Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 20 Bible Online

Фаалиет 20 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 20

¹Къалабалыкъ ятышкъан сонъ, Павел шегиртлерни чагъырып, насиат берди ве оларнен сагълыкълашып, Македониягъа кетти.

²О, кечип кеткен ерлердеки иманлыларгъа чокъ огют-насиат берип, Юнанистангъа кельди.

³Учь ай о ерде отурды. Суриеге денъиз ёлунен кетеджекте, еудийлер онъа къаршы бир фитне азырлагъанларыны бильди. Шунынъ ичюн кене Македонияны кечип къайтмакъ къарарына кельди.

⁴Бероядан Пирр огълу Сопатр, Тессалоникеден Аристарх ве Секунд, Дербеден Гай ве Тимотей, Кучюк Асиядан олгъанлардан исе Тихик ве Трофим онен берабер кеттилер.

⁵Олар эвельдже чыкъып, бизлерни Троаста бекледилер.

⁶Бизлер исе Маясыз Пишкен Пите Байрамындан сонъ Филиплер шеэринден чыкъып, беш куньден сонъ оларнынъ алдына, Троас шеэрине етип кельдик. О ерде еди кунь отурдыкъ.

⁷Афтанынъ биринджи кунюнде биз отьмек болип ашамакъ ичюн бир ерде топлашкъан эдик. Павел эртеси куню ёлгъа чыкъаджакъ олгъаны ичюн, иманлыларны огрете эди ве сёзюни яры геджегедже девам эттирди.

⁸Бизлер топлашкъан юкъары къаттаки одада пек чокъ къандиль яна эди.

⁹Евтих адлы бир огълан ачыкъ пенджере янында отургъан. Павелнинъ нуткъу узун олгъаны ичюн, о огъланны къатты юкъу басты. О, юкъугъа далып, учюнджи къаттан ашагъа йыкъылып кетти. Оны ерден котергенде энди ольген эди.

¹⁰Павел ашагъа тюшип, огъланнынъ устюне озюни ташлады да, оны къучакълап: «Къасевет этменъиз, онынъ джаны озюндедир!» — деди.

¹¹Сонъ кене юкъарыгъа чыкъып, отьмек парчалап аш ашады. О, танъ аткъандже субетлешти, сонъ ёлга чыкъты.

¹²Генчни исе адамлар тири алда алып кеттилер ве пек къувандылар.

¹³Бизлер эвель барып гемиге миндик, Асс шеэрине бардыкъ. Биз о ерден Павелни аладжакъ эдик, чюнки о озю джаяв бараджакъ олып, бизлерге шойле буюрды.

¹⁴Бизлер Асста корюшип, онен Митилене шеэрине бардыкъ.

¹⁵О ерден гемиде кетип, эртеси куню Хиос адасынынъ къаршысына кельдик. Учюнджи куню исе Самос адасына бардыкъ. Даа бир кунь ёлда олып, Милет шеэрине келип чыкътыкъ.

¹⁶Павел Кучюк Асияда чокъ вакъыт джоймамакъ макъсадынен Эфес шеэрине кирмейип, оны кечип кетмек къарарына кельген эди. Эгер чареси олса, Берекет Байрамында [8] Ерусалимде олайыкъ деп, ашыкъа эди.

¹⁷Милеттен Павел Эфеске адам ёллап, иманлылар топлашувынынъ акъсакъалларыны чагъыртты.

¹⁸Олар онынъ алдына кельгенде, о: — Мен Кучюк Асия топрагъына кельген биринджи кунюмден берли, янынъызда бутюн вакъыт девамында насыл яшагъанымны озьлеринъиз билесиз.

¹⁹Еудийлернинъ фитнелери ичюн башыма сынавлар келип кечти, оларнынъ ичинде алчакъ гонъюллик ве козюмнинъ яшынен Раббиге хызмет эте эдим.

²⁰Файдалы олгъан ич бир шейден сизлерни четте къалдырмайым деп, халкъ огюнде ве эв-эвден юрип огреттим ве сизлерге илян эттим.

²¹Тёвбе этип, Аллагъа къайтынъыз ве Рабби Исагъа иман этинъиз, деп, еудийлернен юнанларгъа джиддий насиат берип турдым.

²²Мына энди Мукъаддес Рух мени Ерусалимге чагъырып чеке. О ерде мени не беклегенини бильмейим.

²³Шеэр-шеэрден кечкен сайын, мени зынджырлар ве азаплар беклей. Буны манъа Мукъаддес Рух бильдире.

²⁴Лякин яшайышымнынъ къыймети мен ичюн бир шей дегиль. Къана энди ишимни битирип, Алланынъ хайырыны анълаткъан Къуванчлы Хаберни даркъатмакъ ичюн Рабби Исадан алгъан вазифени беджерсем.

²⁵Энди даа шуны билем ки, Алланынъ Падишалыгъыны илян этип эписи юргенлернинъ арасында ич биринъиз меним юзюмни бир даа корьмейджек.

²⁶Шунынъ ичюн бугунь сизге меним сёзюм: мен ич кимсенинъ олюминде къабаатлы олмайджагъым,

²⁷чюнки Алланынъ бутюн ирадесини сизлерге бильдирмек ичюн эр шейни яптым.

²⁸Озюнъизге ве бутюн сюрюге, яни Алланынъ иманлылар джемаатына козь-къулакъ олунъыз, чюнки Мукъаддес Рух сизлерни джемааткъа къаравул ве чобан этип къойды. Алла, оны Озь къанынынъ фиятына сатын алды.

²⁹Мен кеткен сонъ, сюрюни аямагъан йыртыджы къашкъырлар аранъызгъа сокъулып киреджеклерини билем.

³⁰Атта озь араларынъыздан чыкъкъан адамлар да ялан сёзлеринен шегиртлерни ёлдан урып, пешинден алып кетмеге истейджеклер.

³¹Шунынъ ичюн козь-къулакъ олунъыз. Мен учь йыл девамында гедже-куньдюз, козьлеримнинъ яшынен эр биринъизге насиат бергенимни унутманъыз.

³²Энди сизлерни Аллагъа ве Онынъ Хайыр Сёзюне авале этем. Бу Сёзнинъ сизлерни къавийлештирмеге ве Алланынъ эписи азизлеринен берабер сизлерге де мирасны бермеге кучю бар.

³³Мен ич кимсенинъ кумюш-алтынына я да урбасына козь тиккеним ёкъ.

³⁴Озюме ве янымда олгъанларгъа керек шейлерни бермек ичюн бу къолларым хызмет эткенини озьлеринъиз яхшы билесинъиз.

³⁵Бойле чалышып, кучьсюз адамларгъа ярдым бермек кереклигини мен сизлерге эр шейде косьтердим. Рабби Исанынъ: «Алмакътан коре бермекнинъ бахты буюктир», — деген сёзлерини де акъылда тутмагъа керек, — деди.

³⁶Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел тиз чёкти ве оларнен берабер дува окъуды.

³⁷Сонъ эписи окюр-окюр агълап, Павелни къучакълап опьтилер.

³⁸Павелнинъ: «Меним юзюмни бир даа корьмейджексиз», — деген сёзлери хусусан оларны гъам-къасеветке кетирди. Ниает, оны гемиге озгъарып бардылар.