Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Het Evangelie naar Markus 9 Bible Online

Het Evangelie naar Markus 9 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Het Evangelie naar Markus 9

¹Hij zei tegen hen: “Voorwaar, Ik zeg jullie dat sommigen die hier staan de dood niet zullen smaken, voordat zij het Koninkrijk van GOD met kracht hebben zien komen.”

²Na zes dagen nam Jezus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee. Hij nam alleen hen met zich mee op een hoge berg en voor hun ogen veranderde Hij.

³Zijn kleed begon te blinken en het werd schitterend wit als sneeuw, zoals mensen op aarde niets wit kunnen maken.

⁴Elia en Mozes verschenen aan hen terwijl die met Jezus spraken.

⁵Petrus zei tegen Hem: “Mijn Meester, het is goed dat wij hier zijn. Laten wij drie loofhutten maken, één voor U, één voor Mozes en één voor Elia.”

⁶Maar hij wist niet wat hij zei, want zij waren zeer bevreesd.

⁷Er kwam een wolk die zich over hen uitspreidde en er klonk een stem uit de wolk die zei: “Dit is mijn Zoon, de Geliefde, luister naar Hem!”

⁸Toen zij opkeken, zagen zij plotseling niemand meer bij zich, alleen Jezus.

⁹Toen zij van de berg afdaalden, gebood Hij hun, dat zij niemand iets zouden vertellen van wat zij gezien hadden, totdat de Mensenzoon uit de doden zou zijn opgestaan.

¹⁰Zij hielden dit woord in gedachten en vroegen zich af wat dit woord betekende: ‘… totdat Hij uit het verblijf van de doden zou zijn opgestaan!’

¹¹Zij vroegen Hem en zeiden: “Waarom zeggen de schriftgeleerden dan dat Elia eerst moet komen?”

¹²Hij zei tegen hen: “Elia zal wel eerst komen om alles voor te bereiden. En zoals over de Mensenzoon geschreven staat: Hij zal veel lijden en veracht worden.

¹³Maar Ik zeg jullie dat Elia al gekomen is en zij hebben alles met hem gedaan wat zij wilden, zoals van hem geschreven staat.”

¹⁴Toen Hij bij de discipelen gekomen was, zag Hij een grote menigte om hen heen en de schriftgeleerden die met hen discussieerden.

¹⁵Heel de menigte zag Hem onmiddellijk. Zij waren verbijsterd en renden naar Hem toe en begroetten Hem.

¹⁶Hij vroeg de schriftgeleerden: “Waarover discussiëren jullie zo met hen?”

¹⁷Eén man uit de menigten antwoordde en zei: “Meester, ik heb mijn zoon bij U gebracht. Hij heeft last van een geest, die maakt dat hij niet kan spreken.

¹⁸Steeds als hij hem aanvalt, werpt hij hem neer. Dan schuimbekt hij, knarst met zijn tanden en verstijft. Ik heb uw discipelen gezegd dat zij hem moesten uitdrijven, maar zij konden het niet.”

¹⁹Jezus antwoordde en zei tegen hen: “O, ongelovig geslacht, hoelang zal Ik nog bij jullie zijn? Hoelang zal Ik jullie nog verdragen? Breng hem bij Mij.”

²⁰Zij brachten hem bij Hem en toen de geest Hem zag, wierp de geest hem onmiddellijk neer. Hij viel op de grond, kreeg stuiptrekkingen en het schuim kwam uit zijn mond.

²¹Jezus vroeg zijn vader: “Hoelang gaat het al zo met hem?” Hij zei: “Van jongs af aan.

²²Vaak heeft hij hem in het vuur en in het water geworpen om hem om te brengen, maar als U iets kunt doen, help mij en heb medelijden met mij!”

²³Jezus zei tegen hem: “Als je kunt geloven, zijn alle dingen mogelijk voor wie gelooft.”

²⁴Meteen riep de vader van de jongen huilend uit: “Ik geloof, mijn Heer! Kom mijn ongeloof te hulp.”

