Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Klaagliederen 1 Bible Online

Klaagliederen 1 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Klaagliederen 1

¹Alef. Hoe eenzaam zit de stad! Zij die zo vol mensen was, is als een weduwe geworden, zij die zo groot was onder de volken, een vorstin onder de rijksgebieden, is tot een vazalstad geworden.

²Bet. Zij weent bitter in de nacht, haar tranen stromen over haar wangen. Zij heeft geen trooster onder al haar minnaars, al haar vrienden zijn haar ontrouw geworden, zij zijn vijanden van haar geworden.

³Gimel. Juda is in gevangenschap gegaan vanwege de ellende en de omvang van haar slaafse onderworpenheid. Zij zit neer onder de volken, zij vindt geen rust, al haar achtervolgers halen haar in op de nauwe paden.

⁴Dalet. De wegen naar Sion treuren, omdat men niet meer naar het feest komt. Al haar poorten liggen er verlaten bij, haar priesters zuchten, haar maagden zijn bedroefd, en met haarzelf is het bitter gesteld.

⁵He. Haar tegenstanders zijn haar de baas geworden, haar vijanden zijn tevreden, omdat de HEERE haar bedroefd heeft, vanwege de veelheid van haar overtredingen. Haar kleine kinderen zijn in gevangenschap weggegaan voor het oog van de tegenstanders.

⁶Vav. Alle pracht is van de dochter van Sion geweken, haar vorsten zijn als herten, die geen weide vinden. Van kracht beroofd gaan zij vóór de vervolger uit.

⁷Zayin. In de dagen van haar ellende en van haar omzwervingen zal Jeruzalem denken aan al haar kostbaarheden, die er vanouds waren. Toen haar volk door de hand van de tegenstander viel, was er niemand om haar te helpen. De tegenstanders zagen haar, zij spotten ermee dat zij stil helemaal stil was gelegd.

⁸Khet. Jeruzalem heeft zwaar gezondigd. Daarom is zij als een vrouw in de dagen van haar afzondering. Allen die haar eerden, minachten haar, omdat zij haar schaamte gezien hebben. Ook zijzelf zucht, zij heeft zich achterwaarts gewend.

⁹Tet. Haar onreinheid zit in haar zomen, zij heeft niet gedacht aan haar einde. Zij is vreselijk diep gezonken, zij heeft geen trooster. Zie mijn ellende, HEERE, want de vijand maakt zich groot.

¹⁰Jod. De tegenstander heeft zijn hand uitgestrekt naar al haar kostbaarheden. Zij heeft immers moeten aanzien dat de volken haar Heiligdom binnengingen, over wie U geboden had, dat zij niet in uw volksvergadering mochten komen.

¹¹Kaf. Heel haar bevolking zucht, zij zoeken naar brood. zij hebben hun kostbaarheden verruild voor spijs, om hun ziel te verkwikken. Zie, HEERE, aanschouw, hoe veracht ik geworden ben.

¹²Lamed. Raakt het jullie niet, jullie allen die over de weg voorbijtrekken? Aanschouw het en zie of er een leed is, zoals het leed dat mij is aangedaan, waarmee de HEERE droefheid gebracht heeft op de dag van de gloed van zijn toorn.

¹³Mem. Vanuit de hoogte heeft Hij vuur in mijn beenderen gezonden en het heeft die overmeesterd. Hij heeft een net voor mijn voeten uitgespreid, Hij heeft mij achterwaarts doen terugdeinzen, Hij heeft mij verwoest, mij heel de dag ziek gemaakt.

¹⁴Nun. Het juk van mijn overtredingen is door zijn hand vastgebonden, zij zijn tot een kluwen geworden, zij zijn op mijn nek geklommen. Hij heeft mijn kracht doen wankelen. Mijn Heer heeft mij aan hen overgeleverd, ik kan niet opstaan.

¹⁵Samech. Mijn Heer heeft al mijn machtigen in mijn midden neergeworpen, Hij heeft een plechtige bijeenkomst tegen mij uitgeroepen, om mijn jongemannen te breken, mijn Heer heeft de wijnpers getreden, voor de maagd, van de dochter van Juda.

¹⁶ʿAyin. Daarom huil ik, mijn oog, mijn oog stroomt van water, omdat de trooster die mijn ziel verkwikken kan, ver van mij verwijderd is. Mijn zonen zijn overweldigd, omdat de vijand te sterk was.

¹⁷Pe. Sion spreidt haar handen uit, maar er is geen trooster voor haar. De HEERE heeft ten aanzien van Jakob geboden, dat zijn tegenstanders hem zouden omringen. Jeruzalem is onder hen geworden als een vrouw in de dagen van haar afzondering.

¹⁸Tsade. De HEERE is rechtvaardig, want ik ben opstandig geweest tegen zijn bevelen. Luister toch, alle volken, zie mijn leed. Mijn maagden en mijn jongemannen zijn in gevangenschap weggegaan.

¹⁹Qof. Ik riep tot mijn minnaars, maar zij hebben mij bedrogen. Mijn priesters en mijn oudsten hebben in de stad de laatste adem uitgeblazen, terwijl zij voedsel voor zichzelf zochten om hun ziel te verkwikken.

²⁰Resch. Zie, HEERE, want ik ben in nood, mijn ingewanden zijn in beroering, mijn hart heeft zich omgekeerd in mijn binnenste, want ik ben erg opstandig geweest. Buiten heeft het zwaard mij van kinderen beroofd, binnen heerst de dood.

²¹Sjin. Zij horen mij zuchten, maar ik heb geen trooster, al mijn vijanden horen van mijn kwaad. Zij zijn vrolijk dat U dat hebt gedaan. Wanneer U de dag doet komen, waarvoor U gewaarschuwd hebt, dan zullen zij zijn zoals ik.

²²Tav. Laat al hun kwaad voor uw aangezicht komen, doe met hen zoals U met mij gedaan hebt vanwege al mijn overtredingen, want mijn verzuchtingen zijn vele, mijn hart is afgemat.