Read Tungag ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 9 Bible Online

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 9 - Tungag bible

ИИ ХАБЕР ЛУКАДАН 9

¹Иисус топлады оники ӱӱрениӂисини, верди оннара кувет хем заабитлик фена духларын ӱстӱнӓ, алыштырсыннар дейни хепси хасталыклардан.

²Сора йоллады оннары, насаат етсиннӓр Аллахын Падишахлыыны хем алыштырсыннар хаста-лары.

³«Бишей алмайын йола: не сопа, не хийбӓ, не екмек, не пара, не дӓ ики кат руба, — деди Иисус. —

⁴Ангы евӓ гиреӂениз, о евдӓ калын, орадан гидинӂӓ.

⁵Еер сизи инсан каблетмӓрсейди, чыкаркан о касабадан, артык тозлары да айакларыныздан силкин, азар гиби оннара каршы».

⁶Оннар йолландылар да гиттилӓр кӱӱдӓн кӱӱйӓ, насаат едерӓк Ии Хабери хем хасталары херердӓ алыштырарак.

⁷Ирод бей, ишидип хепси бу олушлары, шаш калды, зерӓ инсандан кимиси дейӓрдилӓр, ани Иоан дирилди ӧлӱдӓн.

⁸Башкалары дейӓрдилӓр, ани ӱзӓ чыкты Илийа, таа башкалары да дейӓрдилӓр, ани дирилди бириси евелки пророклардан.

⁹Ама Ирод деди: «Иоанын кафасыны алдым. Бу Ким олур, Кимин ичин ишидерим, ани йапэр бутӱрлӱ ишлӓр?» Онун ичин аарарды колайлык, ки гӧрсӱн Ону.

¹⁰Ачан апостоллар дӧндӱлӓр геери, сӧледилӓр Иисуса хепсини, не йаптылар. Иисус алды оннары да гитти бир тарафа, бир касаба йанына, ани ады Вифсаида.

¹¹Инсан ишитти буну да гитти Онун ардына. Иисус ислӓӓ каблетти оннары. Насаат етти Аллахын Падишахлыы ичин хем, кимин варды зору, алыштырды хасталыклардан.

¹²Авшамнарды. Оники апостол йаклаштылар Иисуса да дедилӓр: «Колвер инсаны, гитсиннӓр долай кӱӱлерӓ хем кырдакы евлерӓ, геӂелесиннӓр дейни хем баксыннар кендилеринӓ имеелик, зерӓ бурасы, нередӓ биз булунэрыз, бир чол ер».

¹³Иисус деди оннара: «Сиз верин оннара имӓӓ!» Оннар ӂувап еттилӓр: «Биздӓ йок бишей, беш екмектӓн хем ики балыктан каарӓ. Калэр саде, биз гиделим да сатын алалым имӓӓ хепси бу инсана».

¹⁴Орада саде адам тарафы варды бир беш бин киши. Иисус деди Кенди ӱӱрениӂилеринӓ: «Ерлештирин оннары, ки отурсуннар еллишӓр киши бӧлӱмдӓ».

¹⁵Ӧлӓ дӓ йаптылар, хепси инсаны отурттулар.

¹⁶Иисус алды беш екмӓӓ хем ики балыы, калдырды бакышыны гӧкӓ да иисӧзледи оннары. Сора, кырып, верди ӱӱрениӂилерӓ, ки пайетсиннӓр инсана.

¹⁷Ачан хепси идилӓр да дойундулар, ондан сора топладылар оники сепет имӓк парчалары.

¹⁸Бир гӱн, ачан Иисус дуа едӓрди бир тарафта ӱӱрениӂилериннӓн барабар, О койду оннара бутӱрлӱ бир сормак: «Не деер инсан, Кимим Бӓн?»

¹⁹Оннар ӂувап еттилӓр: «Кимиси деер, ани Сӓн — Иоан Ваатизедиӂи, башкасы — пророк Илийа, таа башкасы деер, ани дирилди бир евелки пророк».

