Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Ezechiël 1 Bible Online

Ezechiël 1 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Ezechiël 1

¹In het dertigste jaar, in de vierde maand, op de vijfde van de maand, toen ik te midden van de ballingen bij de rivier de Kebar was, werden de hemelen geopend en zag ik visioenen van GOD.

²Op de vijfde van de maand - het was het vijfde jaar van de ballingschap van koning Jojachin -

³kwam het woord van de HEERE nadrukkelijk tot Ezechiël, de zoon van Buzi, de priester, in het land van de Chaldeeën bij de rivier de Kebar. De hand van de HEERE was daar op hem.

⁴Ik keek, en zie, een stormwind kwam uit het noorden, een grote wolk, en een flikkerend vuur. Een lichtglans omgaf de wolk en uit het midden ervan verscheen wat de aanblik had van blinkend metaal, uit het midden van het vuur.

⁵Uit het midden ervan verscheen de gedaante van vier levende wezens. Zo zagen zij eruit: zij hadden elk de gedaante van een mens.

⁶Elk had vier gezichten en elk van hen had vier vleugels.

⁷Hun benen waren recht en hun voetzolen waren als de hoeven van een kalf en zij glansden als de aanblik van gepolijst koper.

⁸Onder hun vleugels aan hun vier zijden waren mensenhanden. Alle vier hadden zij gezichten en vleugels.

⁹Hun vleugels waren met elkaar verbonden. Zij draaiden zich niet om als zij gingen. Zij gingen ieder recht voor zich uit.

¹⁰Hun gezichten zagen eruit als het gezicht van een mens en aan de rechterkant hadden zij alle vier de kop van een leeuw en aan de linkerkant hadden zij alle vier de kop van een rund en alle vier hadden zij ook de kop van een arend.

¹¹Hun gezichten en hun vleugels verdeelden zich naar boven toe. Van ieder waren er twee vleugels verbonden met die van de ander en met twee bedekten zij hun lichaam.

¹²Zij gingen ieder recht voor zich uit, waarheen de Geest ging, gingen zij. Zij draaiden zich niet om als zij gingen.

¹³Wat betreft de gedaante van de levende wezens: hun aanblik was als van vurige, brandende kolen, als de aanblik van fakkels. Het vuur ging heen en weer tussen de levende wezens en het vuur glansde en uit het vuur kwamen bliksemschichten voort.

¹⁴De levende wezens snelden heen en weer, het leken net bliksemflitsen.

¹⁵Toen ik de levende wezens zag, zag ik één wiel op de grond staan naast de levende wezens, bij elk van de vier gezichten.

¹⁶De wielen zagen eruit en waren gemaakt zoals chrysoliet eruit ziet en zij hadden alle vier dezelfde vorm. De aanblik en de constructie ervan was zo, dat het leek alsof het ene wiel precies in het andere wiel zat.

¹⁷Als zij gingen, gingen zij naar alle vier de kanten. Zij draaiden zich niet om als zij gingen.

¹⁸Hun velgen waren hoog en ontzagwekkend en hun velgen waren rondom vol ogen bij alle vier de levende wezens.

¹⁹Wanneer de levende wezens gingen, gingen de wielen naast hen mee en wanneer de levende wezens zich van de aarde verhieven, verhieven ook de wielen zich.

²⁰Daar waar de Geest wilde gaan, daarheen gingen zij, daar waar de Geest wilde gaan, en ook de wielen naast hen verhieven zich, want de Geest van de levende wezens was in de wielen.

²¹Als zij gingen, gingen die ook en als zij stilstonden, stonden die ook stil en als zij zich van de aarde verhieven, verhieven zich ook de wielen samen met hen, want de Geest van de levende wezens was in de wielen.

²²Boven de hoofden van de levende wezens was wat leek op een gewelf, dat eruit zag als een ontzagwekkende ijskoepel die boven hun hoofden uitgespannen was.

²³Onder het gewelf stonden hun vleugels recht naar elkaar toe. Ieder had er twee als bedekking aan deze zijde en ieder had er nog eens twee als bedekking aan de andere zijde voor hun lichamen.

²⁴Als zij gingen, hoorde ik het geruis van hun vleugels als het bruisen van vele wateren, als de stem van de Almachtige, een geweldig gedruis als het gedruis van een leger. Als zij stilstonden, lieten zij hun vleugels zakken.

²⁵Er klonk een stem van boven het gewelf dat boven hun hoofden uitgespannen was. Als zij stilstonden, lieten zij hun vleugels zakken.

²⁶Boven het gewelf dat boven hun hoofden was, was iets dat eruit zag als saffiersteen, iets dat leek op een troon, en bovenop wat leek op een troon, zat wat leek op de gestalte van een mens.

²⁷Ik zag Hem die de aanblik had van blinkend metaal, dat er vanbinnen en van rondom uitzag als vuur. Vanaf wat leek op zijn lendenen naar omhoog en vanaf wat leek op zijn lendenen naar omlaag, zag ik Hem die er uitzag als vuur en een lichtglans omgaf Hem.

²⁸Als de aanblik van de boog die in de wolken verschijnt op een dag met stortregen, zo was de aanblik van de lichtglans die Hem omgaf. Dit was de aanblik van de verschijning van de heerlijkheid van de HEERE. Toen ik Hem zag, viel ik met mijn gezicht ter aarde neer en ik hoorde een stem tot mij spreken.