Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Het Evangelie naar Matteüs 27 Bible Online

Het Evangelie naar Matteüs 27 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Het Evangelie naar Matteüs 27

¹Toen het ochtend geworden was, beraadslaagden alle overpriesters en de oudsten van het volk over Jezus, hoe zij Hem zouden doden.

²En zij boeiden Hem, leidden Hem weg en leverden Hem over aan Pilatus, de Romeinse landvoogd.

³Toen Judas, de verrader, zag dat Jezus veroordeeld was, kreeg hij wroeging en bracht de dertig zilverstukken terug naar de overpriesters en de oudsten

⁴en zei: “Ik heb gezondigd, want ik heb onschuldig bloed verraden!” Maar zij zeiden: ‘Wat gaat ons dat aan? Je moet het zelf maar uitzoeken.”

⁵Daarop wierp hij de zilverstukken de Tempel in en vertrok. Hij ging weg en hing zichzelf op.

⁶De overpriesters namen de zilverstukken en zeiden: “Het is niet toegestaan die in de kamer voor de offergaven te leggen, want het is bloedgeld.”

⁷Zij besloten met elkaar om daarmee de akker van de pottenbakker te kopen als begraafplaats voor vreemdelingen.

⁸Daarom wordt die akker tot op de dag van vandaag ‘Bloedakker’ genoemd.

⁹Toen werd vervuld wat gesproken werd door de profeet, die zei: “En ik nam de dertig zilverstukken, de prijs van de Kostbare, waarmee zij vanuit de zonen van Israël hadden ingestemd,

¹⁰en ik gaf die voor de akker van de pottenbakker, zoals de HEERE mij bevolen had.”

¹¹Jezus stond voor de landvoogd en de landvoogd vroeg Hem en zei: “Bent U de Koning van de Joden?” Jezus zei tegen hem: “U hebt het gezegd!”

¹²Toen Hij door de overpriesters en de oudsten beschuldigd werd, antwoordde Hij niet.

¹³Toen zei Pilatus tegen Hem: “Hoort U niet hoeveel zij tegen U getuigen?”

¹⁴Maar Hij antwoordde hem niet, zelfs niet met één enkel woord, wat de landvoogd zeer verbaasde.

¹⁵Op elk feest had de landvoogd de gewoonte om één gevangene vrij te laten voor het volk, wie ze ook maar wilden.

¹⁶Zij hadden toen een heel beruchte gevangene, die Bar-Abbas heette.

¹⁷Toen zij bijeengekomen waren, zei Pilatus tegen hen: “Wie willen jullie dat ik voor jullie vrijlaat: Bar-Abbas of Jezus, die Christus genoemd wordt?”

¹⁸Want Pilatus wist, dat zij Hem uit afgunst overgeleverd hadden.

¹⁹Toen de landvoogd op de rechterstoel zat, zond zijn vrouw een bode tot hem om te zeggen: “Bemoei je toch niet met die Rechtvaardige, want ik heb vandaag in mijn droom veel om Hem geleden.”

²⁰Maar de overpriesters en de oudsten haalden de menigte over om Bar-Abbas te vragen en om Jezus te laten ombrengen.

²¹De landvoogd antwoordde en zei tegen hen: “Wie van deze twee willen jullie dat ik voor jullie vrijlaat?” Zij zeiden: “Bar-Abbas!”

²²Pilatus zei tegen hen: “Wat zal ik dan doen met Jezus, die de Christus genoemd wordt?” Zij allen zeiden tegen hem: “Kruisig Hem!”

²³De landvoogd zei tegen hen: “Wat heeft Hij dan voor kwaad gedaan?” Zij echter riepen nog luider: “Kruisig Hem!”

²⁴Toen Pilatus zag dat niets hielp, maar dat het tumult alleen maar erger werd, nam hij water, waste zijn handen voor de ogen van de menigte en zei: “Ik ben onschuldig aan het bloed van deze Rechtvaardige. Jullie moeten het zelf maar weten!”

²⁵Heel het volk antwoordde en zei: “Laat zijn bloed over ons en over onze kinderen komen!”

²⁶Toen liet hij Bar-Abbas voor hen vrij, maar Jezus geselde hij en hij droeg Hem over om gekruisigd te worden.

²⁷Toen namen de soldaten van de landvoogd Jezus mee naar het gerechtsgebouw en zij verzamelden heel de legerafdeling om Hem heen.

²⁸Zij trokken Hem zijn kleren uit en deden Hem een scharlakenrode mantel aan.

²⁹Zij vlochten een doornenkrans en zetten die op zijn hoofd, en gaven hem een rieten stok in zijn rechterhand. Toen vielen zij op hun knieën voor Hem neer en bespotten Hem en zeiden: “Gegroet, Koning van de Joden!”

³⁰Zij spuugden Hem in zijn gezicht, pakten de rieten stok en sloegen Hem daarmee op zijn hoofd.

³¹Nadat zij Hem bespot hadden, trokken zij Hem de mantel uit, trokken Hem zijn kleren aan en leidden Hem weg om gekruisigd te worden.