²⁰О сорду оннара: «Ама сиз не деерсиниз, кимим Бӓн?» «Сӓн Христоссун Аллахтан!» — ӂувап етти Петри.

²¹Иисус сыкыдан сымарлады, буну кимсейӓ сӧлӓмесиннӓр.

²²Сора аннатты оннара, ани Адам Оолу лӓӓзым чок зеетленсин, рет едилсин аксакаллардан, бӱӱк попазлардан хем билгичлердӓн, ӧлдӱрӱлсӱн да ӱчӱнӂӱ гӱнӱ дирилсин.

²³Сора данышты хепсинӓ: «Ким истеер гелсин Беним ардыма, атылсын кенди-кендиндӓн, алсын ставрозуну [4] да Бени излесин.

²⁴Зерӓ ким истеер йашамасыны куртармаа, ону кайбедеӂек. Ама ким йашамасыны кайбедеӂек Беним ичин, ону куртараӂэк.

²⁵Не файда олаӂэк бир адама, казансын бӱтӱн дӱннейи, ама кенди-кендини кайбетсин еки ӂезалансын?

²⁶Ким утанаӂэк Бендӓн хем Беним сӧзлеримдӓн, ондан утанаӂэк Адам Оолу да, ачан гелеӂек Кендинин, Бобасынын хем айоз ангиллерин метиннииндӓ.

²⁷Доору сӧлеерим сизӓ, ани кимиси бурада дураннардан, ӧлмейеӂеклӓр гӧрмейинӂӓ Аллахын Падишахлыыны».

²⁸Бу лафлардан сора, гечти йакын секиз гӱн, Иисус алды Петрийи, Иоаны хем Иакову да пинди бир байыр ӱстӱнӓ дуа етсин.

²⁹Ачан дуа едӓрди, Онун ӱзӱ гӧрӱнӱшӱ диишти, рубалары йалабык, ак-бийаз олду.

³⁰Онун йанында пейдаланды ики адам, ани лафа дурардылар Онуннан: Моисей хем Илийа.

³¹Оннар гӧстерилдилӓр метинниктӓ, лафедӓрдилӓр Иисусун айырылмасы ичин, не гечиреӂейди Иерусалимдӓ.

³²Петрийи хем онун кафадарларыны уйку бастыйды. Ачан уйандылар, ачык гӧрдӱлӓр Иисусун метинниини хем бу ики адамы, ани Онуннан дурардылар.

³³Ачан оннар Иисустан айырылдылар, Петри деди Иисуса: «Чорбаӂы, ии, ки бурадайыз. Йапалым ӱч бордей: бир Сенин ичин, бир Моисей ичин, бир дӓ Илийа ичин». Билмӓрди, не лафедӓрди.

³⁴Бӧлӓ лафедӓркӓн, гелди бир булут да гӧлгесиннӓн каплады оннары. Ӱӱрениӂилӓр корктулар, гӧрӱп, ани калдылар булут ичиндӓ.

³⁵Булут ичиндӓн ишидилди бир сес, ани деди: «Будур Беним сечилмиш Оолум, Ону сеслейин!»

³⁶Бу сес ишидилдиктӓн сора Иисус калды йалныз. Ӱӱрениӂилӓр сустулар, о гӱннердӓ кимсейӓ сӧлӓмедилӓр, не гӧрдӱлӓр.

³⁷Икинӂи гӱнӱ, ачан индилӓр байыр ӱстӱндӓн, бир сӱрӱ инсан чыкты Иисуса каршы.

³⁸Бир адам инсан ичиндӓн баарды: «Ӱӱредиӂи, йалварэрым, гел да бак беним оолуму, зерӓ бендӓ о бир йалныз.

³⁹Ону фена дух тутэр да бирдӓн баарэр хем ону ӧлӓ силкер, ани кӧпӱк аазындан салверер. Чок зеетлеер, сора зор бракэр ону.

⁴⁰Йалвардым Сенин ӱӱрениӂилеринӓ, чыкарсыннар бу духу, да чыкарамадылар».

