Read Tungag ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 1 Bible Online

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 1 - Tungag bible

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 1

¹Чойу башлады йазмаа аннатмак олушлар ичин, ани гечтилӓр бизим арамызда,

²ниӂӓ етиштирдилӓр бизӓ баштан о инсаннар, ани гӧрдӱлӓр хепсини хем ангылары шинди олдулар Аллахын Сӧзӱнӱн насаатчылары.

³Бӓн дӓ есапладым, хепсини ислӓӓ аараштырдыктан сора, хатырлы Феофил, сыравардыр йазайым сана хепсини, ниӂӓ олду,

⁴ки сӓн билӓсин о ишин аслысыны, ани ӱӱрендин.

⁵Иудейада, падишах Иродун вакыдында, варды бир попаз, ады Захарийа, Авийанын сырасындан. Онун карысы Аронун кызларынданды, ады Елисавета.

⁶Икиси дӓ Аллахын ӧнӱндӓ доору инсаннардылар. Бир лекесиз билӓ таманнардылар хепси Аллахын сымарладыкларыны хем сыраларыны.

⁷Ушак оннарда йокту, зерӓ Елисавета гебӓ калмарды, хем икиси дӓ, Захарийа хем Елисавета, йашлы инсаннарды.

⁸Бир сыра, ачан Захарийа измет едӓрди Аллахын ӧнӱндӓ онун изметчилии сырасында,

⁹аттылар четелӓ попазларын алышмакларына гӧрӓ, да она дӱштӱ, гӱннӱклесин Аллахын Айоз бинасы ичиндӓ.

¹⁰Гӱннӱклемӓк вакыдында чок инсан дуа едӓрди дышарда.

¹¹Озаман Захарийайа гӧстерилди Аллахын бир ангили. О дурарды гӱннӱк алтарын саа тарафында.

¹²Ачан Захарийа гӧрдӱ ону, ӱрктӱ. Бир бӱӱк корку басты ону.

¹³Ангил деди она: «Захарийа, коркма, зерӓ сенин дуан сесленмиш олду. Сенин карын Елисавета дуудураӂэк сана бир оол, ангысынын адыны койаӂан Иоан.

¹⁴О сана олаӂэк шенник хем севинмӓк. Чок инсан севинеӂек онун дуумасы ичин.

¹⁵О Аллахын ӧнӱндӓ олаӂэк бир бӱӱк адам. Ичмейеӂек шарап хем башка серсем едӓн ичкилери. Таа дуумактан о долу олаӂэк Айоз Духлан.

¹⁶Чойуну Израилдӓн о дӧндӱреӂек оннарын Сааби Аллахына.

¹⁷О Аллахын ӧнӱндӓ гезеӂек Илийанын кувединнӓн хем духуннан, чевирсин дейни бобаларын ӱреклерини ушакларына хем о канырыклы неетлилери доорулаа. О хазырлайаӂэк инсаны Саабинин гелмеси ичин».

¹⁸Захарийа деди ангилӓ: «Недӓн бӓн таныйаӂам буну? Зерӓ бӓн ихтӓрым, карым да йашлы».

¹⁹Ангил ӂувап етти: «Бӓн, Гавриил, дурэрым Аллахын каршысында, йолланылмышым, ки лафедейим сениннӓн да гетирейим бу ии хабери сана.

²⁰Сӓн лафедӓмейеӂӓн хем дилсиз калаӂан о гӱнӓ кадар, бу олунӂа, зерӓ инанмадын беним сӧзлерими, ани вакыт гелдийнӓн, хепси ӧлӓ олаӂэк».

²¹Инсан, ани беклӓрди Захарийайы, шашарды, нечин чок ойаланэр Айоз бина ичиндӓ.

²²Ачан чыкты дышары, лафедӓмӓрди. Оннар аннадылар, ани Айоз бина ичиндӓ о гӧрдӱ бир гӧрӱнмӓк. Захарийа оннара нышаннан гӧстерӓрди, зерӓ лафедӓмӓрди.

²³Ачан измет гӱннери таманнанды, Захарийа гелди евӓ.

