Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Het Evangelie naar Lukas 8 Bible Online

Het Evangelie naar Lukas 8 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Het Evangelie naar Lukas 8

¹Hierna reisde Jezus door de steden en dorpen en Hij verkondigde het Goede Nieuws van het Koninkrijk van GOD en zijn twaalf apostelen waren bij Hem,

²en ook deze vrouwen die genezen waren van ziekten en boze geesten: Maria, die ‘Magdalena’ genoemd werd, van wie zeven demonen uitgegaan waren,

³Johanna, de vrouw van Kuza, de beheerder van Herodes, en Susanna en vele andere vrouwen dienden hen met hun bezittingen.

⁴Toen zich een grote menigte verzameld had en zij uit alle steden bij Hem kwamen, zei Hij in een gelijkenis:

⁵“Een zaaier ging uit om zijn zaad te zaaien. Terwijl hij zaaide, viel een deel langs de kant van de weg en het werd vertrapt en de vogels aten het op.

⁶Een ander deel viel op de rots en het schoot onmiddellijk op, maar omdat er geen vocht was, verdorde het.

⁷Nog een ander deel viel midden tussen de dorens en de dorens kwamen op en verstikten het.

⁸Weer een ander deel viel in goede en geschikte aarde. Het groeide op en bracht honderdvoudig vrucht voort.” Toen Hij dit gezegd had, riep Hij: “Wie oren heeft om te horen, laat hij horen!”

⁹Zijn discipelen vroegen Hem: “Wat betekent deze gelijkenis?”

¹⁰Hij zei tegen hen: “Aan jullie is het gegeven om het geheimenis van het Koninkrijk van GOD te kennen, maar tot de anderen wordt er in gelijkenissen gesproken, opdat zij, terwijl zij zien, niet zien en terwijl zij horen, het niet begrijpen.

¹¹Dit is de betekenis van de gelijkenis: het zaad is het Woord van GOD.

¹²Die langs de kant van de weg, zijn zij die het Woord horen, maar daarna komt de vijand en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet tot geloof komen en leven.

¹³Die op de rots zijn zij die, zodra zij het gehoord hebben, het Woord met vreugde ontvangen. Maar zij hebben geen wortel en hun geloof is tijdelijk en in een tijd van beproeving struikelen zij.

¹⁴Die tussen de dorens vielen, zijn zij die het Woord horen, maar door de zorgen, de rijkdom en de begeerten van de wereld worden zij verstikt en dragen geen vrucht.

¹⁵Die in goede aarde zijn zij die het Woord met een zuiver en goed hart gehoord hebben, eraan vasthouden en in volharding vrucht dragen.”

¹⁶“Niemand steekt een lamp aan en dekt die af met een kruik of zet die onder een bed, integendeel men zet hem op een kandelaar, zodat wie binnenkomen het licht ervan zien.

¹⁷Want er is niets bedekt, dat niet geopenbaard zal worden en er is niets verborgen, dat niet bekend zal worden en in de openheid zal komen.

¹⁸Let op hoe je luistert, want aan wie heeft, zal gegeven worden, en van wie niets heeft zal ook wat hij meent te hebben worden weggenomen.”

¹⁹Zijn moeder en zijn broers kwamen naar Hem toe, maar konden niet met Hem spreken vanwege de menigte.

²⁰Zij zeiden tegen Hem: “Uw moeder en uw broers staan buiten en willen U zien.”

²¹Maar Hij antwoordde en zei tegen hen: ‘Dit zijn mijn moeder en mijn broeders, zij die het Woord van GOD horen en het doen!”

²²Op een van die dagen gebeurde het dat Hij met zijn discipelen in een boot klom en tegen hen zei: “Laten wij oversteken naar de andere kant van het meer!”

²³Terwijl zij voeren, viel Jezus in slaap. Toen stak er een storm op over het meer en de boot dreigde te zinken.

²⁴Zij gingen naar Hem toe en maakten Hem wakker en zeiden tegen Hem: “Onze Meester, onze Meester, wij vergaan!” Maar Hij stond op, bestrafte de wind en de golven van de zee en die kwamen tot rust en het werd stil.

²⁵En Hij zei tegen hen: “Waar is jullie geloof?” En zij waren bevreesd en verwonderden zich en zeiden tegen elkaar: “Wie is Deze toch, Die zelfs de wind en de zee bevelen geeft en zij gehoorzamen Hem?”

²⁶Zij voeren verder en kwamen bij het gebied van de Gadarenen, dat tegenover Galilea ligt.

²⁷Toen Hij aan land gegaan was, kwam Hem een man uit de stad tegemoet die al lange tijd door een demon bezeten was. Hij droeg geen kleren en woonde niet in een huis, maar op de begraafplaats.

²⁸Zodra hij Jezus zag, begon hij te schreeuwen en viel voor Hem neer en zei met luide stem: “Wat hebben wij met U te maken, Jezus, Zoon van GOD, de Allerhoogste? Ik smeek U, dat U mij niet pijnigt!”

