исе оларны динълей эди.

²⁶Апансыздан шиддетли ер тепренмеси башланды да, зинданны тепретти. Шу ань эписи къапулар ачылып, эр кеснинъ зынджырлары бошап къалдылар.

²⁷Къаравул исе уянгъанынен, зиндан къапуларынынъ ачылып къалгъаныны корьди. О, къылычыны чыкъарып, озюни ольдюрмеге истеди, чюнки къапалгъанлар къачып кеттилер, деп тюшюнди.

²⁸Лякин Павел къатты сеснен къычырып: — Озюнъе зарар кетирме, биз эпимиз шу ердемиз! — деди.

²⁹Къаравул ярыкъ сорап, зиндангъа чапып кирди ве титреп Павелнен Силанынъ аякълары огюне озюни ташлады.

³⁰Оларны тышарыгъа чыкъарып: — Эфендилерим, къуртарылмакъ ичюн манъа не япмакъ керек? — деп сорады.

³¹Олар: — Рабби Исагъа инансанъ, сен озюнъ ве эвинъдекилер къуртарыладжакъсынъыз, — дедилер.

³²Сонъ онъа ве эвиндекилерининъ эписине Раббининъ Сёзюни айтып бердилер.

³³Къаравул гедженинъ шу саатинде Павелнен Силаны алып, оларнынъ яраларыны ювды. Озю исе эвдекилеринен берабер шу ань сувгъа батырылып чыкъты.

³⁴Оларны озь эвине кетирип, софрагъа давет этти. Аллагъа иман таптым деп, бутюн эвдекилеринен берабер пек къуванды.

³⁵Саба ачылгъанда, махкемеджилер: «О адамларны йиберинъиз», — деп хызметчилерини ёлладылар.

³⁶Зиндан къаравулы Павелге хабер этип: — Махкемеджилер сизлерни азат этмек ичюн адам ёлладылар, энди чыкъып аман-эсен кетинъиз, — деди.

³⁷Павел оларгъа шойле джевап берди: — Рим гражданлары олсакъ да, бизни суд этмедилер, халкънынъ козю огюнде урып, зиндангъа ташладылар. Энди исе бизни гизлиден йибермеге истейлерми? Ёкъ, озьлери келип бизни чыкъарсынлар! — деди.

³⁸Хызметчилер бу сёзлерни махкемеджилерге айтып бердилер. Павелнинъ ве Силанынъ Рим гражданы олгъанларыны эшиткен махкемеджилер пек къоркътылар.

³⁹Келип олардан афу сорадылар. Сонъ оларны озгъарып, шеэрден кеткенлерини риджа эттилер.

⁴⁰Павелнен Сила исе зиндандан чыкъып, Лидиянынъ эвине бардылар. Дин къардашларынен корюшип, оларгъа насиат берген сонъ, андан кеттилер.