Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 26 Bible Online

Фаалиет 26 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 26

¹Агриппа Павелге: — Озюнъни акъламакъ ичюн санъа сёз берильди, — деди. О вакъыт Павел къолуны котерип, озюни къорчаламакъ ичюн лафыны башлады:

²— Падиша Агриппа! Еудийлернинъ манъа къаршы чыкъаргъан эписи къабаатларындан бугунь сенинъ алдынъда озюмни къорчалагъаным ичюн бахтлы саям.

³Хусусан сен еудийлернинъ эписи адетлерини ве давалы меселелерини яхшы бильгенинъни козьде тутам. Шунынъ ичюн сабыр-такъатнен мени динълемеге риджа этем.

⁴Меним яшлыгъымдан халкъым арасында кечирген аятым эм де Ерусалим шеэринде кечкен омрюмни еудийлернинъ эписи биле.

⁵Мени чокътан берли таныйлар ве эгер истеселер, динимизнинъ энъ джиддий фыркъасы олгъан фериселик боюнджа яшап кельгениме шаат олурлар.

⁶Энди исе, Алланынъ баба-деделеримизге берген сёзюне умют эткеним ичюн, мен махкеме огюнде турам.

⁷Он эки къабилемиз гедже-куньдюз джан-юрекнен Аллагъа ибадет этип, О берген сёзнинъ беджерильмесини корьмеге умют этелер. Мына бу умют ичюн, падиша, еудийлер мени къабаатлайлар.

⁸Алла олюлерни тирильткенини сизлер не ичюн инанылмаз бир шей деп саясыз?

⁹Догърусы, озюм де назаретли Исагъа къаршы къолумдан кельгенини япмакъ керек, деп тюшюне эдим.

¹⁰Буны да Ерусалимде яптым. Баш руханийлерден разылыкъ алып, чокъ азиз адамларны зиндангъа ташладым ве, оларны ольдюреяткъанларда, мен бунъа сесимни берип, разы ола эдим.

¹¹Эписи еудий синагогаларында оларны чокъ чекиштирип джезагъа тартып, Раббини къараламагъа меджбур эте эдим. Оларгъа къаршы ойле къутургъан эдим ки, атта башкъа шеэрлерде де айдай эдим.

¹²Куньлернинъ биринде мен баш руханийлерден разылыкъ ве вазифе алып Дамаск шеэрине ёл алдым.

¹³Эй падишам, куньдюз куню ёлда кетеяткъанымда, кунеш нурундан да ярыкъ бир нур коктен парылдагъаныны корип къалдым. Нур мени ве ёлдашларымны ярыкъкъа батырды.

¹⁴Биз эпимиз ерге йыкъылгъан сонъ, манъа еудийлернинъ тилинде лаф эткен бир сес эшитильди: «Саул, Саул, сен не ичюн мени айдайсынъ? Оладжакъ шейге къаршы чыкъсанъ, тек озюнъе зарар кетиреджексинъ», — деди.

¹⁵Мен: «Я Рабби, Сен ким оласынъ?» — деп сорасам, О: «Мен сен айдагъан Исадырым», — деди.

¹⁶«Шимди исе аякъкъа тур! Сени меним хызметчим ве шаатым деп къоймакъ ичюн Мен санъа корюндим. Сен, энди корьген эм даа Мен санъа корюнеджек шейлерге шаатлыкъ этеджексинъ.

¹⁷Мен сени миллетинънинъ къолундан ве башкъа, мен сени ёллагъан халкъларнынъ къолундан къуртараджам.

¹⁸Сен оларнынъ козьлерини ачып, оларны къаранлыкътан нургъа ве Иблиснинъ акимиетинден Аллагъа къайтараджасынъ. Олар да Манъа иман этип, гуналары багъышлансын ве азизлер арасында къысмет алсынлар», — деди.

¹⁹Шунынъ ичюн, эй падиша Агриппа, мен коктен корюнген бу руягъа къаршы чыкъмадым.

²⁰Башта Дамаскта, сонъ Ерусалимде ве бутюн Еудие топракъларында яшагъанларны, сонъ башкъа ерлердеки миллетлерни тёвбе эттирип, Аллагъа къайтмагъа ве тёвбеге ярашкъан ишлерни беджермеге чагъырдым.

²¹Бу иш ичюн еудийлер мени Алланынъ Сарайында тутып ольдюрмеге тырыштылар.

²²Лякин мен Алладан алгъан ярдымнен шу куньге къадар буюк-кучюкке шаатлыкъ этип келем. Муса ве пейгъамберлернинъ хабер эткенлеринден башкъа ич бир шей айтмайым.

²³Олар: «Месих Озь миллетине де, башкъа миллетлерге де ярыкъ акъкъында хабер этмек ичюн, азап чекмеге керек эди. Эм де олюлер ичинден биринджи олып тириледжек», — деген эдилер.

²⁴Павел озюни бойле къорчалагъанда, Фест къатты сеснен онынъ сёзюни больди де: — Акъылдан тайгъансынъ, Павел! Буюк алимлик сени акъылдан аздырды! — деди.

²⁵Павел исе: — Мен акъылдан таймадым, сайгъылы Фест, — деди. — Аксине, акъикъат ве мантыкъ сёзлерини айтам.

²⁶Падиша буны бильгени ичюн, онен джесаретнен лаф этем. Бу вакъиалардан ич бириси онынъ назарындан къачмады, деп тюшюнем. Чюнки бу шейлер эписининъ козю огюнде япылгъан эди.

²⁷Падиша Агриппа, сен пейгъамберлерге инанасынъмы? Билем, инанасынъ!

²⁸Агриппа Павелге: — Сен мени къыскъа вакъытта Месихнинъ тарафдары япмагъа истейсинъ! — деди.

²⁹— Къыскъамы, узунмы, тек озюнъ дегиль, бугунь мени динълегенлернинъ эписи де мен киби, амма зынджырсыз, олмакъ ичюн Аллагъа дува окъур эдим! — деди Павел.

³⁰Сонъ падиша, виляет акими, Бернике ве оларнен берабер отургъанлар ерлеринден турдылар.

³¹Четке чыкъып, олар бир-биринен фикирлештилер ве: — Бу адам олюмге я да апске ляйыкъ ич бир иш япмагъан, — дедилер.

³²Агриппа да Фестке: — Эгер бу адам императорнынъ укюмини талап этмеген олса, оны азат этмек мумкюн эди, — деди.