²⁴Бу гӱннердӓ Елисавета гебӓ калды да беш ай сакланды, зерӓ дейӓрди:

²⁵«Сааби битки-биткийӓ есап алды да йапты, ки чыкайым инсанын аазындан хем кӧтӱ лафларындан».

²⁶Алтынӂы айда, ангил Гавриил йолланмыш олду Аллахтан Галилейанын бир касабасына, ады Назарет.

²⁷Гелди бир кыза, ангысы йавклуйду Иосифлӓн, бир адамнан, Давидин сенселесиндӓн. Бу кызын ады Марийа.

²⁸Ангил гелди она да деди: «Услулук сана, Аллахтан ииверги еденӓн кыз, Сааби сениннӓн. /Иисӧзленмишсин сӓн карыларын арасында!/»

²⁹Марийа бу лафлардан шашты да дӱшӱнмейӓ варды. О сорарды кенди-кендинӓ, не аннамасы вар бу селӓмин?

³⁰Ангил деди: «Коркма, Марийа, сӓн едендин ииверги Аллахтан.

³¹Гебӓ калаӂан да дуудураӂан бир Оол, Ангысынын адыны койаӂан Иисус.

³²О олаӂэк бир бӱӱк Адам. Онун адыны койаӂэклар „Пек ӱӱсек Аллахын Оолу“. Сааби Аллах вереӂек Она Онун Бобасынын, Давидин, чорбаӂылыыны.

³³О дивеӂинӓ падишахлык едеӂек Иаковун евиндӓ. Онун падишахлыынын сону олмайаӂэк».

³⁴Марийа сорду ангилӓ: «Несой бу вар насыл олсун, ачан бӓн билмеерим, недир коӂа?»

³⁵Ангил ӂувап етти: «Айоз Дух конаӂэк сана. Пек ӱӱсек Аллахын гӧлгеси сени гӧлгелейеӂек. О, Ким сендӓн дууаӂэк, адланаӂэк айоз, Аллахын Оолу.

³⁶Сенин хысымын Елисавета артык йашлы, ама гебӓ калды. О да дуудураӂэк бир оол. Она хепси дейӓрди ушаксыз, ама артык алты ай, ниӂӓ гебӓ калды.

³⁷Аллахын бир дӓ сӧзӱ йок насыл куветсиз калсын».

³⁸Озаман Марийа деди: «Сааби, бӓн сенин чыраан, олсун Сенин сӧзӱнӓ гӧрӓ!» Да ангил гитти ондан.

³⁹Марийа бираздана калкты да алатлан гитти байырлардакы касабайа, ани Иуданын ерлериндейди.

⁴⁰Гирди Захарийанын евинӓ да селӓмнеди Елисаветайы.

⁴¹Ачан Елисавета ишитти Марийанын кутламасыны, онда бирдӓн тепинди ушак. Елисавета долду Айоз Духлан.

⁴²Елисавета баарды бӱӱк сеслӓн: «Иисӧзленмишсин сӓн карыларын арасында хем иисӧзленмиш сенин Ушаан, ангысыны сӓн ташыйэрсын!

⁴³Насыл бӓн казандым бӧлӓ икрам, ки бана гелсин беним Саабинин анасы?

⁴⁴Ниӂӓ ишиттим сенин сесини кутламакта, тепинди ушак севинмектӓн ичимдӓ.

⁴⁵Не мутлуйсун сӓн, ани инандын Саабинин сӧзӱнӱ, зерӓ Сааби не адээр, ону таманнээр».

⁴⁶Марийа деди: «Бӓн бӱтӱн ӱректӓн метиннеерим Саабийи.

⁴⁷Севинир духум Аллахта, беним Куртарыӂымда.

⁴⁸Зерӓ Аллах есап алды Онун чыраан ашаадан халыны. Бӱӱндӓн ӧтӓӓ хепси сенселелӓр мутлулайаӂэклар бени.

⁴⁹Чӱнкӱ Чоккудретли йапты бӱӱк ишлӓр беним ичин, Онун ады айоздур.

⁵⁰Онун аӂыйанныы каплээр бойдан-бойа Ондан коркан инсаны.

⁵¹О гӧстерди куведини Кенди елиннӓн да бозду ходулларын дӱшӱнмеклерини.

