Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Job 31 Bible Online

Job 31 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Job 31

¹Ik heb een verbond met mijn ogen gesloten, hoe zou ik dan naar een maagd kijken?

²Want wat is het deel van God van daarboven, of het erfdeel van de Almachtige uit de hoge hemelen?

³Is de ondergang niet voor wie kwaad doet, het ongeluk voor de bedrijvers van ongerechtigheid?

⁴Ziet Hij mijn wegen niet, telt Hij niet al mijn schreden?

⁵Als ik mij ooit met bedrog ingelaten heb, of mijn voet zich naar bedrog gehaast heeft,

⁶laat Hij mij dan wegen op betrouwbare weegschalen, zodat God mijn oprechtheid weet.

⁷Als mijn schreden van de weg afgeweken zijn, mijn hart mijn ogen achterna gelopen is, en er een smet aan mijn handen kleeft,

⁸dan zal ik wel zaaien, maar een ander zal eten, en mijn opschietende planten zullen ontworteld worden!

⁹Als mijn hart zich ooit heeft laten lokken naar een vrouw, en ik bij de deur van mijn naaste heb staan loeren,

¹⁰laat mijn vrouw dan voor een ander koren malen, en laten anderen zich over haar heenbuigen.

¹¹Want het is een schandelijke daad, het is een misdaad die de rechters moeten bestraffen.

¹²Want het is een vuur dat tot vernietiging toe verteert, en heel mijn opbrengst wegrukt.

¹³Als ik ooit het recht van mijn slaaf of van mijn slavin geminacht heb, wanneer zij een geschil met mij hadden,

¹⁴wat zou ik dan doen, als God opstaat, als Hij onderzoek doet, wat zal ik Hem dan antwoorden?

¹⁵Heeft Hij die mij in de buik gemaakt heeft, ook niet hem gemaakt? Heeft niet Eénzelfde ons in de baarmoeder gevormd?

¹⁶Als ik de armen ooit onthouden heb waarnaar zij zo verlangden, of de ogen van de weduwe heb laten versmachten,

¹⁷als ik mijn stuk brood alleen opgegeten heb, zonder dat de wees ervan at

¹⁸- want vanaf mijn jeugd groeide hij bij mij op als bij een vader en vanaf de schoot van mijn moeder heb ik voor haar gezorgd -

¹⁹als ik ooit iemand heb zien omkomen, omdat hij zonder kleding was, of omdat er voor de arme geen bedekking was,

²⁰als zijn lendenen mij nooit gezegend hebben, omdat hij door de scheerwol van mijn rammen verwarmd werd,

²¹als ik ooit mijn hand tegen een wees heb opgeheven, omdat ik zag dat er in de poort steun voor mij was,

²²laat dan mijn schouder van het schouderblad afvallen, en mijn arm van het bot afbreken!

²³Want grote schrik zou mij overvallen, een ramp van Godswege, ik zou niets kunnen doen door zijn Majesteit.

²⁴Als ik ooit goud tot mijn steun en toeverlaat gesteld heb, of tegen het kostbaarste goud gezegd heb: ‘Ik vertrouw op je!’,

²⁵als ik ooit blij geweest ben, omdat mijn vermogen zo groot was, omdat mijn hand zo veel verkregen had,

²⁶als ik ooit naar het zonlicht heb gekeken als het schitterde, of naar de maan als die in volle pracht voortgleed,

²⁷terwijl mijn hart stilletjes werd verleid, en mijn hand mijn mond gekust zou hebben,

²⁸dan was ook dat een strafbare daad geweest, want dan zou ik de God van daarboven verloochend hebben.

²⁹Als ik mij ooit verblijd heb over het ongeluk van mijn hater, en verheugd geweest ben wanneer het kwaad hem trof!

³⁰Ik heb echter mijn gehemelte niet toegestaan te zondigen, door met een vloek zijn ziel te verwensen!

³¹Als de mannen die in mijn tent waren, niet gezegd zouden hebben: ‘Wie is er nu niet verzadigd die van zijn vlees te eten gekregen heeft?!’

³²Geen vreemdeling echter overnachtte ooit op straat, voor de reiziger opende ik mijn deuren.

³³Als ik ooit, net als Adam, mijn overtreding bedekt heb, door mijn ongerechtigheid in mijn boezem te verbergen,

³⁴omdat ik bang was voor een grote menigte, of de verachting door mijn familieleden mij schrik aanjoeg, zodat ik mij stil hield en de deur niet meer uitging …

³⁵Och, had ik maar iemand die naar mij luisterde. Zie, mijn zegel - de Almachtige zal mij antwoord geven - en de boekrol die de man die met mij twist geschreven heeft.

³⁶Zou ik die niet op mijn schouder dragen? Ik zal die omwinden als mijn erekrans.

³⁷Het getal van mijn schreden zou ik hem aanzeggen, als een vorst zou ik tot hem naderen.

³⁸Als mijn akkerland het tegen mij zou uitschreeuwen, en al zijn voren tezamen zouden wenen,

³⁹als ik de opbrengst ervan ooit gegeten zou hebben zonder te betalen, of de ziel van zijn pachters de laatste adem had doen uitblazen,

⁴⁰mag er dan in plaats van tarwe een doornstruik opschieten, in plaats van gerst stinkend onkruid! Hier eindigen de woorden van Job.