Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 19 Bible Online

Фаалиет 19 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 19

¹Аполлос Коринт шеэринде олгъанда, Павел дагълы виляетлерден кечип, Эфес шеэрине кельди. О ерде бир къач Исанынъ шегиртлерини тапып, олардан:

²— Сизлер имангъа кельгенинъизде, Мукъаддес Рухны къабул эттинъизми? — деп сорады. — Мукъаддес Рух акъкъында биз ич бир вакъыт эшитмедик биле, — деп джевап берди олар.

³— Ойле олса, сизлер не эсасында сувгъа батырылып чыкътынъыз? — деп сорады Павел. — Биз Ягъянынъ огретюви эсасында сувгъа батырылып чыкътыкъ, — деп джевап бердилер.

⁴— Ягъя халкъны озенге батырып чыкъарып, тёвбе эттирген эди. О, халкъкъа: «Менден сонъ келеджек Инсангъа, Исагъа инанынъыз», — дей эди, — деди Павел.

⁵Олар буны эшитип, Рабби Исанынъ адынен сувгъа батырылып чыкътылар.

⁶Павел къолларыны оларнынъ башына къойгъанынен, Мукъаддес Рух оларнынъ устюне келип тюшти. Олар башкъа тиллерде лаф этип, пейгъамберлик этип башладылар.

⁷Оларнынъ сайысы къарарнен он эки адам эди.

⁸Павел учь ай девамында джесаретнен синагогада адамларны огретти ве оларнен субетлешип, Алланынъ Падишалыгъы акъкъында ишанчлы делиллер кетирди.

⁹Амма базылары инатланып, иманны ред эттилер ве халкънынъ огюнде Раббининъ Ёлуны яманладылар. Павел олардан кетип, шегиртлерини де янына алды ве эр кунь Тираннус деген бир адамнынъ мектебинде субетлер кечирди.

¹⁰Шу шей эки йыл девам этти, ве ахырында эм еудий, эм юнанлар, — Кучюк Асия виляетинде яшагъанларнынъ эписи Рабби акъкъында Хаберни эшиттилер.

¹¹Алла Павелнинъ къолларынен чокъ аджайип шейлер япа эди.

¹²Онынъ беденине тийген явлукълар ве оглюклер хасталарнынъ устюне япылгъанда, олар хасталыкътан къуртула, ичлериндеки шейтанлар исе чыкъып кете эдилер.

¹³Еудийлернинъ арасында олгъан джин айдап чыкъаргъанлар да, шейтан ургъан адамнынъ устюнде Рабби Исанынъ адыны айта эдилер. Олар: «Павел илян эткен Исанынъ адынен сизлерге буюрамыз», — дей эдилер.

¹⁴Буны япкъанлар арасында баш руханий Скева адлы бир еудийнинъ еди огълу бар эди.

¹⁵Лякин яман рух оларгъа джевап берип: «Исаны билем, Павелни де билем, сизлер исе ким оласынъыз?» — деди.

¹⁶Буны айткъанынен, ичинде шейтан олгъан адам оларнынъ устюне атылып, бир-бирининъ артындан эписини енъди. Олар чыплакъ ве яралы олып о эвден къачып къуртулдылар.

¹⁷Бу хабер Эфесте яшагъан еудийлернен юнанларнынъ эписине барып етти. Эписини къоркъу басып, Рабби Исанынъ адыны даа зияде шерефледилер.

¹⁸Имангъа кельгенлерден чокълары исе келип, япкъанларыны ачыкътан айттылар.

¹⁹Тылсымджылыкъ япкъанлардан да чокълары озь китапларыны топлап, эписининъ козю огюнде якътылар. Китапларнынъ фиятыны сайгъанда, элли бинъ кумюш акъчагъа тенъ кельди.

²⁰Ойле олып Раббининъ Сёзю къудретнен даркъалып, тесири кунь-куньден арта эди.

