Read een_eigentijdse_Bijbelvertaling edition Jongbloed 1995 JOB 21 Bible Online

JOB 21 - een_eigentijdse_Bijbelvertaling edition Jongbloed 1995 bible

JOB 21

¹Maar Job antwoordde en zeide:

²Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.

³Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.

⁴Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?

⁵Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.

⁶Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.

⁷Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?

⁸Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.

⁹Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.

¹⁰Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.

¹¹Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.

¹²Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.

¹³In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf.

¹⁴Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.

¹⁵Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?

¹⁶Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.

¹⁷Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!

¹⁸Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;

¹⁹Dat God zijn geweld weglegt voor zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;

²⁰Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!

²¹Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?

²²Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?

²³Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;

²⁴Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.

²⁵De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.

²⁶Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.

²⁷Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.

²⁸Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?

²⁹Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?

³⁰Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.

³¹Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?

³²Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.

³³De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die vóór hem geweest zijn, is geen getal.

³⁴Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?