Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 21 Bible Online

Фаалиет 21 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 21

¹Олардан айырылып, гемиде кеттик ве Кос адасына догъру ёл алдыкъ. Эртеси куню Родос адасына кельдик, о ерден исе Патара шеэрине бардыкъ.

²О ерде Феникеге кеткен бир геми тапып, онъа миндик ве денъизге чыкътыкъ.

³Къыбрыс корюнгенде, аданынъ сол тарафындан кечип, Суриеге таба ёлны девам эттик ве Тир шеэрине етип кельдик. Мында геми юклерини бошатмакъ керек эди.

⁴Анда базы шегиртлерни тапып, оларнынъ янында еди кунь къалдыкъ. Олар Рухтан ильхамланып, Павелге Ерусалимге бармамагъа керек, дей эдилер.

⁵Бу куньлер кечкен сонъ, биз ёлгъа чыкътыкъ. Иманлылар апайлары ве бала-чагъаларынен берабер шеэрден чыкъып бизнен бардылар. Ялыда тиз чёкип, дува окъудыкъ.

⁶Биз бир-биримизнен сагълыкълашып гемиге чыкътыкъ, олар исе эвлерине къайтып кеттилер.

⁷Тир шеэринден кетип, денъиздеки сеяатымызны девам эттик ве Птолемай шеэрине етип кельдик. О ердеки дин къардашларгъа барып, оларда бир кунь отурдыкъ.

⁸Эртеси куню бизлер, ёлгъа чыкъып, Кайсареягъа кельдик. Едисинден [9] бири олгъан, Къуванчлы Хаберни илян эткен Филипнинъ эвине кирип, анда къалдыкъ.

⁹Онынъ пейгъамберлик япкъан, даа акъайгъа чыкъмагъан дёрт къызы бар эди.

¹⁰О ерде бир къач кунь отургъанымыздан сонъ, Еудиеден Хагап адлы бир пейгъамбер кельди.

¹¹О, алдымызгъа киргенинен Павелнинъ къушагъыны алды да, озюнинъ къол-аякъларыны багълап: — Мукъаддес Рух буны айта: «Ерусалимдеки еудийлер бу къушакънынъ саибини бойле багълап, башкъа миллет адамларынынъ къолуна береджеклер», — деди.

¹²Бу сёзлерни эшитип, биз о ердеки иманлыларнен, Ерусалимге бармасын деп, Павелге ялвардыкъ.

¹³Лякин Павел джевап берип: — Не япасыз? Не ичюн агълап, юрегимни парчалайсыз? Мен Ерусалимге барып тек эсир олмагъа дегиль, Рабби Иса ичюн ольмеге биле азырым, — деди.

¹⁴Павелни къандырып оламагъанымызны анълап: — Рабби истегени киби олсун! — деп индемедик.

¹⁵Ана шу куньлерден сонъ ёлгъа азырланып, Ерусалимге бардыкъ.

¹⁶Кайсареядан бир къач шегиртлер де бизнен кеттилер. Олар бизлерни, яшап турмакъ ичюн, Исанынъ эски шегиртлеринден олгъан къыбрыслы Мнасоннынъ эвине кетирдилер.

¹⁷Ерусалимге кельгенимизде, дин къардашлар бизни ачыкъ чырайнен къабул эттилер.

¹⁸Эртеси куню Павелнен берабер Якъупкъа бардыкъ. Акъсакъалларнынъ эписи де кельди.

¹⁹Олардан ал-хатыр сорагъан сонъ, Павел озь хызмети вакътында Алланынъ башкъа миллетлер арасында япкъан ишлерини бирер-бирер айтып берди.

²⁰Буларны эшитип, Алланы шуретледилер ве Павелге: — Эй къардашымыз, еудийлер арасында имангъа кельген бинълердже адам олгъаныны коресинъ. Оларнынъ эписи Къанунны гъайретнен туталар.

²¹Олар эшиткен сёзлерге коре, сен башкъа миллетлер арасында яшагъан еудийлерге: огъулларынъызны сюннет этменъиз, урф-адетлерни кутьменъиз, Мусанынъ Къанунындан чыкъынъыз, деп огреткенсинъ.