²¹Бу вакъиалар олып кечкен сонъ, Павел озь гонълюнде Македония ве Ахаядан кечип, Ерусалимге бармагъа къарар этти. О: «О ерге баргъанымдан сонъ, Римни де барып корьмеге керек», — деди.

²²Павел озюне хызмет этип юргенлерден эки адамны: Тимотей ве Эрастны Македониягъа ёллады, озю исе вакътынджа Кучюк Асия виляетинде къалды.

²³О вакъыт Раббининъ Ёлуна къаршы буюк бир исьян котерильди.

²⁴Деметрий адлы бир кумюшчи уста, кумюштен Артемис [7] ибадетханечиклерини ясап, башкъа усталаргъа да чокъ иш берип, оларгъа буюк файда кетире эди.

²⁵Деметрий усталарны топлап: — Достларым! Сизлерге белли олгъаны киби, бизим къазанчымыз бу зенаатнен багълы.

²⁶Амма тек Эфесте дегиль, бутюн Кучюк Асияда биле бу Павел, инсан къолунен ясалгъан путлар Алла дегиль, дегенини озьлеринъиз корип, эшитип турасыз. Шу лафларнен о чокъ адамларны къандырып ёлдан урды.

²⁷Бу шейден тек бизим зенаатымыз итибарсыз олып къалмайджакъ, бундан гъайры бутюн Кучюк Асия ве бутюн дюнья ибадет эткен улу алла Артемиснинъ ибадетханеси де бош шейге айланып, онынъ улулыгъы да ёкъ оладжакъ, — деди.

²⁸Адамлар буны эшитип, пек ачувландылар ве: — Эфеснинъ Артемиси улудыр! — деп къычыра башладылар.

²⁹Бутюн шеэр къалабалыкъкъа толды, Павелнинъ ёлдашларыны — македониялы Гай ве Аристархны тутып, эписи бирлешип театр тарафкъа кеттилер.

³⁰Павел халкънынъ огюне чыкъмагъа истегенде, шегиртлер онъа ёл бермедилер.

³¹Кучюк Асия башлыкъларындан бирлери де, онынъ досту олгъаны себебинден, онъа хабер ёллап, театрде корюнмесин деп, риджа этти.

³²Шу арада адамлардан бири о десе, башкъасы бу деп къычыра эди. Топлашув тертипсиз эди, чокълары не ичюн кельгенлерини бильмей.

³³Еудийлернинъ теклифине коре, халкънынъ ичинден Эскендер деген бир адамны огге сюрдилер. Эскендер къолунен бир шейлер косьтерип, халкънынъ огюнде озюни къорчаламагъа истеди.

³⁴Лякин халкъ онынъ еудий олгъаныны билип, эписи бир агъыздан эки саат девамында: — Эфеснинъ Артемиси улудыр! — деп къычырдылар.

³⁵Ахыр-сонъу шеэр ребери халкъны тынчландырып: — Эй Эфес акъайлары! Эфес шеэри улу Артемис сарайынынъ ве онынъ коктен тюшкен азизининъ бекчиси олгъаныны бильмеген адам бармы экен?

³⁶Буны ич кимсе инкяр этмесе, сизлер тынчланынъыз да, тюшюнмейип арекет этменъиз.

³⁷Ана, ибадетханени таламагъан ве алланъызны сёгмеген адамларны бу ерге кетирдинъиз.

³⁸Эгер Деметрий ве онен берабер олгъан усталар кимгедир шикяет этмеге истеселер, махкемелер ве акимлер бар, шикяетлерини анда берсинлер.

³⁹Башкъа бир шейни талап этмеге истесенъиз исе, бу меселени къануний топлангъан топлашув чезеджек.

⁴⁰Бугунь олып кечкен ишлер ичюн бизге исьянджылар демеклери мумкюн, чюнки бойле къалабалыкъкъа ич бир себеп ёкъ ве биз озюмизни акъламакъ ичюн бир шей айтып оламайджакъмыз, — деди. Шу сёзлерни айтып битирген сонъ, кятип топлашувны даркъатып йиберди.