³²Toen zij op weg gingen, vonden zij een man uit Cyrene, die Simeon heette. Zij dwongen hem om zijn kruis te dragen.

³³Toen zij bij de plaats gekomen waren die ‘Golgotha’ heette, wat betekent: ‘De Schedel’,

³⁴gaven zij Hem azijn vermengd met iets bitters te drinken en toen Hij dat geproefd had, wilde Hij het niet drinken.

³⁵Toen zij Hem gekruisigd hadden, verdeelden zij zijn kleren door het lot te werpen,

³⁶terwijl zij daar zaten en Hem bewaakten.

³⁷Boven zijn hoofd bevestigden zij een opschrift met de reden van zijn doodvonnis: ‘Dit is Jezus, de Koning van de Joden.’

³⁸Met hem werden ook twee rovers gekruisigd, één aan zijn rechterhand en één aan zijn linkerhand.

³⁹De voorbijgangers lasterden Hem. Zij schudden hun hoofd

⁴⁰en zeiden: “U die de Tempel afbreekt en in drie dagen herbouwt, verlos Uzelf. Als U de Zoon van GOD bent, kom dan van het kruis af.”

⁴¹Zo spotten ook de overpriesters met de schriftgeleerden, de oudsten en de Farizeeën en zij zeiden:

⁴²“Anderen heeft Hij gered, maar Zichzelf kan Hij niet redden. Als Hij de Koning van Israël is, laat Hij dan van het kruis afkomen, dan zullen wij in Hem geloven.

⁴³Hij heeft op GOD vertrouwd. Laat die Hem dan nu verlossen, als Hij Zich over Hem verheugt, want Hij heeft gezegd: ‘Ik ben de Zoon van GOD’.”

⁴⁴Op dezelfde manier hoonden Hem ook de rovers, die met Hem gekruisigd waren.

⁴⁵Vanaf het zesde uur, dat is het middaguur, kwam er duisternis over heel het land tot aan het negende uur, dat is drie uur ’s middags.

⁴⁶Tegen het negende uur riep Jezus met luide stem: “Mijn GOD, mijn GOD, waarom hebt U Mij verlaten?”

⁴⁷Toen zij dit hoorden zeiden sommigen van hen die daar stonden: “Hij roept Elia!”

⁴⁸Eén van hen rende onmiddellijk naar Hem toe, pakte een spons, vulde die met azijn, stak die op een rieten stok en gaf Hem te drinken.

⁴⁹Maar de anderen zeiden: “Laat Hem, laten wij kijken of Elia komt om Hem te redden.”

⁵⁰Jezus riep opnieuw met luide stem en liet zijn Geest heengaan.

⁵¹En zie, het voorhangsel van de Tempel werd in tweeën gescheurd, van boven naar beneden, en de aarde werd geschud en de rotsen spleten,

⁵²de grafkamers werden geopend en veel lichamen van de heiligen die daar sliepen, stonden op.

⁵³Zij kwamen uit de graven en na zijn opstanding gingen zij de heilige stad binnen en verschenen aan velen.

⁵⁴Toen de hoofdman over honderd en degenen die samen met hem over Jezus de wacht hielden, de aardbeving en de dingen die gebeurden zagen, waren zij zeer bevreesd en zeiden: “Werkelijk, deze was de Zoon van GOD!”

⁵⁵Ook waren daar veel vrouwen, die uit de verte toekeken, die Jezus gevolgd waren vanaf Galilea om Hem te dienen.

⁵⁶Onder hen waren Maria Magdalena, Maria, de moeder van Jakobus en Jasi, en de moeder van de zonen van Zebedeüs.

⁵⁷Toen het avond geworden was, kwam er een rijke man uit Ramta. Hij heette Jozef en was ook een discipel van Jezus.

⁵⁸Deze ging naar Pilatus en vroeg om het lichaam van Jezus. Daarop gaf Pilatus bevel om hem het lichaam te geven.

⁵⁹Jozef nam het lichaam en wikkelde het in zuiver linnen

⁶⁰en legde het in zijn nieuwe grafkamer die in de rots uitgehouwen was. Nadat zij een grote steen voor de ingang van de grafkamer gerold hadden, gingen zij weg.

⁶¹Maria Magdalena was daarbij en ook de andere Maria. Zij zaten tegenover het graf.

⁶²De volgende dag, dat is na de dag van de Voorbereiding, kwamen de overpriesters en de Farizeeën samen bij Pilatus.

⁶³Zij zeiden: “Onze heer, wij herinneren ons dat deze misleider, toen Hij nog leefde, gezegd heeft: ‘Na drie dagen zal Ik opstaan!’

⁶⁴Geef daarom opdracht om het graf te beveiligen tot op de derde dag, opdat zijn discipelen Hem niet ’s nachts komen stelen en dan tegen het volk zullen zeggen, dat Hij is opgestaan uit het verblijf van de doden. De laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste.”

⁶⁵Pilatus zei tegen hen: “Jullie hebben bewakers. Ga heen, verzeker het naar jullie beste weten.”

⁶⁶Zij gingen heen om het graf te bewaken en samen met de bewakers verzegelden zij de steen.