Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Genesis 22 Bible Online

Genesis 22 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Genesis 22

¹Hierna stelde GOD Abraham op de proef en zei tegen hem: “Abraham!” En hij zei: “Zie, hier ben ik!”

²En Hij zei: “Neem toch je zoon, je enige, die je liefhebt, Izak, en ga naar het gebied van de Mori-Jah en draag hem op als een brandoffer op één van de bergen die Ik je zeggen zal.”

³Toen stond Abraham ’s morgens vroeg op, zadelde zijn ezel, nam zijn beide knechten en zijn zoon Izak mee. Hij hakte hout voor het brandoffer, stond op en ging op weg naar de plaats die GOD hem genoemd had.

⁴Op de derde dag sloeg Abraham zijn ogen op en zag die plaats uit de verte.

⁵En Abraham zei tegen zijn knechten: “Blijven jullie hier met de ezel. Ik en de jongen, wij zullen daarheen gaan om te aanbidden en daarna komen wij bij jullie terug.”

⁶Abraham pakte het hout voor het brandoffer en legde het op zijn zoon Izak. Hijzelf nam het vuur en het mes in zijn hand en zo gingen die beiden samen verder.

⁷Toen sprak Izak tot zijn vader Abraham en zei: “Mijn vader!” En hij zei: “Zie, hier ben ik, mijn zoon!” En hij zei: “Kijk, hier is het vuur en het hout, maar waar is het lam voor het brandoffer?”

⁸Abraham zei: “GOD zal Zichzelf voorzien van het lam voor het brandoffer, mijn zoon!” En zo gingen die beiden samen verder

⁹en zij kwamen bij de plaats, die GOD hem genoemd had. Daar bouwde Abraham een altaar en schikte het hout erop en bond zijn zoon Izak vast en legde hem op het altaar, boven op het hout.

¹⁰Daarop strekte Abraham zijn hand uit en pakte het mes om zijn zoon te slachten.

¹¹Maar de engel van de HEERE riep tot hem vanuit de hemel en zei: “Abraham, Abraham!’ En hij zei: “Zie, hier ben Ik!”

¹²Toen zei Hij: “Strek je hand niet tegen de jongen uit en doe hem niets aan, want nu weet Ik, dat jij GOD vreest en je zoon, je enige, Mij niet hebt onthouden.”

¹³Abraham sloeg zijn ogen op en keek rond, en zie, achter hem zat een ram met zijn horens vast in de struiken. Abraham liep erheen, pakte dat ram en bracht het als brandoffer in plaats van zijn zoon.

¹⁴Abraham noemde die plaats: “De HEERE voorziet!” Daarom zegt men vandaag nog: “Op de berg van de HEERE zal erin worden voorzien!”

¹⁵Toen riep de engel van de HEERE voor de tweede keer vanuit de hemel tot Abraham

¹⁶en zei: “Omdat je dit hebt gedaan en je zoon, je enige, niet aan Mij hebt onthouden, zweer Ik bij Mijzelf, spreekt de HEERE,

¹⁷dat Ik je buitengewoon zal zegenen en dat Ik jouw zaad zo buitengewoon zal vermeerderen dat het zal zijn als de sterren aan de hemel en als het zand aan de oever van de zee. Jouw zaad zal de poort van zijn vijanden als erfdeel in bezit nemen

¹⁸en in jouw zaad zullen alle volken van de aarde gezegend worden, omdat je aan mijn stem gehoor hebt gegeven.”

¹⁹Daarop ging Abraham weer terug naar zijn knechten en zij stonden op en gingen samen op weg naar Ber-Seba en Abraham woonde in Ber-Seba.

²⁰Hierna berichtte men Abraham en men zei: “Zie, Milka heeft ook zonen aan je broer Nahor gebaard:

²¹Uz, zijn eerstgeborene, Buz, zijn broer, Kemuël, de vader van Aram,

²²Chesed, Hazo, Pildas, Jidlaf en Betuël.”

²³Betuël verwekte Rebekka. Deze acht baarde Milka aan Nahor, de broer van Abraham.

²⁴Zijn bijvrouw, die Reüma heette, baarde ook Tebah, Gaham, Tahas en Maächa.