²⁹Want Jezus had de onreine geest geboden om van de man uit te gaan, want hij had hem al lange tijd in zijn greep. Men had hem met kettingen en boeien proberen vast te binden, maar steeds had hij zijn boeien losgerukt en werd hij door de demon de woestijn in gedreven.

³⁰Jezus vroeg hem: “Wat is je naam?” Hij zei: “Legioen!”, want er waren vele demonen in hem gegaan.

³¹Zij smeekten Hem, dat Hij hun niet zou bevelen om in de afgrond te gaan.

³²Nu was daar een kudde met heel veel varkens op de berg aan het grazen en zij smeekten Hem dat Hij hun zou toestaan om daarin te gaan. En Hij stond het hun toe.

³³De demonen gingen van de man uit en gingen in de varkens en heel de kudde rende naar de steile klif en zij vielen in het meer en verdronken.

³⁴Toen de herders zagen wat er gebeurd was, vluchtten zij en vertelden het in de stad en in de dorpen.

³⁵De mensen trokken uit om te zien wat er gebeurd was. Zij kwamen bij Jezus en vonden de man van wie de demonen uitgegaan waren, gekleed en goed bij zijn verstand, terwijl hij aan Jezus’ voeten zat, en zij werden bevreesd.

³⁶Degenen die het gezien hadden, vertelden hun hoe de bezetene genezen was.

³⁷De menigten van de Gadarenen smeekten Hem, dat Hij van hen weg zou gaan, want grote vrees had hen aangegrepen. Daarop klom Jezus in de boot en ging van hen weg.

³⁸De man van wie de demonen uitgegaan waren, smeekte Hem of hij bij Hem mocht blijven, maar Jezus zond hem weg en zei tegen hem:

³⁹“Ga terug naar je huis en vertel wat GOD voor je heeft gedaan.” Daarop ging hij in heel de stad verkondigen wat Jezus voor hem gedaan had.

⁴⁰Toen Jezus terugkwam, werd Hij door een grote menigte ontvangen, want zij hadden allemaal naar Hem uitgezien.

⁴¹Een man met de naam Jaïrus, een overste van de synagoge, viel aan de voeten van Jezus neer en smeekte Hem dat Hij in zijn huis zou komen,

⁴²want hij had een enige dochter van ongeveer twaalf jaar, die op sterven lag. Toen Jezus met hem meeging, drongen de menigten tegen Hem aan.

⁴³Een vrouw, die twaalf jaar lang aan bloedvloeiing leed en heel haar bezit aan dokters had uitgegeven, maar door niemand genezen kon worden,

⁴⁴kwam van achteren naar Hem toe en raakte de zoom van zijn kleed aan en onmiddellijk stopte haar bloedvloeiing.

⁴⁵Jezus zei: “Wie heeft Mij aangeraakt?” Toen allen het ontkenden, zeiden Simeon Petrus en degenen die bij hem waren: “Onze Meester, de menigte duwt tegen U aan en zij dringt tegen U op en U zegt: ‘Wie heeft Mij aangeraakt?’”

⁴⁶Maar Jezus zei: “Iemand heeft Mij aangeraakt, want Ik heb gemerkt dat er kracht van Mij is uitgegaan.”

⁴⁷Toen de vrouw inzag dat zij niet onopgemerkt voor hem gebleven was, kwam zij al bevende tevoorschijn. Ze viel neer en boog zich neer voor Hem. In het bijzijn van alle mensen zei zij waarom zij Hem had aangeraakt en hoe zij onmiddellijk genezen was.

⁴⁸Jezus zei tegen haar: “Houd moed, mijn dochter, je geloof heeft je levend gemaakt. Ga heen in vrede!”

⁴⁹Terwijl Hij nog sprak, kwam er een man van het huis van de overste van de synagoge, die tegen hem zei: “Uw dochter is gestorven. Val de Meester niet langer lastig!”

⁵⁰Maar Jezus hoorde het en zei tegen de vader van het meisje: “Vrees niet, geloof alleen, en zij zal leven!”

⁵¹Toen Jezus bij het huis aankwam, liet Hij niemand naar binnen behalve Simeon, Jakobus en Johannes en de vader van het meisje en haar moeder.

⁵²Iedereen huilde en treurde over haar, maar Jezus zei: “Huil niet, want zij is niet dood, maar zij slaapt!”

⁵³Zij lachten Hem uit, want zij wisten dat zij gestorven was.

⁵⁴Maar Hij liet iedereen naar buiten gaan, nam haar bij de hand, riep haar en zei: “Meisje, sta op!”

⁵⁵Haar geest keerde terug en zij stond onmiddellijk op en Hij gebood, dat men haar iets te eten zou geven.

⁵⁶Haar ouders waren verbijsterd, maar Hij waarschuwde hen, dat zij niemand mochten zeggen wat er gebeurd was.