Read Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, Фаалиет 9 Bible Online

Фаалиет 9 - Мукъаддес Китап къырымтатар тилинде, bible

Фаалиет 9

¹Саул исе даа Раббининъ шегиртлерине олюм джезасыны истеп, ачувнен нефес алып юре эди. О, баш руханийнинъ алдына барып,

²Дамаск шеэриндеки синагогалар ичюн мектюплер сорады. О, Ёлнынъ изинден баргъан кимни тапса, акъай я да къадын олгъанына бакъмайып, оларны якъалап Ерусалимге кетирмек ниетинде эди.

³Ёлгъа чыкъып Дамасккъа якъынлашкъанда, апансыздан коктен тюшкен нур онынъ этрафыны ярыкълатты.

⁴О, ерге йыкъылып: — Саул, Саул! Сен Мени не ичюн айдайсынъ? — деген сесни эшитти.

⁵Саул: — Я Рабби, Сен кимсинъ? — деди. — Мен сен айдагъан Исадырым.

⁶Энди тур да, шеэрге бар. Анда не япаджагъынъны санъа айтарлар, — деди О.

⁷Саулнынъ ёл аркъадашлары сесни эшитип, лякин ич кимсени корьмейип, къатып къалдылар.

⁸Саул ерден турып козьлерини ачкъанда, ич бир шей корьмей эди. Оны къолундан тутып, Дамаск шеэрине кетирдилер.

⁹Учь куньге къадар онынъ козьлери корьмеди, ве ич бир шей ашамады-ичмеди.

¹⁰Дамаск шеэринде Анания деген Исанынъ шегирти бар эди. Рабби онъа руяда корюнип: — Эй Анания! — деди. — Мен мындам, Раббим! — деди о.

¹¹Рабби онъа: — Еринъден тур ве «Догъру» деген сокъакъкъа барып, Иуданынъ эвиндеки Тарс шеэрли Саул адлы адамны сора. Шу вакъыт о дува окъуй.

¹²Онъа, Анания адлы бир адам онынъ янына кельгени ве козьлери ачылмасы ичюн къолларыны онынъ башына къойгъаны руяда корюнди, — деди.

¹³Анания джевап берип: — Рабби, бу адам Ерусалимде Сенинъ азизлеринъе не къадар яманлыкъ япкъаны акъкъында чокъ адамлардан эшиттим.

¹⁴Бу ерде де Сенинъ адынъа инанып чагъыргъанларнынъ эписини якъаламакъ ичюн баш руханийлерден рухсет алды, — деди.

¹⁵Рабби Иса онъа: — Мына бу адамны Меним адымны тюрлю халкълар, падишалар ве Исраиль огъулларынынъ огюнде илян этмек ичюн сайладым.

¹⁶Меним адым ичюн онъа не къадар азап чекмек керек олгъаныны косьтереджем, — деди.

¹⁷Анания барып шу эвге кирди. Саулнынъ башына къолларыны къойып: — Къардашым Саул! Мени Рабби ёллады. Сен келеяткъан ёлунъда санъа корюнген Иса Одыр. Шимди козьлеринъ кене корьсюн, сен де Мукъаддес Рухкъа толаджакъсынъ, — деди.

¹⁸Шу ань Саулнынъ козьлеринден перде тюшкен киби олып, о коре башлады. Еринден турып, сувгъа батырылып чыкъты.

¹⁹Сонъ аш ашап, такъатланды. Саул бир къач кунь Дамаскта Исанынъ шегиртлеринен берабер эди.

²⁰О, бирден Иса Алланынъ Огълу олгъаны акъкъында синагогаларда огретип башлады.

²¹Оны эшиткенлер исе шашып: — Ерусалимде шу Адгъа инанып чагъыргъанларны о, къырып ташлай эди, бу ерде де оларны якъалап баш руханийлерге алып бармакъ ичюн мында кельмедими? — дедилер.

