Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Job 24 Bible Online

Job 24 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Job 24

¹Waarom zouden de tijden van vergelding niet door de Almachtige opgespaard mogen worden, en waarom zouden voor hen die Hem kennen zijn dagen niet ongezien mogen blijven?

²Zij verleggen de grenzen, zij roven een kudde en weiden die.

³De ezel van de wezen drijven zij weg, het rund van een weduwe nemen zij als onderpand.

⁴Zij duwen de armen van de weg af. De verdrukten van het land verbergen zich gezamenlijk.

⁵Zie, het zijn net wilde ezels in de woestijn. Zij gaan op weg naar hun werk, op zoek naar een prooi. De wildernis levert hun het voedsel voor hun jongeren.

⁶Op het veld graaien zij zijn voer bijeen, en de wijngaard van de boosdoeners plukken zij kaal.

⁷Naakt overnachten zij, zonder kleding, zij hebben geen bedekking voor de kou.

⁸Door de slagregens van de bergen worden zij nat, zij drukken zich tegen de rotsen bij gebrek aan een schuilplaats.

⁹Zij rukken een weeskind van de borst van de moeder af, zij pakken het onderpand van de arme af.

¹⁰Naakt lopen zij rond, zonder kleding, en hongerig dragen zij de schoven.

¹¹Binnen hun muren persen zij olie uit, zij treden de perskuipen, maar toch lijden zij dorst.

¹²Vanuit de stad klinkt het gekerm van de mannen, de ziel van de dodelijk gewonden schreeuwt het uit. Toch slaat God geen acht op de wantoestanden.

¹³Anderen behoren tot hen die het licht weren, zij kennen zijn wegen niet, en zij blijven niet op zijn paden.

¹⁴Vóór het licht komt, staat de moordenaar op, hij doodt de ellendige en de arme, en ’s nachts is hij als een dief.

¹⁵Het oog van de overspeler wacht op de schemering. Hij zegt: ‘Geen oog zal mij zien!’ Hij dekt zijn gezicht met een doek af.

¹⁶In het donker breken zij in de huizen in. Overdag sluiten zij zichzelf op, zij hebben geen weet van het licht.

¹⁷Want voor hen allen is de morgen als de schaduw van de dood, want zij zijn vertrouwd met de verschrikkingen van de schaduw van de dood.

¹⁸Hij is zo licht als het schuim op het wateroppervlak. Vervloekt is hun erfdeel op aarde. Hij wendt zich niet meer in de richting van de wijngaarden.

¹⁹De droogte en hitte nemen het sneeuwwater weg, zo ook het dodenrijk hen die gezondigd hebben.

²⁰De baarmoeder vergeet hem, de wormen doen zich aan hem tegoed. Men denkt niet meer aan hem. Het onrecht wordt gebroken als een stuk hout,

²¹zo ook hij die de onvruchtbare, die niet baart, kwaad doet, en de weduwe niet goed behandelt.

²²Hij houdt machtigen in leven door zijn kracht. Hij staat, maar is niet zeker van zijn leven.

²³Hij schenkt hem veiligheid, zodat hij zich gesteund weet, maar zijn ogen zijn gericht op hun wegen.

²⁴Even komen zij omhoog, dan zijn zij niet meer. Zij zinken weg, net als iedereen worden zij weggenomen, als het topje van een aar worden zij afgesneden.

²⁵Is het soms niet zo?!! Wie durft mij voor een leugenaar uit te maken, wie waagt het mijn betoog als onzin te bestempelen?