Read een_eigentijdse_Bijbelvertaling edition Jongbloed 1995 NUMERI 10 Bible Online

NUMERI 10 - een_eigentijdse_Bijbelvertaling edition Jongbloed 1995 bible

NUMERI 10

¹Verder sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

²Maak u twee zilveren trompetten; van dicht werk zult gij ze maken; en zij zullen u zijn tot de samenroeping der vergadering, en tot den optocht der legers.

³Als zij met dezelve blazen zullen, dan zal de gehele vergadering tot u vergaderd worden, aan de deur van de tent der samenkomst.

⁴Maar als zij met de éne zullen blazen, dan zullen tot u vergaderd worden de oversten, de hoofden der duizenden van Israël.

⁵Als gij met een gebroken geklank blazen zult, dan zullen de legers, die tegen het oosten gelegerd zijn, optrekken.

⁶Maar als gij ten tweeden male met een gebroken geklank blazen zult, zullen de legers, die tegen het zuiden legeren, optrekken; met een gebroken geklank zullen zij blazen tot hun optochten.

⁷Maar in het verzamelen van de gemeente, zult gij blazen, doch geen gebroken geklank maken.

⁸En de zonen van Aäron, de priesters, zullen met die trompetten blazen; en zij zullen ulieden zijn tot een eeuwige inzetting bij uw geslachten.

⁹En wanneer gijlieden in uw land ten strijde zult trekken tegen den vijand, die u benauwt, zult gij ook met die trompetten een gebroken klank maken; zo zal uwer gedacht worden voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, en gij zult van uw vijanden verlost worden.

¹⁰Desgelijks ten dage uwer vrolijkheid, en in uw gezette hoogtijden, en in de beginselen uwer maanden, zult gij ook met de trompetten blazen over uw brandofferen, en over uw dankofferen; en zij zullen u ter gedachtenis zijn voor het aangezicht uws Gods; Ik ben de HEERE, uw God!

¹¹En het geschiedde in het tweede jaar, in de tweede maand, op den twintigsten van de maand, dat de wolk verheven werd van boven den tabernakel der getuigenis.

¹²En de kinderen Israëls togen op, naar hun tochten, uit de woestijn Sinaï; en de wolk bleef in de woestijn Paran.

¹³Alzo togen zij vooreerst op, naar den mond des HEEREN, door de hand van Mozes.

¹⁴Want vooreerst toog op de banier van het leger der kinderen van Juda, naar hun heiren; en over zijn heir was Nahesson, de zoon van Amminádab.

¹⁵En over het heir van den stam der kinderen van Issaschar was Netháneël, den zoon van Zuar.

¹⁶En over het heir van den stam der kinderen van Zebulon was Elíab, de zoon van Helon.

¹⁷Toen werd de tabernakel afgenomen, en de zonen van Gerson, en de zonen van Merári togen op, dragende den tabernakel.

¹⁸Daarna toog op de banier van het leger van Ruben, naar hun heiren; en over zijn heir was Elízur, de zoon van Sedéür.

¹⁹En over het heir van den stam der kinderen van Simeon was Selûmiël, de zoon van Zurísaddai.

²⁰En over het heir van den stam der kinderen van Gad was Eljasaf, de zoon van Dehuël.

²¹Toen togen op de Kohathieten, dragende het heiligdom; en de anderen richtten den tabernakel op, tegen dat dezen kwamen.

²²Daarna toog op de banier van het leger der kinderen van Efraïm, naar hun heiren; en over zijn heir was Elisáma, de zoon van Ammihud.

²³En over het heir van den stam der kinderen van Manasse was Gamáliël, de zoon van Pedázur.

²⁴En over het heir van den stam der kinderen van Benjamin was Abídan, de zoon van Gideóni.

²⁵Toen toog op de banier van het leger der kinderen van Dan, samensluitende al de legers, naar hun heiren; en over zijn heir was Ahiëzer de zoon van Ammísaddai.

²⁶En over het heir van den stam der kinderen van Aser was Págiël, de zoon van Ochran.

²⁷En over het heir van den stam der kinderen van Nafthali was Ahíra, de zoon van Enan.

²⁸Dit waren de tochten der kinderen Israëls, naar hun heiren, als zij reisden.

²⁹Mozes nu zeide tot Hobab, den zoon van Rehuël, den Midianiet, den schoonvader van Mozes: Wij reizen naar die plaats, van welke de HEERE gezegd heeft: Ik zal u die geven; ga met ons, en wij zullen u weldoen, want de HEERE heeft over Israël het goede gesproken.

³⁰Doch hij zeide tot hem: Ik zal niet gaan; maar ik zal naar mijn land en naar mijn maagschap gaan.

³¹En hij zeide: Verlaat ons toch niet; want dewijl gij weet, dat wij ons legeren in de woestijn, zo zult gij ons tot ogen zijn.

³²En het zal geschieden, als gij met ons zult gaan, en het goede geschieden zal, waarmede de HEERE bij ons weldoen zal, dat wij u ook weldoen zullen.

³³Zo togen zij drie dagreizen van den berg des HEEREN; en de ark des verbonds des HEEREN reisde voor hun aangezicht drie dagreizen, om voor hen een rustplaats uit te speuren.

³⁴En de wolk des HEEREN was des daags over hen, als zij uit het leger verreisden.

³⁵Het geschiedde nu in het optrekken van de ark, dat Mozes zeide: Sta op, HEERE! en laat Uw vijanden verstrooid worden, en Uw haters van Uw aangezicht vlieden!

³⁶En als zij rustte, zeide hij: Kom weder, HEERE! tot de tien duizenden der duizenden van Israël!