Read Tungag АПОСТОЛЛАРЫН ЙАПТЫКЛАРЫ 22 Bible Online

АПОСТОЛЛАРЫН ЙАПТЫКЛАРЫ 22 - Tungag bible

АПОСТОЛЛАРЫН ЙАПТЫКЛАРЫ 22

¹«Кардашлар хем бобалар! Сеслейин шинди, не дейеӂӓм сизӓ корунмак ичин».

²Ишиттилӓр, ани о лафедер чыфытча, оннар таа чок усландылар. Павли бӧлӓ лафетти:

³«Бӓн иудейим, дуудум Киликийанын Тарс касабасында, ама бӱӱдӱм бу касабада, Гамалиилин айаклары уӂунда. Ӱӱредилдим сыкы таманнайым бизим бобаларымызын законуну. Бӓн Аллахын бир кыйак изметчисийдим, ниӂӓ дӓ сиз хепсиниз бӱӱн.

⁴Кооладым артык ӧлӱмӓ кадар оннары, ким бу йолу излӓрди, адам-кары, баалайып, зындана капардым.

⁵Баш попаз хем хепси аксакаллар артык дири шаат олабилирлӓр, не сӧлеерим. Оннардан артык кийат алдым, верейим иудей кардашларыма Дамаскта. Гиттим, ки орадакылары баалы гетирейим Иерусалимӓ да ӂезалансыннар.

⁶Йолда гидӓркӓн, йаклашып Дамаска, ӱӱленӓ йакын, ап-ансыздан бӱӱк бир шафк гӧктӓн айдыннатты долайымы.

⁷Бӓн дӱштӱм ерӓ да ишиттим бир сес, ани деди бана: „Саул, Саул! Нечин Бени коолээрсын?“

⁸Озаман сордум: „Кимсин Сӓн, Саабим?“ О деди: „Бӓн Иисус Назареттӓн, Кими сӓн коолээрсын“.

⁹Беним йолдашларым шафкы гӧрдӱлӓр /да корктулар/, ама аннамадылар, не деди О, Ким бенимнӓн лафедӓрди.

¹⁰Енидӓн сордум: „Сааби, не йапайым?“ Сааби ӂувап етти бана: „Калк да гит Дамаска, орада сана сӧленеӂек хепси, не дӱшер йапасын“.

¹¹Бӓн бишей гӧрӓмӓрдим шафкын бетеринӓ. Йолдашларым туттулар бени еллеримдӓн да гӧтӱрдӱлӓр Дамаска.

¹²Орада гелди бана бир адам, Аллахтан коркан, ады Ананийа, ангысы йашарды Закона гӧрӓ. Хепси иудейлӓр, ани йашардылар орада, онун ичин ии лафедӓрди.

¹³О, гелип, йанымда дурду да деди бана: „Кардаш Саул, каблет енидӓн гӧрмӓк“. Хемен гӧрмӓӓ башладым да бактым она.

¹⁴Сора деди: „Бизим бобаларымызын Аллахы сени айырды, ки таныйасын Онун истедиини хем гӧрӓсин Кабаатсызы хем ишидӓсин Онун лафларыны Кенди аазындан.

¹⁵Зерӓ сӓн Онун шаады олаӂан хепси инсанын ӧнӱндӓ буннар ичин, не гӧрдӱн хем ишиттин.

¹⁶Шинди нечин ойаланэрсын? Калк, ваатиз ол, паклан кенди гӱнахларындан, чаарып Саабинин адыны“.

¹⁷Ачан гелдим геери Иерусалимӓ да дуа едӓрдим Айоз бина ичиндӓ, гӧзлерим дӧндӱ да

¹⁸гӧрдӱм Кабаатсыз Оланы, Ангысы деди бана: „Алатла да тез чык Иерусалимдӓн, зерӓ каблетмейеӂеклӓр шаатлыыны Беним ичин“.

¹⁹Бӓн дедим: „Сааби, оннар билерлӓр, ани бӓн капардым зындана хем дӱӱйӓрдим синагогаларда оннары, ким Сана инанэр.

²⁰Ачан сенин шаадынын, Стефанын, дӧкӱлдӱ каны, бӓн дӓ орадайдым. Кайыл олдум оннарлан, ким ӧлдӱрдӱ ону, оннарын рубаларыны бекледим“.

²¹О деди бана: „Гит, Бӓн сени йоллайаӂам узаа, тайфӓннара“».

²²Бу лафа кадар Павлийи сеследилӓр, ама бундан сора баардылар: «Йок ет ер ӱзӱндӓн ону, дӱшмеер йашасын!»

²³Баараркан, савурдардылар рубаларыны хем атардылар тоз лӱзгерӓ.

²⁴Аскер бинбашы сымарлады, гӧтӱрсӱннӓр Павлийи калӓ ичинӓ. Сымарлады, соруша чексиннӓр ону, дӱӱйерӓк камчыйлан, ки аннасын, не бетерӓ ӧлӓ баарардылар она каршы.

²⁵Ама, ачан бааладылар ону кайышларлан, Павли деди йанында дуран аскер ӱзбашына: «Вар мы сиздӓ хак дӱӱмӓӓ камчыйлан Рома ватандашыны, даава она йапмайынӂа?»

²⁶Ишидип буну, ӱзбашы йаклашты да хабер верди бинбашына, дейип: «Бак, не йапаӂан? Бу адам — Рома ватандашыймыш».

²⁷Бинбашы, йаклашып Павлийӓ, сорду: «Сӧлӓ бана, сӓн Рома ватандашы мыйсын?» Павли ӂувап етти: «Доору, ӧлӓ».

²⁸Бинбашы деди: «Бӓн чок парайлан бу ватандашлыы едендим». Павли ӂувап етти: «Ама бӓн дуумактан Рома ватандашыйым».

²⁹Озаман оннар, ким хазырландыйды ону соргуйа чекмӓӓ, вазгечтилӓр. Бинбашы коркту, аннайып, ани баалады бу адамы, ким Рома ватандашы.

³⁰Икинӂи гӱнӱ бинбашы истеди ии аннасын, не бетерӓ кабаатлээрлар Павлийи иудейлӓр. Чыкартты ону зындандан да сымарлады топлансын бӱӱк попазлар хем бӱтӱн Синедрион. Сора, гетирип Павлийи, чыкарды оннарын ӧнӱнӓ.