Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Psalmen 107 Bible Online

Psalmen 107 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Psalmen 107

¹Dank de HEERE, want Hij is goed, want zijn liefdevolle trouw is tot in eeuwigheid.

²Laten de vrijgekochten van de HEERE dit zeggen, die Hij uit de hand van de onderdrukkers heeft vrijgekocht,

³die Hij uit de landen heeft bijeengebracht, uit het oosten, het westen, het noorden en van de zee.

⁴Er waren er die dwaalden in de woestijn, door de wildernis liep hun weg, een stad om te wonen vonden zij niet.

⁵Zij waren hongerig en dorstig, hun ziel bezweek in hen.

⁶Toen riepen zij tot de HEERE in hun benauwdheid, en Hij bevrijdde hen uit hun angsten.

⁷Hij leidde hen op een rechte weg, om naar een stad te gaan om te wonen.

⁸Laten zij de HEERE danken voor zijn liefdevolle trouw, voor zijn wonderen voor de mensenkinderen.

⁹Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, de hongerige ziel met het goede vervuld.

¹⁰Er waren er die in duisternis en in de schaduw van de dood zaten, met banden van verdrukking en ijzer,

¹¹omdat zij in opstand waren gekomen tegen de woorden van God, de raad van de Allerhoogste hadden veracht.

¹²Hij maakte hun hart nederig door de ellende, zij struikelden en er was geen helper.

¹³Toen riepen zij tot de HEERE in hun benauwdheid, Hij redde hen uit hun angsten.

¹⁴Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw van de dood, en verbrak hun banden.

¹⁵Laten zij de HEERE danken voor zijn liefdevolle trouw, voor zijn wonderen onder de mensenkinderen.

¹⁶Want koperen deuren heeft Hij verbroken, ijzeren grendels verbrijzelde Hij.

¹⁷Er waren dwazen die om hun weg vol overtredingen en om hun ongerechtigheden gekweld werden.

¹⁸Hun ziel gruwde van elke spijs, zij naderden tot aan de poorten van de dood.

¹⁹Toen riepen zij tot de HEERE in hun benauwdheid, en Hij redde hen uit hun angsten.

²⁰Hij zond zijn woord uit, en genas hen en deed hen aan de ondergang ontkomen.

²¹Laten zij de HEERE danken voor zijn liefdevolle trouw, voor zijn wonderen onder de mensenkinderen.

²²Laten zij dankoffers brengen, met gejuich zijn daden verkondigen.

²³Er waren er die met schepen over zee wegvoeren, die werkten op de grote wateren.

²⁴Zij zagen wat de HEERE had gemaakt, zijn wonderen in de diepte van de zee.

²⁵Hij sprak en er stak een stormwind op, die zijn golven deed oprijzen.

²⁶Zij rezen op naar de hemel, en daalden weer neer in de bruisende wateren. Hun ziel smolt weg van angst.

²⁷Ze zwalkten en waggelden als een dronken man, al hun wijsheid was verslonden.

²⁸Toen riepen zij tot de HEERE in hun benauwdheid, en Hij leidde hen uit hun angsten.

²⁹Hij deed de storm bedaren, zodat de golven tot rust kwamen.

³⁰Zij verheugden zich, omdat die tot rust gekomen waren, en Hij hen naar de langverwachte haven had geleid.

³¹Laten zij de HEERE danken voor zijn liefdevolle trouw, voor zijn wonderen onder de mensenkinderen,

³²laten zij Hem verhogen in de vergadering van het volk, Hem prijzen in de raadszitting van de oudsten.

³³Hij maakt rivieren tot een woestijn, waterbronnen tot een dorstig land,

³⁴vruchtbaar land tot zoute grond, vanwege de slechtheid van hen die erop wonen.

³⁵Hij maakt de woestijn tot een waterpoel, dor land tot waterbronnen.

³⁶Daar laat Hij de hongerigen wonen, en bouwen zij een stad om te wonen.

³⁷Zij bezaaien akkers en planten wijngaarden, die vruchten als opbrengst hebben.

³⁸Hij zegent hen, zodat zij zich sterk vermeerderen, hun kudde vee niet afneemt.

³⁹Dan verminderen zij weer, zij gaan ten onder door verdrukking, ellende en verdriet.

⁴⁰Verachting stort Hij over de edelen uit, Hij doet hen ronddwalen in verlaten gebied, een uitweg is er niet.

⁴¹De arme tilt Hij op uit de ellende, families maakt Hij talrijk als kudden.

⁴²De oprechten zien het en zijn blij, maar alle ongerechtigheid houd haar mond dicht.

⁴³Wie wijs is, laat hij op dit alles letten, laten zij aandacht schenken aan de blijken van liefdevolle trouw van de HEERE.