Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Ezechiël 33 Bible Online

Ezechiël 33 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Ezechiël 33

¹Het woord van de HEERE kwam tot mij en het luidde:

²“Mensenkind, spreek tot de zonen van je volk en zeg tegen hen: Wanneer Ik het zwaard over een land breng en het volk van dat land neemt een man uit zijn gelederen en stelt die voor zich tot wachter aan,

³en hij ziet het zwaard over het land aankomen, blaast op de ramshoorn en waarschuwt het volk

⁴en iemand hoort het geluid van de ramshoorn, maar laat zich er niet door waarschuwen, en vervolgens komt het zwaard en neemt hem weg, dan zal zijn bloed op zijn eigen hoofd rusten.

⁵Hij hoorde het geluid van de ramshoorn, maar liet zich niet waarschuwen, zijn bloed rust op hem, maar de ziel van wie zich laat waarschuwen, zal ontkomen.

⁶Wanneer echter de wachter het zwaard ziet komen en niet op de ramshoorn blaast, zodat het volk niet gewaarschuwd wordt en het zwaard komt en neemt een ziel onder hen weg, dan is die mens om zijn eigen ongerechtigheid weggenomen, maar zijn bloed zal Ik uit de hand van de wachter opeisen.”

⁷“Jij, mensenkind, jou heb Ik tot wachter over het huis van Israël gesteld. Je zult een woord uit mijn mond horen en hen namens Mij waarschuwen.

⁸Als Ik tegen de boosdoener zeg: ‘Jij boosdoener, jij zult zeker sterven!’, en jij spreekt niet om de boosdoener voor zijn dwaalweg te waarschuwen, dan zal de boosdoener om zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik uit jouw hand opeisen.

⁹Maar als jij de boosdoener voor zijn dwaalweg waarschuwt, opdat hij zich ervan bekeert, en hij bekeert zich niet van zijn dwaalweg, dan zal hij om zijn eigen ongerechtigheid sterven, maar jij hebt je leven gered.”

¹⁰“Jij, mensenkind, zeg tegen het huis van Israël: Zo spreken jullie en zeggen: ‘Onze overtredingen en onze zonden rusten immers op ons en wij komen er in om, hoe zouden wij dan blijven leven?’

¹¹Zeg tegen hen: Zowaar Ik leef, spreekt mijn Heer, de HEERE, Ik zal niet verheugd zijn als de boosdoener sterft, maar wel als de boosdoener zich van zijn weg bekeert en leeft. Bekeer je, bekeer je van jullie slechte wegen, want waarom zouden jullie sterven, huis van Israël?”

¹²“Jij, mensenkind, zeg tegen de zonen van je volk: De gerechtigheid van de rechtvaardige zal hem niet redden op de dag van zijn overtreding en door de slechtheid van de boosdoener zal deze niet struikelen op de dag dat hij zich van zijn slechtheid bekeert. De rechtvaardige zal door zijn gerechtigheid niet in leven kunnen blijven op de dag dat hij zondigt.

¹³Als Ik tegen de rechtvaardige zeg dat hij zeker leven zal, maar hij vertrouwt op zijn eigen gerechtigheid en doet onrecht, dan zal niet meer aan zijn gerechtigheden gedacht worden, maar door het onrecht dat hij doet, daardoor zal hij sterven.

¹⁴Als Ik tegen de boosdoener zeg: Je zult zeker sterven, en hij bekeert zich van zijn zonde en gaat recht en gerechtigheid doen,

¹⁵- de boosdoener geeft zijn onderpand terug, hij vergoedt het geroofde, hij wandelt in de wetsvoorschriften die ten leven leiden zonder onrecht te doen - dan hij zal zeker leven, hij zal niet sterven.

¹⁶Al zijn zonden die hij begaan heeft, zullen hem niet toegerekend worden. Hij heeft recht en gerechtigheid gedaan, hij zal zeker leven.”

¹⁷“De zonen van je volk zeggen: ‘De weg van mijn Heer is niet recht!’, terwijl hun eigen weg niet recht is.

¹⁸Als de rechtvaardige zich van zijn gerechtigheid afkeert en onrecht doet, dan zal hij daarin sterven,

¹⁹en als een boosdoener zich van zijn slechtheid bekeert en recht en gerechtigheid doet, dan zal hij daardoor leven.

²⁰Toch zeggen jullie: ‘De weg van mijn Heer is niet recht!’ Ik zal jullie berechten, ieder naar zijn eigen wegen, huis van Israël!”

²¹In het twaalfde jaar van onze ballingschap, in de tiende maand, op de vijfde van de maand kwam er een vluchteling uit Jeruzalem bij mij en zei: “De stad is verslagen!”

²²De hand van de HEERE was ’s avonds op mij geweest, voordat de vluchteling kwam, en Hij opende mijn mond toen de vluchteling ’s morgens bij mij kwam. Mijn mond werd geopend en ik was niet langer stom.

²³Het woord van de HEERE kwam tot mij en het luidde:

²⁴“Mensenkind, de bewoners van deze puinhopen op het grondgebied van Israël spreken en zeggen: ‘Abraham was een eenling en ontving het land als erfdeel. Wij zijn met velen, het land is ons als erfdeel gegeven!’

²⁵Daarom, zeg tegen hen: Zo zegt mijn Heer, de HEERE: ‘Jullie eten vlees met het bloed ervan en jullie heffen jullie ogen op naar jullie drolgoden en vergieten bloed. Zouden jullie het land als erfdeel in bezit mogen nemen?

²⁶Jullie steunen op jullie zwaard. Jullie begaan een gruweldaad en ieder verontreinigt de vrouw van zijn naaste. Zouden jullie het land als erfdeel in bezit mogen nemen?’

²⁷Zo moet je tegen hen zeggen: ‘Zo zegt mijn Heer, de HEERE: Zowaar Ik leef, zij die op de puinhopen wonen, zullen vallen door het zwaard en wie op het open veld is, geef Ik over aan de wilde dieren opdat die hem zullen opeten en zij die in de bergvestingen en in de spelonken verblijven, zullen door de pest sterven!

²⁸Want Ik zal het land tot een woeste streek en tot een schrikbeeld maken en de hoogmoed van haar macht zal tot staan gebracht worden. De bergen van Israël zullen woest worden, zodat er niemand meer doorheen trekt.

²⁹Dan zullen zij weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik het land tot een woest gebied en een schrikbeeld gemaakt heb vanwege alle gruweldaden die zij begaan hebben.’”

³⁰“Jij, mensenkind, de zonen van je volk spreken over jou bij de muren en bij de ingangen van de huizen. De een spreekt met de ander, ieder met zijn broeder, en zegt: ‘Kom toch en hoor wat het woord is dat van de HEERE uitgaat!’

³¹Zij komen naar je toe, zoals een menigte volk aan komt zetten, en zij zitten voor je als mijn volk en luisteren naar je woorden, maar doen ze niet. Want met hun mond doen zij zich allerlieflijkst voor, maar hun hart is uit op winstbejag.

³²Zie, je bent voor hen als iemand die met een mooie stem liederen zingt, die goed muziek kan maken. Zij luisteren naar je woorden, maar doen ze niet.

³³Maar als het komt - zie, het komt! - dan zullen zij weten dat er een profeet in hun midden is geweest.”