²⁵Toen Jezus zag dat het volk aan kwam rennen en zich bij Hem verzamelde, bestrafte Hij de onreine geest, terwijl Hij tegen hem zei: “Jij, stomme geest, die niet spreekt, Ik beveel je: Ga uit hem weg en kom niet meer in hem terug!”

²⁶De demon schreeuwde luid en pijnigde hem hevig en ging van hem uit. Daarna lag hij er als dood bij, zodat velen zeiden: ‘Hij is dood!’

²⁷Maar Jezus greep hem bij de hand en richtte hem op.

²⁸Toen Jezus het huis was binnengegaan, vroegen zijn discipelen aan Hem, toen zij onder elkaar waren: “Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven?”

²⁹Hij zei tegen hen: “Dit soort kan door niets uitgaan dan door vasten en bidden.”

³⁰Zij gingen vandaar weg en reisden door Galilea. Hij wilde niet dat iemand Hem zou herkennen.

³¹Want Hij onderwees zijn discipelen en zei tegen hen: “De Mensenzoon zal overgeleverd worden in de handen van mensen en zij zullen Hem doden, en nadat Hij gedood is, zal Hij op de derde dag opstaan.”

³²Maar zij begrepen die woorden niet en zij waren bevreesd om Hem ernaar te vragen.

³³Zij kwamen in Kapernaüm aan en toen zij het huis binnengegaan waren, vroeg Hij hun: “Waarover waren jullie onderweg met elkaar in gesprek?”

³⁴Maar zij zwegen, want onderweg hadden zij een discussie met elkaar gehad over wie de grootste onder hen was.

³⁵Hij ging zitten, riep de twaalf en zei tegen hen: “Wie de eerste wil zijn, zal de laatste zijn en de dienaar van allen.”

³⁶Hij nam een jongetje, zette dat in hun midden, nam het in zijn armen en zei tegen hen:

³⁷“Ieder die zo’n kind ontvangt in mijn Naam, ontvangt Mij, en wie Mij ontvangt, ontvangt niet Mij, maar Hem die Mij gezonden heeft.”

³⁸Johannes zei tegen Hem: “Mijn Meester, wij hebben iemand gezien, die in uw Naam demonen uitdreef, en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt.”

³⁹Jezus zei tegen hem: “Verbied het hem niet, want er is niemand die krachtige werken doet in mijn Naam en kort daarna kwaad van Mij zal kunnen spreken.

⁴⁰Wie niet tegen jullie is, is voor jullie.

⁴¹Wie jullie een beker water te drinken geeft, omdat jullie van Christus zijn, voorwaar, Ik zeg jullie, die zal zijn beloning zeker niet mislopen.

⁴²Wie één van deze kleinen die in Mij geloven doet struikelen, het zou beter voor hem zijn als er een zware molensteen om zijn nek gehangen werd en hij in de zee geworpen werd.

⁴³Als je hand je doet struikelen, hak hem af. Het is beter voor je, dat je verminkt het Leven binnengaat dan dat je met twee handen naar de hel gaat,

⁴⁴waar hun worm niet sterft en hun vuur niet uitdooft.

⁴⁵Als je voet je doet struikelen, hak die af. Het is beter voor je dat je kreupel het Leven binnengaat dan dat je met twee voeten in de hel valt,

⁴⁶waar hun worm niet sterft en hun vuur niet wordt uitgeblust.

⁴⁷Als je oog je doet struikelen, ruk het uit. Het is beter voor je dat je met één oog het Koninkrijk van GOD binnengaat, dan dat je met twee ogen in de hel vol vuur valt,

⁴⁸waar hun worm niet sterft en hun vuur niet wordt uitgeblust.

⁴⁹Want alles moet met vuur gelouterd worden en ieder offer moet met zout gereinigd worden.

⁵⁰Het zout is goed, maar als het zout smakeloos wordt, waarmee zal het dan nog pittig gemaakt worden? Zorg dat er zout in jullie is en houd vrede onder elkaar.”