Read een_eigentijdse_Bijbelvertaling edition Jongbloed 1995 JOB 3 Bible Online

JOB 3 - een_eigentijdse_Bijbelvertaling edition Jongbloed 1995 bible

JOB 3

¹Daarna opende Job zijn mond, en vervloekte zijn dag.

²Want Job antwoordde en zeide:

³De dag verga, waarin ik geboren ben, en de nacht, waarin men zeide: Een knechtje is ontvangen;

⁴Diezelve dag zij duisternis; dat God naar hem niet vrage van boven; en dat geen glans over hem schijne;

⁵Dat de duisternis en des doods schaduw hem verontreinigen; dat wolken over hem wonen; dat hem verschrikken de zwarte dampen des dags!

⁶Diezelve nacht, donkerheid neme hem in; dat hij zich niet verheuge onder de dagen des jaars; dat hij in het getal der maanden niet kome!

⁷Ziet, diezelve nacht zij eenzaam; dat geen vrolijk gezang daarin kome;

⁸Dat hem vervloeken de vervloekers des dags, die bereid zijn hun rouw te verwekken;

⁹Dat de sterren van zijn schemertijd verduisterd worden; hij wachte naar het licht, en het worde niet; en hij zie niet de oogleden des dageraads!

¹⁰Omdat hij niet toegesloten heeft de deuren mijns buiks, noch verborgen de moeite van mijn ogen.

¹¹Waarom ben ik niet gestorven van de baarmoeder af, en heb den geest gegeven, als ik uit den buik voortkwam?

¹²Waarom zijn mij de knieën voorgekomen, en waartoe de borsten, opdat ik zuigen zou?

¹³Want nu zou ik nederliggen, en stil zijn; ik zou slapen, dan zou voor mij rust wezen;

¹⁴Met de koningen en raadsheren der aarde, die voor zich woeste plaatsen bebouwden;

¹⁵Of met de vorsten, die goud hadden, die hun huizen met zilver vervulden.

¹⁶Of als een verborgene misdracht, zou ik niet zijn; als de kinderkens, die het licht niet gezien hebben.

¹⁷Daar houden de bozen op van beroering, en daar rusten de vermoeiden van kracht;

¹⁸Daar zijn de gebondenen te zamen in rust; zij horen de stem des drijvers niet.

¹⁹De kleine en de grote is daar; en de knecht vrij van zijn heer.

²⁰Waarom geeft Hij den ellendige het licht, en het leven den bitterlijk bedroefden van gemoed?

²¹Die verlangen naar den dood, maar hij is er niet; en graven daarnaar meer dan naar verborgene schatten;

²²Die blijde zijn tot opspringens toe, en zich verheugen, als zij het graf vinden;

²³Aan den man, wiens weg verborgen is, en dien God overdekt heeft?

²⁴Want voor mijn brood komt mijn zuchting; en mijn brullingen worden uitgestort als water.

²⁵Want ik vreesde een vreze, en zij is mij aangekomen; en wat ik schroomde, is mij overkomen.

²⁶Ik was niet gerust; en was niet stil, en rustte niet; en de beroering is gekomen.