Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 27 Bible Online

Фаалиет 27 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 27

¹Италиягъа гемиде кетмеге къарар чыкъарылгъанда, Павел ве башкъа бир къач мабюсларны императорнынъ арбий болюгининъ бир юзбашы Юлийге бердилер.

²Биз Кучюк Асиянынъ ялыларына бармакъ ичюн, Адрамиттин гемисине отурып денъизге чыкътыкъ. Бизнен берабер Тессалоникеден кельген бир македониялы Аристарх да бар эди.

³Эртеси куню Сидон шеэрине келип токътадыкъ. Юлий Павелге яхшы мунасебетте олып, достларынынъ янына барып, керек шейлерни алмагъа рухсет этти.

⁴О ерден чыкъып, ель къаршымызгъа эскени ичюн Къыбрыс адасыны ельден сакълы тарафындан айланып кечтик.

⁵Киликия ве Памфилия виляетининъ янындан кечип, Ликиядаки Мира шеэрине кельдик.

⁶Юзбашы о ерде Италиягъа кетеджек Эскендериенинъ гемисини тапып, бизни онъа миндирди.

⁷Чокъ кунь яваш ялдагъан сонъ, гемимиз Книд шеэрининъ ялысына барып етти. Ель ёлумызны девам этмеге бермегени ичюн, бизлер Салмоне бурнуны айланып, Крит адасынынъ ельден сакълы тарафындан кечтик.

⁸Ялыдан узакъкъа кетмейип, зорнен «Гузель Лиманлар» деген ерге кельдик. Ласая шеэри бу ерге пек якъын эди.

⁹Энди чокъ вакъыт кечкен эди, еудийлернинъ аштан-сувдан вазгечкен куню [12] де кечип кеткен. Денъиз ёлу бу вакъытта хавфлы олып къалгъан эди. Шунынъ ичюн Павел акъыл огретип:

¹⁰— Акъайлар, мен корем ки, ёлумызны девам этмек геми ичюн агъыр, юкюнъизнинъ чокъларыны да джоярсыз, озь джанымыз ичюн де хавфлы оладжакъ, — деди.

¹¹Лякин юзбашы Павелнинъ сёзлерине коре, геми айдавджысына ве гемининъ саибине чокъча инана эди.

¹²Лиман къышны кечирмеге келишмегени ичюн, чокъусы ёлджулар о ерден тездже денъизге чыкъып, мумкюн олса, Критнинъ Фойникс лиманына барып, къышны анда кечирмеге истедилер. Фойникс дженюбий гъарп ве шималий гъарп тарафларда ачылгъан эди.

¹³Енгиль дженюбий ель эсип башлагъанда, олар, озь макъсадымызгъа ириштик, деп сайдылар ве ленгер котерип ёлгъа чыкътылар. Олар Крит ялысындан чокъ узакълашмайып кеттилер.

¹⁴Лякин чокъ вакъыт кечмеден, ада тарафындан «Евраквилон» [13] деген къатты бир фуртуна бастырып кельди.

¹⁵Фуртуна гемини къаплап алды, ельге къаршы кетмеге ич бир чаре ёкъ эди. Геми фуртунагъа берилип, ялдап кетти.

¹⁶Кавда деген кучюк бир ада янындан кечкенимизде, гемининъ къайыгъыны зорнен тутып къалдырдыкъ.

¹⁷Къайыкъны котерип алгъандан сонъ, гемини аркъанларнен орап багъладылар. Сиртнинъ сай ерлеринде отурып къалмакътан къоркъып, елькенни тюшюрдилер де, озьлерини ельге бердилер.

¹⁸Фуртуна пек къуветленгени себебинден, эртеси куню гемиден юкни атып башладылар.

¹⁹Учюнджи куню исе озь къолумызнен гемининъ такъымларыны сувгъа ташладыкъ.

²⁰Чокъ кунь девамында не кунеш, не йылдызлар корюнди. Буюк фуртуна даа къутура эди, биз исе къуртарыладжагъымыз умютини джойдыкъ.

²¹Гемидекилер чокътан берли аш ашамагъанлары себебинден, Павел оларнынъ ортасында турып: — Акъайлар! Мени динълеп Криттен кетмеген олсакъ, геми де бозулмаз, юкюнъиз де джоюлмаз эди.

