Read Tungag ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 10 Bible Online

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 10 - Tungag bible

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 10

¹Бундан сора Сааби сечти таа етмиш [5] ӱӱрениӂи. Йоллады оннары икишӓр-икишӓр Кенди ӧнӱ сора хепси касабалара хем ерлерӓ, нерейи О гитмӓӓ истӓрди.

²Деди оннара: «Берекет бӱӱк, ама ишчи аз! Онуштан дуа един берекедин чорбаӂысына, чыкарсын ишчи екиннерини топламаа.

³Гидин! Йоллээрым сизи, ниӂӓ кузулары йабанылар ичинӓ.

⁴Алмайын кендинизлӓн не кесӓ, не хийбӓ, не дӓ айак кабы. Кимсейлӓн йолда селӓмнӓшмейин.

⁵Хербир евдӓ, нерейи гиреӂениз, дейӓсиниз: „Услулук олсун бу евдӓ!“

⁶Еер варса орада услулук оолу, сизин селӓминиз калаӂэк онуннан, башка тӱрлӱ дӧнеӂек сизӓ геери.

⁷О евдӓ калын, ийин хем ичин, не вереӂеклӓр. Зерӓ ишчи кенди иши ичин баашыш каблетсин дӱшер. Евдӓн евӓ гезмейин.

⁸Хербир касабайа, нерейи гиреӂениз хем нередӓ кабледилеӂениз, ийин не койаӂэклар ӧнӱнӱзӓ.

⁹Орада алыштырын хасталары, дейип: „Аллахын Падишахлыы йаклашты сизӓ“.

¹⁰Ама хербир касабада, нерейи гидеӂениз, да каблетмейеӂеклӓр сизи, орада сокаа чыкын да бӧлӓ дейин:

¹¹„Касабаныздан айакларымыза конан тозу азар гиби силкериз сизӓ каршы, ама хеп окадар билин, Аллахын Падишахлыы йаклашты сизӓ“.

¹²Сӧлеерим сизӓ, ани даава гӱнӱндӓ Содом касабасына таа илин олаӂэк, некадар о касабайа.

¹³Вай сана, Хоразин! Вай сана, Вифсаида! Зерӓ, еер бу кудретли ишлӓр, не сиздӓ йапылды, Тир хем Сидон касабаларында йапылайды, чоктан чуваллан гиийимни хем кӱл ӱстӱнӓ отуруп, гӱнахларындан Аллаха дӧнеӂейдилӓр.

¹⁴Ама даава гӱнӱндӓ таа илин олаӂэк Тир хем Сидон касабаларына, некадар сизӓ.

¹⁵Сӓн, Капернаум, гӧкӓ кадар мы ӱӱсекленеӂӓн? Диил, сӓн ӧлӱлӓр еринӓ дӱшеӂӓн.

¹⁶Ким сеслейеӂек сизи, Бени сеслейеӂек. Ким сиздӓн атылаӂэк, Бендӓн атылаӂэк. Ама ким Бендӓн атылаӂэк, о атылаӂэк Ондан, Ким Бени йоллады».

¹⁷О етмиш киши дӧндӱлӓр бӱӱк севинмӓклӓн да дедилӓр: «Сааби, артык фена духлар да сеслеерлӓр бизи Сенин адыннан».

¹⁸Иисус деди: «Гӧрдӱм шейтаны, ангысы дӱштӱ гӧктӓн, ниӂӓ бир чимчирик.

¹⁹Вердим кувет сизӓ, басасыныз йыланнар хем скорпионнар ӱстӱнӓ хем душманын бӱтӱн куведи ӱстӱнӓ. Хич бишей сизӓ зарар йапмайаӂэк.

²⁰Сиз севинмейин, ани фена духлар сизи сеслеер, ама севинин, ани адыныз гӧклердӓ йазылы».

²¹О саат Иисус Айоз Духлан севинди да деди: «Шӱкӱр едерим Сана, Боба, ани сакладын буннары аариф хем фикирли оланнардан да ачтын евлатлара. Хакына, Боба, будур Сенин истедиин!

