Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Spreuken 7 Bible Online

Spreuken 7 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Spreuken 7

¹Mijn zoon, bewaar mijn woorden, berg mijn geboden bij je op.

²Bewaar mijn geboden en leef, bewaar mijn onderwijs als je oogappel.

³Bind ze aan je vingers, schrijf ze op de tafel van je hart.

⁴Zeg tegen de wijsheid: ‘Je bent mijn zus!’ en noem het inzicht: ‘Mijn vriend!’,

⁵om je te behoeden voor de vreemde vrouw, voor de onbekende vrouw die je met haar woorden vleit.

⁶Want door het venster van mijn huis, door de spijlen van mijn raam keek ik naar beneden,

⁷ik keek naar de onnozele zielen, onder de jongeren viel mijn oog op een jongeman met een onstandvastig hart,

⁸die de straat overstak bij haar hoek en in de richting van haar huis liep.

⁹In de schemering, in de avond van de dag, in het diepst van de nacht en de duisternis,

¹⁰zie, daar kwam een vrouw hem tegemoet, gekleed als een hoer en listig van hart.

¹¹Ze was luidruchtig en brutaal, haar voeten bleven niet in haar huis.

¹²Nu eens buiten, dan weer op de pleinen, op alle hoeken loerde zij.

¹³Zij greep hem vast en kuste hem, zij trok een effen gezicht en zei tegen hem:

¹⁴“Ik moest vredeoffers brengen. Vandaag ben ik mijn geloften nagekomen.

¹⁵Daarom ben ik naar buiten gegaan om je te ontmoeten, om je te zoeken en zo heb ik je gevonden.

¹⁶Ik heb mijn rustbed met kleden overdekt, met kleurige spreien van fijn linnen uit Egypte.

¹⁷Ik heb mijn bed besprenkeld met mirre, aloë en kaneel.

¹⁸Kom, laten we dronken worden van de liefkozingen tot aan de morgen, laten we genieten van het liefdesspel.

¹⁹Want de man is niet thuis, hij is op reis gegaan, ver weg.

²⁰Hij heeft een buidel zilvergeld in zijn hand meegenomen. Tegen de dag van de vollemaan komt hij weer naar zijn huis.”

²¹Zij haalde hem over door haar vele, inhalerige praatjes, zij verleidde hem door het gevlei van haar lippen.

²²Hij ging haar onmiddellijk achterna, zoals een rund naar de slacht gaat, zoals een voetketting zich voortsleept naar de kastijding van de dwaas,

²³totdat een pijl zijn lever doorboort, zoals een vogel haastig naar een strik vliegt en niet weet dat die tegen zijn leven is gericht.

²⁴Nu dan, zonen, luister naar mij en luister naar de uitspraken van mijn mond.

²⁵Laat je hart niet afwijken naar haar wegen, dwaal niet af langs haar paden.

²⁶Want talrijk zijn de gewonden die zij heeft doen sneuvelen, ontzaglijk groot is het aantal van allen die zij heeft gedood.

²⁷Haar huis is vol wegen naar het dodenrijk, die afdalen naar de binnenkamers van de dood.