Read EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling Richteren 9 Bible Online

Richteren 9 - EBV24_een_eigentijdse_Bijbelvertaling bible

Richteren 9

¹Abimelech, de zoon van Jerubbaäl, ging naar Sichem, naar de broers van zijn moeder. Hij sprak tot hen en tot heel de familie van het huis van de vader van zijn moeder en zei:

²“Spreek toch ten aanhoren van alle burgers van Sichem: ‘Wat is beter voor jullie: dat zeventig mannen, allen zonen van Jerubbaäl, over jullie heersen of dat één man over jullie heerst? Bedenk daarbij dat ik jullie eigen gebeente en jullie eigen vlees ben.’”

³Toen spraken de broers van zijn moeder al deze woorden over hem ten aanhoren van alle burgers van Sichem. Zo werden ze overgehaald om Abimelech te volgen, want zij zeiden: “Hij is onze broer!”

⁴Zij gaven hem zeventig zilverstukken uit het huis van Baäl-Berith. Daarmee huurde Abimelech onbeduidende en lichtvaardige mannen die hem volgden.

⁵Hij kwam in het huis van zijn vader in Ofra en op één rotssteen doodde hij zijn broers, de zonen van Jerubbaäl, zeventig man. Alleen Jotam, de jongste zoon van Jerubbaäl, bleef over, want hij had zich verstopt.

⁶Alle burgers van Sichem kwamen bijeen en ook alle bewoners van de burcht en zij gingen op weg en maakten Abimelech koning bij de terpentijnboom van de bij Sichem opgestelde gedenksteen.

⁷Men deelde dit aan Jotam mee en hij ging op de top van de berg Gerizim staan. Hij verhief zijn stem en riep. Hij zei tegen hen: “Luister naar mij, burgers van Sichem, en GOD zal naar jullie luisteren.

⁸De bomen gingen eens op weg om een koning over zich te zalven en zij zeiden tegen de olijfboom: Wees koning over ons!

⁹De olijfboom zei tegen hen: Zou ik mijn vettigheid afstaan, die GOD en de mensen zo in mij prijzen? Zou ik boven de bomen gaan zweven?

¹⁰De bomen zeiden tegen de vijgenboom: Jij daar, kom, wees koning over ons!

¹¹De vijgenboom zei tegen hen: Zou ik mijn zoetigheid en mijn goede vrucht afstaan? Zou ik boven de bomen gaan zweven?

¹²De bomen zeiden tegen de wijnstok: Kom, jij, wees koning over ons!

¹³Maar de wijnstok zei tegen hen: Zou ik mijn nieuwe wijn afstaan, die GOD en mensen verheugt? Zou ik boven de bomen gaan zweven?

¹⁴Toen zeiden alle bomen tegen de doornstruik: Kom, jij, wees koning over ons!

¹⁵En de doornstruik zei tegen de bomen: Als jullie mij werkelijk tot koning over jullie willen zalven, kom dan, schuil in mijn schaduw, maar zo niet, dan zal er vuur van de doornstruik uitgaan en de ceders van de Libanon verteren.

¹⁶Nu dan, inwoners van Sichem, als jullie naar waarheid en in oprechtheid gehandeld hebben toen jullie Abimelech koning gemaakt hebben, en als jullie juist gehandeld hebben ten opzichte van Jerubbaäl en zijn huis en als jullie met hem gehandeld hebben zoals hij verdiend heeft,

¹⁷- immers mijn vader heeft voor jullie gestreden en zijn leven ervoor op het spel gezet en hij heeft jullie doen ontkomen aan de hand van de Midianieten,

¹⁸maar jullie zijn vandaag opgestaan tegen het huis van mijn vader en op één rotssteen hebben jullie zijn zonen gedood, zeventig man, en Abimelech, een zoon van zijn slavin, hebben jullie tot koning aangesteld over de burgers van Sichem omdat hij jullie broer is -

¹⁹als jullie deze dag werkelijk in waarheid en in oprechtheid gehandeld hebben tegenover Jerubbaäl en zijn huis, wees dan blij met Abimelech en laat hij ook blij zijn met jullie.

²⁰Maar zo niet, laat er dan vuur van Abimelech uitgaan om de mannen van Sichem en de bewoners van de burcht te verteren en laat er vuur uitgaan van de burgers van Sichem en van de bewoners van de burcht om Abimelech te verteren!”

²¹Toen ging Jotam ervandoor. Hij vluchtte en ging naar Beër. Daar woonde hij, ver weg van zijn broer Abimelech.

²²Toen Abimelech drie jaar over Israël had geheerst,

²³zond GOD een boze geest tussen Abimelech en de burgers van Sichem. De burgers van Sichem werden ontrouw ten opzichte van Abimelech,

²⁴opdat het geweld tegen de zeventig zonen van Jerubbaäl en hun bloed zou komen over hun broer Abimelech, die hen gedood had, en ook over de burgers van Sichem die zijn handen kracht hadden gegeven om zijn broers te doden.

²⁵De burgers van Sichem legden op de toppen van de bergen hinderlagen tegen hem aan en zij beroofden iedereen die over de weg voorbijkwam. Men deelde dit aan Abimelech mee.

²⁶Gaäl, de zoon van Ebed, kwam ook, samen met zijn broers en zij liepen over naar Sichem en de burgers van Sichem vertrouwden op hem.

²⁷Zij trokken eropuit, de velden in, en plukten hun wijngaarden leeg en vertrapten de druiven en zongen vreugdeliederen en gingen het huis van hun god binnen en aten en dronken en vervloekten Abimelech.