²²Энди исе сизлерге риджа этем: джесюр олунъыз. Чюнки бизлерден ич бир джан гъайып олмайджакъ, тек геми гъайып оладжакъ.

²³Чюнки мына Алланынъ мелеги бу гедже манъа корюнди. Мен бу Аллагъа аит олам ве Онъа ибадет этем.

²⁴Мелек: «Къоркъма, Павел! Сен императорнынъ алдында турмакъ керексинъ. Геми ёлдашларынынъ эписини Алла санъа эйиликнен багъышлады», — деди.

²⁵Шунынъ ичюн, акъайлар, джесюр олунъыз! Чюнки мен Аллагъа инанам. Эр шей манъа айткъаны киби оладжакъ.

²⁶Бирде-бир адагъа барып тюшермиз, — деди.

²⁷Адрия денъизинде юргенимизнинъ он дёртюнджи геджесинде, энди яры гедже вакътында денъизджилер насылдыр бир ялыгъа якъынлашкъанларыны дуйдылар.

²⁸Чукъурлыкъны ольчеп, къыркъ метр къадар олгъаныны бильдилер. Бираздан сонъ кене ольчеп, отуз метрге [14] якъын олгъаныны таптылар.

²⁹Ташлы ерге тюшмектен къоркъып, гемининъ арт тарафындан дёрт ленгер ташладылар ве, тездже танъ атсын, деп дува окъудылар.

³⁰Шу арада денъизджилер гемиден къачмакъ ниетинде, гемининъ бурнундан ленгер атаджакъ киби япып, къайыкъны денъизге тюшюре башладылар.

³¹Павел исе юзбашы ве аскерлерге бакъып: — Эгер олар гемиде къалмасалар, сизлер къуртуламазсыз, — деди.

³²О вакъыт аскерлер къайыкънынъ аркъанларыны кесип, оны сувгъа тюшюрдилер.

³³Танъ атмаздан эвель, Павел эр кесни аш ашамагъа чагъырып: — Бугунь, къасевет этип беклегенинъиз ве ич бир шей ашамайып отургъанынъызгъа он дёрт кунь олды.

³⁴Шунынъ ичюн риджа этем, аш ашанъыз; бу къуртулманъыз ичюн керектир. Сизлерден ич кимсенинъ башындан бир сач биле тюшмейджек, — деди.

³⁵Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел отьмек алды да, эписининъ алдында Аллагъа шукюр этип, оны болип ашамагъа башлады.

³⁶О вакъыт эписи джесаретленип, аш ашадылар.

³⁷Гемиде эпимиз эки юз етмиш алты джан эдик.

³⁸Ашкъа тойгъанымыздан сонъ, богъдайны денъизге атып, гемини енгиллештирдилер.

³⁹Куньдюз олгъанда, денъизджилер корьген ялыны танымадылар. Олар, къумлу ялысы олгъан бир бухтаны корьдилер. Мумкюн олса, геминен о ерге барып токътамагъа истедилер.

⁴⁰Ленгерни кесип, денъизде къалдырдылар. Шу вакъыт дюменлернинъ йиплерини чезип, огдеки елькенни ельге къаршы ачып, ялыгъа кеттилер.

⁴¹Геми сай бир ерге тюшип, къумгъа отурды. Гемининъ бурну къумгъа батып къыбырдамайып къалды, къуйругъы исе далгъаларнынъ кучюнден парчаланып башлады.

⁴²Аскерлер, мабюслардан бирде-бир адам ялдап къачмасын деп, оларны ольдюрмеге истедилер.

⁴³Лякин юзбашы Павелни къуртараджакъ олып, оларгъа бу ниетлерини беджермеге ёл бермеди. Юзбашы: «Ялдамагъа бильгенлер биринджи олып озьлерини гемиден ташлап ялыгъа чыкъсынлар.

⁴⁴Къалгъанлары исе тахталар ве гемининъ сыныкъ парчалары устюнде оларнынъ артындан барсынлар», — деп эмир этти. Бойлеликнен, эписи сагъ-селямет ялыгъа барып чыкътылар.