⁵²Девирди о каавилери чорбаӂылык скемнелериндӓн да калдырды ашаа халдан инсаны.

⁵³Аач оланнары О дойурду ииликлӓн, ама зенгин оланнары салверди, гитсиннӓр бош еллӓн.

⁵⁴О Кенди изметкеринӓ, Израилӓ, йардыма гелди. О бир сыра билӓ унутмээр аӂымаа,

⁵⁵ниӂӓ адады бизим деделеримизӓ, Авраама хем онун сенселесинӓ дивеӂинӓ».

⁵⁶Марийа калды Елисаветайлан ӱч айын долайында, сора дӧндӱ геери евӓ.

⁵⁷Ачан гелди вакыды дуудурсун, Елисавета дуудурду бир оол.

⁵⁸Комушулар хем хысымнар ишиттилӓр, ани Сааби бӱӱк хайыр баашлады Елисаветайа, онуштан хепси онуннан билӓ севиндилӓр.

⁵⁹Секизинӂи гӱнӱ гелдилӓр ушаа кесиклик йапмаа. Истедилӓр адыны коймаа Захарийа, ниӂӓ бобасынын ады.

⁶⁰Ама анасы оннара деди: «Олмаз, онун ады Иоан олаӂэк».

⁶¹«Кимсейдӓ сизин хысымнардан йок бутӱрлӱ ад», — ӂувап етти оннар.

⁶²Йаптылар нышан еллериннӓн бобасына, ки аннасыннар, несой ушаан адыны койсуннар.

⁶³Захарийа истеди бир парча тафтаӂык да йазды бӧлӓ: «Онун ады Иоан олаӂэк». Хепси шаштылар.

⁶⁴Хемен чӧзӱлдӱ онун дили, да башлады лафетмӓӓ хем Аллахы метиннемӓӓ.

⁶⁵О байырлы Иудейанын ерлериндӓ хепси комушулары бир корку басты. Долайда хепси инсан бунун ичин лафедӓрди.

⁶⁶Хепси, ким дӓ ишидӓрди буну, дӱшӱнмӓӓ варып, дейӓрди: «Аӂаба, бу ушак ким олаӂэк?» Хакына, ани Аллахын ели онун ӱстӱндейди.

⁶⁷Ушаан бобасы, Захарийа, долду Айоз Духлан да пророклук етти:

⁶⁸«Иисӧзленмиш олсун Израилин Сааби Аллахы, Ангысы гелди йардыма Кенди инсанына да куртарды оннары.

⁶⁹Калдырды бизӓ бир каави Куртарыӂы Кенди изметкерин, Давидин, евиндӓн,

⁷⁰ниӂӓ хаберледийди евел вакыттан айоз пророкларыннан.

⁷¹Адады, ани куртараӂэк бизи душманнардан хем кинӂилерин еллериндӓн.

⁷²Бутакым, Аллах гӧстерер Кенди аӂыйанныыны бизим бобаларымыз ичин, унутмээр айоз баалантысыны

⁷³хем еминнӓн адамасыны, ани верди бизим бобамыза Авраама.

⁷⁴О адады, ани бизи куртараӂэк душманнардан да йапаӂэк, ки измет еделим Она коркусуз,

⁷⁵кабаатсызлыкта хем айозлукта бӱтӱн бизим йашамамызда.

⁷⁶Ама сӓн, евлат, адланаӂан Пек ӱӱсек Аллахтан пророк, зерӓ гидеӂӓн Саабинин ӧнӱ сора, ки Онун ичин йол хазырлайасын.

⁷⁷Сӓн инсана хаберлейеӂӓн куртулмак хем гӱнахлардан баашламак.

⁷⁸Аллахымыз, долу севгийлӓн хем аӂыйанныклан, йукардан йоллайаӂэк бизӓ куртулмак, бензӓр дан еринин шафкына,

⁷⁹ки айдыннатсын оннара, ким булунэр каранныкта хем ӧлӱм гӧлгесиндӓ, доорутсун бизи услулук йолуна».

⁸⁰Ушак бӱӱйӓрди, каавиленӓрди духлан. Йашады чол ерлериндӓ о гӱнӓ кадар, ачан чыкты Израил халкынын каршысына.