Read Tungag ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 17 Bible Online

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 17 - Tungag bible

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 17

¹Иисус деди ӱӱрениӂилеринӓ: «Йок ниӂӓ гӱнаха сокан денемеклӓр гелмесин, ама вай она, кимдӓн гелер!

²Таа ии олур, онун бойнусуна бир дермен ташы ассыннар да ону дениз ичинӓ атсыннар, некадар бирисини бу ен кӱчӱклердӓн гӱнаха соксун.

³Есап алын кенди-кендинизӓ! Еер сенин кардашын сана каршы гӱнах йапарсайды, гит да азарла ону. Еер пишман оларсайды, афет ону.

⁴Еер о гӱнаха гирӓрсейди сана каршы еди сыра гӱндӓ да еди сыра гелӓрсейди, дейип: „Пишман олэрым“, афедӓсин ону».

⁵Озаман апостоллар дедилӓр Саабийӓ: «Зееделӓ бизим инанымызы!»

⁶Сааби деди: «Еер сиздӓ олурса инан бир хардал тоому гиби, да дейӓрсейдиниз бу дут фиданына: „Бурадан чык кӧклӓн да дениз ичинӓ дииш!“ — о сеслейеӂек.

⁷Ким сиздӓн, чыраа кырдан гелдии заман сӱрмектӓн йада койуннары отлатмактан, деер она: „Хызлы гел, отур софрайа!“

⁸Демеер мисиниз таа тез: „Хазырла имӓӓ, кушан да измет ет бана, бӓн ийинӂӓ хем ичинӂӓ, сора сӓн дӓ ийеӂӓн хем ичеӂӓн“.

⁹Шӱкӱр едерсин ми сӓн чыраана, ани йапты, не сымарладын она? /Инанмээрым!/

¹⁰Хеп ӧлӓ сиз дӓ, ачан йапаӂэныз хепсини, не сымарланмыш, дейиниз: „Биз йарамаз чыраклар, йаптык, не лӓӓзымды йапалым“».

¹¹Гидӓркӓн Иерусалимӓ, Иисус гечти Самарийадан хем Галилейадан.

¹²Гирӓркӓн бир кӱӱ ичинӓ, Она каршы чыктылар он лепралы [9] адам. Оннар узакта дурдулар.

¹³Сора бӱӱк сеслӓн баардылар: «Иисус, Ӱӱредиӂи, аӂы бизи!»

¹⁴Ачан Иисус гӧрдӱ оннары, деди: «Гидин, гӧстерилин попазлара!» Оннар, йолда гидӓркӓн, пакландылар.

¹⁵Оннардан бириси, ачан гӧрдӱ саа олмуш кендини, бӱӱк сеслӓн Аллахы метиннейерӓк, геери дӧндӱ.

¹⁶О дӱштӱ ӱзӱкойну Иисусун айакларына да шӱкӱр етти. О бир самарийалыйды.

¹⁷Иисус деди: «Пакланмады мы он киши? Нередӓ докузу?

¹⁸Булунмады мы кимсей, бу йабанӂыдан каарӓ, геери дӧнсӱн да Аллахы метиннесин?»

¹⁹Сора деди бу адама: «Калк да гит, сенин инанын сени куртарды».

²⁰Фарисейлӓр сордулар Иисуса: «Незаман гелеӂек Аллахын Падишахлыы?» Иисус ӂувап етти оннара: «Аллахын Падишахлыы гелмейеӂек ӧлӓ, ани гӧзӓ урсун.

²¹Демейеӂеклӓр сизӓ: „Тӓ орада!“ йада: „Тӓ бурада!“. Зерӓ Аллахын Падишахлыы сиздӓ».

²²Сора деди ӱӱрениӂилеринӓ: «Гелеӂек вакыт, ачан пек истейеӂениз гӧрӓсиниз Адам Оолунун гӱннериндӓн бирини, ама гӧрӓмейеӂениз.

²³Дейеӂеклӓр сизӓ: „Тӓ орада, тӓ бурада!“ Йола чыкмайын, оннарын ардына гитмейин.

²⁴Зерӓ, ниӂӓ чимчирик чакэр да айдыннадэр гӧкӱ бир кенарындан ӧбӱр кенарынадан, ӧлӓ олаӂэк Адам Оолу да Кенди гӱнӱндӓ.

²⁵Ама бундан ӧнӂӓ лӓӓзым чок зеет чексин хем кабул олмасын бу бой инсандан.

²⁶Ниӂӓ олду Нойун гӱннериндӓ, хеп ӧлӓ олаӂэк Адам Оолунун гӱннериндӓ дӓ.

²⁷Ийӓрдилӓр, ичӓрдилӓр, евленӓрдилӓр о гӱнӓ кадар, незаман Ной гирди геми ичинӓ. Гелди потоп да кайбетти хепсини.

²⁸Енидӓн олаӂэк, ниӂӓ олду Лотун гӱннериндӓ, незаман инсан ийӓрди, ичӓрди, сатын аларды, сатарды, екӓрди хем ев йапарды.

²⁹Ама о гӱнӱ, ачан чыкты Лот Содомдан, гӧктӓн атеш хем кӱкӱрт йаады да хепсини кайбетти.

³⁰Хеп ӧлӓ олаӂэк о гӱнӱ дӓ, незаман Адам Оолу пейдаланаӂэк.

³¹Ким о гӱндӓ булунаӂэк ев ӱстӱндӓ, инмесин алмаа ев ишлерини ичйандан. Ким олаӂэк кырда, дӧнмесин геери евӓ.

³²Аклыныза гетирин Лотун карысыны.

³³Ким чалышаӂэк куртарсын йашамасыны, кайбедеӂек ону, ама ким кайбедеӂек йашамасыны, йашамак еденеӂек.

³⁴Сӧлеерим, о геӂӓ ики киши барабар бир патта олаӂэк. Бириси алынаӂэк, ӧбӱрӱ калаӂэк.

³⁵Ики кары барабар ун ӱӱдеӂеклӓр. Бириси алынаӂэк, ӧбӱрӱ калаӂэк. /

³⁶Ики адам олаӂэк кырда. Бириси алынаӂэк, ӧбӱрӱ калаӂэк./»

³⁷Ӱӱрениӂилӓр сордулар: «Нередӓ, Сааби?» О ӂувап етти: «Нередӓ леш олаӂэк, орайы леш карталлары топланаӂэк».