Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Het Evangelie naar Lukas 19 Bible Online

Het Evangelie naar Lukas 19 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Het Evangelie naar Lukas 19

¹Toen Jezus Jericho binnenging en er doorheen liep,

²was er een man die Zacheüs heette. Hij was een rijk man en het hoofd van de tollenaren.

³Hij wilde zien wie Jezus was, maar was daar niet toe in staat door de menigte mensen, want Zacheüs was klein van stuk.

⁴Daarom rende hij voor Jezus uit en klom in een wilde vijgenboom om Hem te zien, want Hij zou daarlangs komen.

⁵Toen Jezus bij die plaats aankwam, keek Hij omhoog en zag hem. Hij zei tegen hem: “Zacheüs, kom vlug naar beneden, want Ik moet vandaag in jouw huis zijn!”

⁶Hij kwam snel naar beneden en ontving Hem met blijdschap.

⁷Maar allen die het zagen, begonnen te mopperen en zeiden: “Hij is bij een zondig man naar binnen gegaan en verblijft bij hem!”

⁸Zacheüs stond op en zei tegen Jezus: “Zie, mijn Heer, de helft van mijn bezit geef ik aan de armen en ieder die ik iets heb afgenomen, zal ik viervoudig vergoeden!”

⁹Jezus zei tegen hem: “Vandaag is het Leven naar dit huis gekomen, omdat ook hij een zoon van Abraham is.

¹⁰Want de Mensenzoon is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.”

¹¹Terwijl zij dit aanhoorden, vertelde Hij nog een gelijkenis, omdat Hij dicht bij Jeruzalem was en zij meenden dat het Koninkrijk van GOD onmiddellijk zou aanbreken.

¹²Hij zei: “Een man van hoge afkomst reisde naar een verre landstreek om het koningschap in ontvangst te nemen en daarna terug te keren.

¹³Hij riep zijn tien dienaren, gaf hun tien pond en zei tegen hen: ‘Doe er zaken mee totdat ik terugkom.’

¹⁴De inwoners van de stad haatten hem en zonden gezanten achter hem aan om te zeggen: “Wij willen niet dat deze man koning over ons wordt!’

¹⁵Toen hij het koningschap ontvangen had en terugkwam, gebood hij, dat men zijn dienaren, aan wie hij zilvergeld gegeven had, zou roepen om bij hem te komen om van hen te vernemen wat elk van hen met de handel verdiend had.

¹⁶De eerste kwam en zei: ‘Mijn heer, uw pond heeft tien pond opgeleverd.’

¹⁷Hij zei tegen hem: ‘Goed gedaan, goede dienaar. Omdat je in weinig betrouwbaar gebleken bent, zul je heerser zijn over tien steden.’

¹⁸De tweede kwam en zei: ‘Mijn heer, uw pond heeft vijf pond opgeleverd.’

¹⁹Ook tegen hem zei hij: ‘Ook jij zult heerser zijn, over vijf steden.’

²⁰En de ander kwam en zei: ‘Mijn heer, zie, hier is uw pond dat ik in een lap stof heb gestopt.

²¹Want ik was bang voor u, omdat u een streng man bent. U neemt weg wat u niet hebt neergelegd en u oogst wat u niet hebt gezaaid!’

²²Hij zei tegen hem: ‘Uit je eigen mond zal ik je oordelen, jij slechte dienaar! Jij wist, dat ik een streng man ben, die wegneemt wat ik niet heb neergelegd en die maait wat ik niet heb gezaaid.

²³Waarom heb je mijn zilvergeld dan niet op de bank gezet? Dan had ik het bij mijn komst met rente kunnen opeisen.’

²⁴Hij zei tegen hen die bij hem stonden: ‘Neem het pond van hem af en geef het aan wie de tien ponden heeft.’”

²⁵Zij zeiden tegen hem: “Onze Heer, hij heeft toch al tien ponden?”

²⁶“Hij zei tegen hen: ‘Ik zeg jullie dat aan ieder die heeft, gegeven zal worden, maar van wie niet heeft, zal ook wat hij heeft, afgenomen worden.

²⁷Mijn vijanden echter, die niet wilden dat ik koning over hen zou zijn, breng die hier en dood hen voor mijn ogen.’”

²⁸Nadat Jezus dit gezegd had, ging Hij voor hen uit op weg naar Jeruzalem.

²⁹Toen Hij bij Beth-Fage en Bethanië gekomen was, naast de berg die ‘Het Olijfhuis’ genoemd wordt, zond Hij twee van zijn discipelen uit

³⁰en zei tegen hen: “Ga naar het dorp dat tegenover ons ligt. Zie, wanneer jullie het binnengaan, zullen jullie een veulen vinden dat vastgebonden is, waarop nog nooit een mens gereden heeft. Maak het los en breng het hier.

³¹Als iemand jullie vraagt: ‘Waarom maken jullie het los?’, zeg dan tegen hem: ‘Onze Heer heeft het nodig!’”

³²Zij die uitgezonden waren, gingen op weg en vonden het zoals Hij hun gezegd had.

³³Toen zij het veulen losmaakten, zeiden de eigenaren ervan tegen hen: “Waarom maken jullie het veulen los?”

³⁴Zij zeiden tegen hen: “Onze Heer heeft het nodig!”

³⁵Zij brachten het naar Jezus, wierpen hun kleren over het veulen en lieten Jezus erop zitten.

³⁶Terwijl Hij voortging, spreidden zij hun kleren over de weg uit.

³⁷Toen Hij de helling van de berg ‘Het Olijfhuis’ genaderd was, begon heel de menigte van de discipelen zich te verblijden en GOD met luide stem te loven om alle machtige daden die zij gezien hadden.

³⁸Zij zeiden: “Gezegend is de Koning die komt in de Naam van de HEERE! Vrede in de hemelen en glorie in de hoge!”

³⁹Maar sommigen van de Farizeeën onder de menigte zeiden tegen Hem: “Mijn Meester, bestraf uw discipelen!”

⁴⁰Hij zei tegen hen: “Ik zeg jullie dat als zij zouden zwijgen, de stenen het zouden uitroepen.”

⁴¹Toen Hij genaderd was en de stad zag, weende Hij over haar

⁴²en zei: “Besefte je vandaag maar wat tot je vrede dient! Maar nu is het verborgen voor je ogen.

⁴³Er zullen dagen voor je komen, dat je vijanden je zullen omsingelen en je van alle kanten in het nauw zullen brengen,

⁴⁴en zij zullen je vernietigen met je kinderen in je. Zij zullen geen steen in jou op de andere laten, omdat je de tijd dat naar je omgezien werd, niet onderkend hebt.”

⁴⁵Toen Hij de Tempel was binnengegaan, begon Hij degenen die daarin kochten en verkochten naar buiten te drijven.

⁴⁶Hij zei tegen hen: “Er staat geschreven: ‘Mijn Huis is een Huis van gebed!’, maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt!”

⁴⁷Hij onderwees dagelijks in de Tempel, maar de overpriesters, de schriftgeleerden en de oudsten van het volk waren erop uit om Hem te doden.

⁴⁸Zij konden echter niets tegen Hem vinden, want heel het volk hing aan zijn lippen om naar Hem te luisteren.