²²Саул исе даа буюк къудретке кирип, Иса — Месих олгъанына делиллерни кетирип, Дамаскта яшагъан еудийлерни шашмалата эди.

²³Арадан баягъы вакъыт кечкен сонъ, еудийлер Саулны ольдюрмеге келиштилер.

²⁴Оны ольдюрмек ичюн гедже-куньдюз шеэрнинъ къапулары алдында къаравуллай эдилер. Лякин оларнынъ анълашмасы Саулгъа белли олды.

²⁵Гедже шегиртлер оны буюк сепетке къойып, шеэр диварындан тюшюрип йибердилер.

²⁶Саул Ерусалим шеэрине кельгенинен, о ердеки Исанынъ шегиртлерине къошулмагъа арекет этти. Лякин о Исанынъ шегирти олгъанына ич кимсе инанмайып, эписи ондан къоркъа эдилер.

²⁷О вакъыт Барнаба Саулны эльчилернинъ алдына алып кельди ве онынъ ёлда Исаны насыл корип, Иса онъа не айткъаныны, Дамаскта Исанынъ адынен насыл девюрекли олып адамларны огреткенини оларгъа айтып берди.

²⁸Бундан сонъ Саул энди оларнен берабер Ерусалимде эр вакъыт юрип, Рабби Исанынъ адынен къоркъмайып огрете эди.

²⁹О, юнан тилинде лаф эткен еудийлернен де субетлешип давалаша, олар исе Саулны ольдюрмеге истей эдилер.

³⁰Дин къардашлары буны эшитип, Саулны Кайсареягъа алып кеттилер ве андан Тарс шеэрине ёлладылар.

³¹О вакъыт, Еудие, Галилея ве Самариеде иманлылар джемааты ичюн тынчлыкъ девири кельди. Иманлылар Раббиден къоркъып, иманда къавийлешип яшай эди. Мукъаддес Рухнынъ ярдымынен оларнынъ сайысы эп арта эди.

³²Пётр исе ер-ерден юрип, Лидда шеэринде яшагъан азизлернинъ алдына да барды.

³³О ерде секиз йылдан берли тёшегинден турмагъан Айнея адлы бир паралич ургъан адамны корьди.

³⁴Пётр онъа: — Айнея, Иса Месих сени тедавийлей. Еринъден тур, тёшегинъни джый! — деди. Айнея шу ань еринден турып кетти.

³⁵Лидда ве Шарон шеэрлеринде яшагъанларнынъ эписи о адамнынъ алыны корьдилер де, Исаны Раббимиз деп таныдылар ве имангъа кельдилер.

³⁶Яффада Исанынъ шегирти олгъан Табита адлы бир къадын бар эди. Онынъ адынынъ терджимеси «гъазель» демектир. Бу къадын эйилик ишлерине берилип, фукъарелерге чокъ садакъа бере эди.

³⁷О куньлерде о хасталанып ольген. Онынъ олюсини ювып, юкъарыдаки одагъа къойдылар.

³⁸Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да: — Тез ол, бизим алдымызгъа кель! — деп ялвардылар.

³⁹Пётр вакъыт джоймайып, оларнен берабер кетти. Анда кельгенинен, оны юкъарыдаки одагъа алып бардылар. Эписи тул къадынлар онынъ янында топлашып, агълай-агълай Гъазельнинъ тири, оларнен берабер олгъанда тиккен усть ве тюп урбаларыны косьтердилер.

⁴⁰Пётр исе эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып: — Табита, еринъден тур! — деди. Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды.

⁴¹Пётр къолуны узатып, онъа аякъ устюне турмагъа ярдым этти. Сонъ азизлернен берабер тул къадынларны чагъырып, тири къадынны оларгъа косьтерди.

⁴²Бу адисе бутюн Яффагъа белли олды, ве чокъ адамлар Исагъа инанып, имангъа кельдилер.

⁴³Пётр исе даа чокъ вакъыт Яффада Симон адлы бир териджининъ эвинде яшады.