²⁸Gaäl, de zoon van Ebed, zei: “Wie is Abimelech en wat is Sichem, dat wij hem zouden dienen? Is hij niet een zoon van Jerubbaäl? En is niet Zebul zijn stadhouder? Dien toch de mannen van Hemor, de vader van Sichem, want waarom zouden wij hem dienen?

²⁹Och, was dit volk maar op mijn hand, dan zou ik Abimelech verdrijven.” En tegen Abimelech zelf zei hij: “Maak je leger groot en trek uit!”

³⁰Toen Zebul, de overste van de stad, de woorden van Gaäl, de zoon van Ebed, hoorde, werd hij erg kwaad.

³¹In het geheim stuurde hij boden naar Abimelech om te zeggen: “Zie, Gaäl, de zoon van Ebed, en zijn broers zijn in Sichem aangekomen, en zie, zij zetten de stad tegen je op.

³²Nu dan, sta vannacht op, jij en het volk dat bij je is, en leg een hinderlaag in het veld.

³³En morgen, als de zon opgaat, zorg dan dat je vroeg opstaat en val de stad aan. Zie, als hij en het volk dat bij hem is, tegen je uittrekt, handel dan met hem zoals het je goed lijkt.”

³⁴Abimelech stond ’s nachts op en ook al het volk dat bij hem was en zij legden zich in vier stoottroepen tegen Sichem in hinderlaag.

³⁵Toen Gaäl, de zoon van Ebed, naar buiten ging en bij de ingang van de stadspoort ging staan, stond Abimelech uit de hinderlaag op met al het volk dat bij hem was.

³⁶Toen Gaäl het volk zag, zei hij tegen Zebul: “Zie, er daalt volk van de toppen van de bergen af.” Zebul echter zei tegen hem: “Je ziet de schaduwen van de bergen voor mensen aan.”

³⁷Gaäl ging verder met spreken en zei: “Zie daar daalt volk af vanaf het hoogste punt van het land en er komt ook één groep aanzetten langs de weg van de terpentijnboom van de tovenaars.”

³⁸Toen zei Zebul tegen hem: “Waar is nu die grote mond van je, waarmee je zei: ‘Wie is Abimelech dat wij hem zouden dienen?’ Is dit niet het volk dat je zo bespot hebt? Trek dan nu uit en strijd tegen hem!”

³⁹Toen trok Gaäl voor de ogen van de burgers van Sichem uit en hij streed tegen Abimelech.

⁴⁰Abimelech achtervolgde hem, want hij vluchtte voor hem weg en velen vielen dodelijk gewond ter aarde neer tot bij de ingang van de stadspoort.

⁴¹Abimelech bleef in Aruma en Zebul verdreef Gaäl en zijn broers zodat ze niet meer in Sichem konden blijven wonen.

⁴²De volgende dag trok het volk uit naar het veld. Men vertelde het aan Abimelech.

⁴³Daarop nam hij de manschappen en verdeelde hen in drie stoottroepen en hij ging in het veld in hinderlaag liggen en keek toe. En zie, het volk trok de stad uit. Toen viel hij hen aan en versloeg hen.

⁴⁴Want Abimelech en de stoottroepen die bij hem waren, kwamen tevoorschijn en gingen bij de ingang van de stadspoort staan en de twee andere stoottroepen overvielen allen die in het veld waren en versloegen hen.

⁴⁵Die hele dag streed Abimelech tegen de stad. Hij nam de stad in en doodde het volk dat daarin was. Hij brak de stad af en strooide er zout over heen.

⁴⁶Toen alle burgers van de toren van Sichem dit hoorden, gingen zij de schuilplaats van het huis van de god Berith binnen.

⁴⁷Men deelde Abimelech mee dat alle burgers van de toren van Sichem zich daar hadden samengetrokken.

⁴⁸Daarop beklom Abimelech de berg Zalmon, hij en alle manschappen die bij hem waren, en Abimelech nam een hakmes in zijn hand en hakte een tak van de bomen af, pakte die en legde die op zijn schouder en zei tegen het volk dat bij hem was: “Wat jullie mij hebben zien doen, haast je, doe dat ook, net zoals ik!”

⁴⁹Zo hakte ook heel het volk, iedereen zijn eigen tak af en zij volgden Abimelech, legden de takken tegen de schuilplaats aan en staken daarmee de schuilplaats in brand zodat ook alle mannen van de toren van Sichem stierven, ongeveer duizend mannen en vrouwen.

⁵⁰Abimelech ging ook naar Tebez en sloeg zijn kamp op bij Tebez en nam het in.

⁵¹In het midden van de stad was een sterke toren en alle mannen en vrouwen, alle burgers van de stad, vluchtten daarheen en sloten de deur achter zich en klommen op het dak van de toren.

⁵²Abimelech kwam bij de toren en viel die aan, maar toen hij vlak bij de deur van de toren kwam om die in brand te steken,

⁵³wierp een vrouw een bovenste molensteen op het hoofd van Abimelech en verpletterde zijn schedel.

⁵⁴Haastig riep hij de knecht die zijn wapens droeg en zei tegen hem: “Trek je zwaard en dood mij, anders zullen ze van mij zeggen: ‘Een vrouw heeft hem gedood.’” En zijn knecht doorstak hem, zodat hij stierf.

⁵⁵Toen de mannen van Israël zagen dat Abimelech dood was, vertrokken zij, iedere man naar zijn eigen woonplaats.

⁵⁶Zo vergold GOD het kwaad van Abimelech, dat hij zijn vader had aangedaan door zijn zeventig broers te doden.

⁵⁷Al het kwaad van de mannen van Sichem deed GOD op hun eigen hoofd terugkeren en de vloek van Jotam, de zoon van Jerubbaäl, kwam over hen.