²²Шимди исе не япайыкъ? Сенинъ кельгенинъни эшитип, халкъ мытлакъа топланыр.

²³Шунынъ ичюн, санъа не айтсакъ, буны яп: бизде адакъ берген дёрт адам бар.

²⁴Оларны янынъа алып, элялланув адетини оларнен берабер яп ве сачларыны алдырмакъ ичюн масрафларны озь бойнунъа ал. О вакъыт сенинъ акъкъынъда эшиткенлери ялан олгъаныны, аксине, Мусанынъ Къанунына коре яшагъанынъны биледжеклер.

²⁵Башкъа миллетлерден имангъа кельгенлер исе, биз оларгъа мектюпте эмирлеримизни яздыкъ. Къарарымызгъа коре, олар путларгъа къурбан кетирильген этлерден, къандан, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве ороспулыкътан озьлерини сакъласынлар, — дедилер.

²⁶Эртеси куню Павел шу адамларны янына алып, оларнен берабер элялланув адетини кечирди. Сонъ Алланынъ Сарайына кирип, элялланув куньлери не вакъыт битеджеклерини, эр бири ичюн къурбанлыкъ кетириледжегини бильдирди.

²⁷Еди куньлюк муддет битеяткъанда, Кучюк Асиядан олгъан еудийлер Павелни Алланынъ Сарайында корьдилер. Олар бутюн халкъны котерип, Павелни туттылар да:

²⁸— Эй Исраиль акъайлары, ярдым этинъиз! Мына, эр ерде халкъымызгъа, Къанунгъа ве бу мукъаддес ерге къаршы адамларны огреткен инсан шудыр! Бундан гъайры, юнанларны да Сарайгъа алып кирип, бу азиз ерни арам этти! — деп къычыра эдилер.

²⁹Буны айткъанларынынъ себеби, эвель эфесли Трофимни шеэрде Павелнен берабер корип, оны Алланынъ Сарайына алып кирген, деп тюшюндилер.

³⁰Бутюн шеэр арекетке келип, халкъ топланды. Павелни тутып, Сарайдан тышарыгъа сюйреклеп чыкъардылар. Шу ань къапулар къапатылды.

³¹Олар Павелни ольдюрмеге истедилер. О вакъыт, бутюн Ерусалим исьян котерди, деген хабер арбий болюкнинъ [10] бинъбашынынъ къулагъына етип барды.

³²О, бирден аскерлерни ве юзбашыларны алып, халкъкъа уджюм этти. Адамлар бинъбашынен аскерлерни корип, Павелни урмагъа токътадылар.

³³Бинъбашы якъынлашты да, Павелни тутып, эки зынджырнен багъламагъа буюрды. О: «Бу ким, ве не япты?» — деп сорады.

³⁴Адамларнынъ арасындан бириси «бойле», деп къычырса, башкъасы «шойле», деп къычыра эди. Буюк шамата олгъанындан бинъбашы акъикъатны билип оламайып, Павелни къалеге алып бармагъа буюрды.

³⁵Павел энди мердивенге еткенде, адамларнынъ ачувы пек кучьлю олгъаны себебинден, аскерлер оны котерип бардылар.

³⁶Халкъ исе онынъ артындан кетип: — Ольдюр оны! — деп багъыра эди.

³⁷Къалеге киреяткъанда, Павел бинъбашыгъа: — Санъа бир шей айтмагъа мумкюнми? — деди. Бинъбашы: — Сен юнан тилини билесинъми?

³⁸Бир къач кунь эвельси исьян котерип, дёрт бинъ башкесерни сахрагъа алып чыкъкъан мысырлы сен дегильсинъми? — деди.

³⁹Павел джевап берип: — Мен еудийим, Киликия виляетининъ о къадар эмиетли олгъан Тарс шеэрининъ гражданым. Санъа бир риджам бар, манъа халкъкъа бир къач сёз айтмагъа разылыкъ бер, — деди.

⁴⁰Бинъбашы разылыкъ берген сонъ, Павел мердивенде турып, халкъны тынчландырмакъ ичюн къолуны котерди. Терен бир сюкюнет олгъанда, о еудийлернинъ тилинде лаф этип башлады: