Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Numeri 13 Bible Online

Numeri 13 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Numeri 13

¹De HEERE sprak tot Mozes en zei:

²“Stuur mannen voor je uit om het land Kanaän, dat Ik aan de zonen van Israël geven zal, te verkennen. Voor een stam van zijn vaderen zullen jullie steeds één man uitzenden, elk zal een overste onder hen zijn.”

³Mozes zond hen vanuit de woestijn van Paran, op bevel van de HEERE. Alle mannen waren hoofden van de zonen van Israël.

⁴Dit zijn hun namen: van de stam van Ruben, Sammua, de zoon van Zaccur,

⁵van de stam van Simeon, Safat, de zoon van Hori,

⁶van de stam van Juda, Kaleb, de zoon van Jefunne,

⁷van de stam van Issaschar, Jigeal, de zoon van Jozef,

⁸van de stam van Efraïm, Hosea, de zoon van Nun,

⁹van de stam van Benjamin, Palti, de zoon van Rafu,

¹⁰van de stam van Zebulon, Gaddiël, de zoon van Sodi,

¹¹van de stam van Jozef, voor de stam van Manasse, Gaddi, de zoon van Susi,

¹²van de stam van Dan, Ammiël, de zoon van Gemalli,

¹³van de stam van Aser, Sethur, de zoon van Michaël,

¹⁴van de stam van Naftali, Nachbi, de zoon van Wofsi,

¹⁵van de stam van Gad, Guël, de zoon van Machi,

¹⁶Dit zijn de namen van de mannen die Mozes uitzond om het land te verkennen en Mozes noemde Hosea, de zoon van Nun, Jozua.

¹⁷Mozes zond hen uit om het land Kanaän te verkennen en hij zei tegen hen: “Ga hierlangs omhoog naar het Zuiderland en beklim dan het gebergte

¹⁸en kijk hoe het land is en of het volk dat er woont, sterk of zwak is, of het er weinig of veel zijn.

¹⁹Kijk ook hoe het land is, waarin het volk woont, of het land goed of slecht is, en hoe de steden zijn waarin ze wonen, wonen ze in tentenkampen of in vestingen.

²⁰Kijk ook hoe de grond is, of die vruchtbaar is of schraal, of er bomen zijn of niet. Wees moedig en neem wat van de vruchten van het land mee. Die dagen waren de dagen van de eerstelingen van de druiven.

²¹Zij klommen omhoog en verkenden het land vanaf de woestijn Zin tot aan Rechob, bij de toegang tot Hamath.

²²Zij trokken verder op naar het Zuiderland en kwamen bij Hebron. Daar woonden Ahiman, Sesai en Talmai, nakomelingen van Enak. Hebron was zeven jaren eerder gebouwd dan Zoan in Egypte.

²³Daarna kwamen zij bij het beekdal van Eskol en sneden daar een tak af met één tros druiven, die zij met zijn tweeën op een draagstok met zich meedroegen. Zo ook van de granaatappels en van de vijgen.

²⁴Men noemde die plaats ‘het beekdal van Eskol’, ‘het beekdal van de Tros’, vanwege de druiventros, die de zonen van Israël daar afgesneden hadden.

²⁵Na verloop van veertig dagen keerden zij terug van het verkennen van het land.

²⁶Zij gingen terug en kwamen bij Mozes en Aäron en bij heel de gemeente van de zonen van Israël in de woestijn van Paran, bij Kades, en zij brachten aan hen en aan heel de gemeente verslag uit en lieten hen de vruchten van het land zien.

²⁷Zij vertelden hem en zeiden: “Wij zijn aangekomen in het land waarheen je ons gezonden hebt en inderdaad, het vloeit over van melk en honing en dit is de vrucht ervan.

²⁸Maar het volk dat in het land woont, is sterk en de steden zijn ommuurd en erg groot en bovendien hebben wij daar nakomelingen van Enak gezien.

²⁹De Amalekieten wonen in het Zuiderland en de Hethieten, de Jebusieten en de Amorieten wonen in het gebergte en de Kanaänieten wonen aan de zee en aan de oever van de Jordaan.”

³⁰Kaleb bracht het volk tegenover Mozes tot bedaren en zei: “Laten we krachtig optrekken en het als erfdeel in bezit nemen, want wij kunnen het zeker aan!”

³¹Maar de mannen die met hem opgetrokken waren, zeiden: “Wij kunnen het niet tegen dat volk opnemen, want het is sterker dan wij.”

³²Zo brachten zij aan de zonen van Israël een ongunstig verslag uit over het land dat zij verkend hadden en zeiden: “Het land dat we doorkruist hebben om het te verkennen, is een land dat zijn inwoners verslindt en al het volk dat wij er zagen, bestaat uit mannen van formaat.

³³Wij hebben daar ook ‘nefilim’, gevallen reuzen, gezien, de zonen van Enak die van de gevallen reuzen afstammen en wij waren als sprinkhanen in eigen ogen en zo waren wij ook in hun ogen.”