²²Хепсини Бобам Беним елимӓ верди. Кимсей билмеер, кимдир Оол, Бобадан каарӓ, хем кимсей билмеер, кимдир Боба, Оолдан каарӓ, хем оннардан, кимӓ Оол истеер ачмаа».

²³Сора дӧндӱ ӱӱрениӂилеринӓ да салт оннара деди: «Мутлу гӧзлӓр, ани гӧрерлӓр, не сиз гӧрерсиниз!

²⁴Зерӓ сӧлеерим сизӓ, ани чойу пророклардан хем падишахлардан истедилӓр гӧрмӓӓ, не сиз гӧрерсиниз, хем ишитмӓӓ, не сиз ишидерсиниз, ама гӧрмедилӓр хем ишитмедилӓр».

²⁵Бир закон ӱӱредиӂиси калкты денесин Иисусу да деди: «Ӱӱредиӂи, не йапайым, ки дивеч йашамак еденейим?»

²⁶Иисус деди: «Не вар йазылы Законда? Насыл окуйэрсын?»

²⁷О ӂувап етти: «Севӓсин Сааби Аллахыны бӱтӱн ӱрӓӓннӓн, бӱтӱн ӂаныннан, бӱтӱн кувединнӓн хем бӱтӱн аклыннан хем севӓсин йакын оланыны, ниӂӓ кендини».

²⁸Иисус деди она: «Доору ӂувап еттин, йап ӧлӓ да йашайаӂан».

²⁹Ама о истеди кендини доорутсун да Иисуса сорду: «Кимдир йакын оланым?»

³⁰Иисус енидӓн лафетти да деди: «Бир адам Иерусалимдӓн Иерихона гидӓрди, хайдутларын елинӓ дӱштӱ. Оннар ону сойдулар, дӱӱйӱп, йары ӧлӱ брактылар, сора гиттилӓр.

³¹Разгелӓ, бир попаз о йолдан гечӓрди. Ону гӧрӱп, йолун ӧбӱр тарафына гечти.

³²Хеп ӧлӓ бир левийли орадан гечӓрди. Ону гӧрӱп, йолун ӧбӱр тарафына гечти.

³³Ама бир самарийалы, бу йолдан гечӓркӓн, йаклашты, ону гӧрӱп, ӂаны аӂыды.

³⁴Йанына гелди, зейтин йаайы хем шарап дӧктӱ да йараларыны баалады. Сора пиндирди ешек ӱстӱнӓ, гӧтӱрдӱ бир конак евинӓ да заамет гӱттӱ она.

³⁵Икинӂи гӱнӱ, ачан йолланды, чыкарды ики динар да верди конак евинин чорбаӂысына, дейип: „Бакасын ону, не харӂайаӂан таа зеедӓ, дӧнмемдӓ ӧдейеӂӓм сана“.

³⁶Ким буннарын ӱчӱндӓн, сайэрсын, хайдутларын елинӓ дӱшмӱшӱн йакын оланыйды?»

³⁷О ӂувап етти: «О, ким йардым етти она». Озаман Иисус ӂувап етти: «Гит, сӓн дӓ ӧлӓ йап».

³⁸Ачан Иисус йолда булунарды, ӱӱрениӂилериннӓн гирди бир кӱӱйӓ. Бир кары, ады Марфа, каблетти Ону кенди евинӓ.

³⁹Онун варды кызкардашы Марийа, ангысы, отуруп Саабинин айаклары йанында, сеслӓрди Онун сӧзӱнӱ.

⁴⁰Марфа чок чалышарды, ки измет етсин. Иисуса йаклашып, деди: «Сааби, сенин касаветин йок му, ани кызкардашым бени бракты, йалныз измет едейим. Десӓнӓ она, йардым етсин бана».

⁴¹Сааби ӂувап етти она: «Марфа, Марфа, чок ишлӓр ичин сӓн заамет хем кахыр гӱдерсин.

⁴²Саде бир иш лӓӓзым сана. Марийа сечти ии тарафыны, ани хич алынмайаӂэк ондан».