Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Job 7 Bible Online

Job 7 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Job 7

¹Heeft de mens niet een strijd te voeren op aarde, zijn zijn dagen niet als de dagen van een dagloner?

²Zoals een slaaf snakt naar de schaduw, zoals een dagloner hoopt op zijn loon,

³zo zijn mij maanden vol teleurstellingen ten deel gevallen, en nachten vol getob mij toebedeeld.

⁴Wanneer ik lig te slapen, dan zeg ik ‘Wanneer zal ik opstaan en zal de nacht voorbij zijn?’ Ik heb genoeg van het liggen woelen tot aan de morgenschemering.

⁵Mijn lichaam is met wormen en met aarden korsten overdekt, mijn huid zit vol kloven en ettert.

⁶Mijn dagen gaan sneller dan een weversspoel, zonder hoop gaan zij voorbij.

⁷Bedenk dat mijn leven een ademtocht is, dat mijn oog het goede niet weer zal zien.

⁸Het oog van wie mij ziet, zal mij niet meer zien. Je ogen zullen op mij gericht zijn, maar ik zal er niet meer zijn.

⁹Zoals een wolk verdwijnt en heengaat, zo daalt hij neer in het dodenrijk, hij zal er niet weer uit omhoog komen.

¹⁰Hij zal niet meer terugkeren naar zijn huis, en zijn plaats zal hem niet meer kennen.

¹¹Ook zal ik mijn mond niet houden, ik zal spreken in de benauwdheid van mijn geest, ik zal klagen in de bitterheid van mijn ziel.

¹²Ben ik soms een zee of een draak, dat U een wachter over mij aanstelt?

¹³Wanneer ik zeg: ‘Mijn bed zal mij vertroosten, mijn slaapbank zal mijn klacht draaglijker maken!’,

¹⁴dan verontrust U mij met dromen, en verschrikt U mij door visioenen,

¹⁵zodat mijn ziel de verstikking verkiest, de dood boven deze beenderen van mij.

¹⁶Ik walg ervan, ik wil niet voor eeuwig leven. Laat mij met rust, want mijn dagen zijn als een ademtocht.

¹⁷Wat is de mens dat U hem zo gewichtig acht, dat U uw hart op hem richt?

¹⁸Dat U hem elke morgen opzoekt, hem elk ogenblik beproeft?

¹⁹Hoelang nog wendt U de blik niet van mij af, en laat U mij niet met rust, opdat ik mijn speeksel kan wegslikken?

²⁰Heb ik gezondigd? Wat moet ik voor U doen, voor U de hoeder van de mens? Waarom hebt U mij tot mikpunt voor Uzelf gemaakt, en ben ik voor mijzelf tot last geworden?

²¹Waarom vergeeft U mij mijn overtreding niet, en gaat U niet aan mijn ongerechtigheid voorbij? Want zo meteen zal ik in het stof neerliggen en zult U mij zoeken, maar ik zal er niet meer zijn.