⁴¹«Бозук хем инансыз сенселӓ! Незаманадан олаӂам сизиннӓн да дайанаӂам сизӓ? — деди Иисус. — Гетирин ону бурайы».

⁴²Оолу гелӓркӓн, фена дух куветлӓн урду ону ерӓ да сарсалады. Иисус азарлады фена духу, алыштырды чоӂуу да верди геери бобасына.

⁴³Хепси шаштылар Аллахын бӱӱклӱӱнӓ. Ачан хепси шашардылар Иисусун ишлеринӓ, озаман О деди ӱӱрениӂилеринӓ:

⁴⁴«Есап алын, не сӧлеерим сизӓ: Адам Оолу верилмиш олаӂэк инсанын елинӓ!»

⁴⁵Ама ӱӱрениӂилери бу лафлары аннамардылар, зерӓ оннар ичин бу лафларын маанасы саклыйды, ки аннамасыннар, сормаа да коркардылар.

⁴⁶Оннарда пейдаланды бир чекиш, ки билсиннӓр, ким ен бӱӱк олаӂэк.

⁴⁷Иисус аннады оннарын неетлерини, онуштан алды йанына бир кӱчӱк ушак

⁴⁸да деди оннара: «Ким кабледер бу ушаа Беним адыма, о Бени кабледер. Ким кабледер Бени, о кабледер Ону, Ким Бени йоллады. Зерӓ ким ен кӱчӱк аранызда, о ен бӱӱктӱр».

⁴⁹Иоан, лафа катылып, деди: «Ӱӱредиӂи, биз гӧрдӱк бир адам, ангысы чыкарарды фена духлары Сенин адыннан, да дургуттук ону, зерӓ гезмеер бизимнӓн».

⁵⁰«Дургутмайын, — ӂувап етти Иисус, — зерӓ ким гитмеер сизӓ каршы, о сизиннӓн».

⁵¹Йаклашты заман, гӧкӓ калксын, Иисус карарлады Иерусалимӓ гитсин.

⁵²Кендиндӓн ӧнӂӓ хаберӂилери йоллады. Оннар Самарийалыларын бир кӱӱйӱнӓ гиттилӓр, ки хазырласыннар конак ери геӂелемӓк ичин.

⁵³Иисусу каблетмедилӓр, чӱнкӱ Иерусалимӓ гидӓрди.

⁵⁴Ачан Онун ӱӱрениӂилери Иаков хем Иоан гӧрдӱлӓр буну, дедилӓр: «Сааби, кайыл мыйсын, сымарлайалым, йаасын гӧктӓн атеш оннарын ӱстӱнӓ да йаксын оннары, /ниӂӓ Илийа йапты/?»

⁵⁵Иисус, дӧнӱп, таказалады оннары /да деди: «Билмеерсиниз, не духтан кулланмышсыныз!

⁵⁶Адам Оолу гелмеди кайбетсин инсаны, ама куртарсын»/. Сора гиттилӓр башка бир кӱӱйӓ.

⁵⁷Ачан оннар гидӓрдилӓр йолда, бир адам Иисуса деди: «Сааби, гидеӂӓм Сенин ардына, нерейи да Сӓн гитсӓн».

⁵⁸Иисус ӂувап етти: «Тилкилерин иннери, кушларын йувалары вар, ама Адам Оолу йок нерейи башыны койсун».

⁵⁹Башка бирисинӓ деди: «Гел ардыма». О ӂувап етти: «Сааби, брак, илкин гидейим бобамы гӧмейим».

⁶⁰Ама Иисус ӂувап етти: «Брак, ӧлӱлӓр ӧлӱлерини гӧмсӱн, ама сӓн гит да хаберлӓ Аллахын Падишахлыыны».

⁶¹Таа башкасы деди: «Сааби, гидеӂӓм Сенин ардына, ама илкин брак, гидейим евдекилеримӓ „кал саалыӂаклан“ сӧлейим».

⁶²Иисус ӂувап етти: «Хербири, ким койэр елини пулаа да геери бакэр, йарашмаз Аллахын Падишахлыына гирсин».