Read Tungag АПОСТОЛЛАРЫН ЙАПТЫКЛАРЫ 9 Bible Online

АПОСТОЛЛАРЫН ЙАПТЫКЛАРЫ 9 - Tungag bible

АПОСТОЛЛАРЫН ЙАПТЫКЛАРЫ 9

¹Саул, таа атеш пӱскӱрерӓк, коркудурду хем ӧлдӱрӱрдӱ Саабинин ӱӱрениӂилерини. О гитти баш попаза

²да истеди ондан кийат Дамаск касабасынын синагогаларына, ки хепсини, кими булаӂэк Христозун йолунда, адамнары-карылары гетирсин баалы Иерусалимӓ.

³Йолда гидӓркӓн, йакын Дамаск касабасына, бирдӓн бир шафк гӧктӓн айдыннатты онун долайыны.

⁴Саул дӱштӱ ерӓ да ишитти бир сес, ани деди: «Саул, Саул, нечин Бени коолээрсын?»

⁵«Кимсин Сӓн, Сааби?» — сорду Саул. Сес ӂувап етти: «Бӓн Иисус, Кими сӓн коолээрсын. /Зор сана геери доору казык ӱстӱнӓ басасын».

⁶Саул, коркудан титирейерӓк, сорду: «Сааби, не йапайым?» Сааби ӂувап етти она: «/Калк да гит касаба ичинӓ, орада сана сӧленеӂек, не лӓӓзым йапасын».

⁷Адамнар, ани Саулун йолдашларыйды, даптур гелдилӓр. Сеси ишидӓрдилӓр, ама кимсейи гӧрмӓрдилӓр.

⁸Саул калкты ердӓн, ама, гӧзлерини ачтыйнан, бишей гӧрмӓрди. Туттулар ону еллериндӓн да гӧтӱрдӱлӓр Дамаск касабасына.

⁹О ӱч гӱн, бишей гӧрмейерӓк, не иди, не дӓ ичти.

¹⁰Дамаск касабасында варды бир ӱӱрениӂи, ады Ананийа. Сааби деди она бир гӧрӱнмектӓ: «Ананийа!» «Бурадайым, Сааби», — ӂувап етти Ананийа.

¹¹Сааби деди она: «Калк да гит сокаа, ани ады „Уз Сокак“, Иуданын евинӓ. Орада сор Тарс касабасындан бир адамы, ады Саул. О шинди орада дуа едер.

¹²Гӧрдӱ гӧрӱнмектӓ бир адам, ады Ананийа, ангысы гелди да койду еллерини онун ӱстӱнӓ, енидӓн гӧрмӓк еденсин дейни».

¹³«Сааби, — ӂувап етти Ананийа, — чок инсандан ишиттим бу адам ичин, некадар кӧтӱлӱк йапты Сенин айоз халкына Иерусалимдӓ.

¹⁴Она верили заабитлик бӱӱк попазлардан, ки бурада да бааласын херкезини, ким Сенин адыннан дуа едер».

¹⁵Ама Сааби ӂувап етти: «Гит, зерӓ о бир кап, ангысыны Бӓн айырдым, хаберлесин Беним адымы башка халклара, падишахлара хем Израилин оолларына.

¹⁶Бӓн гӧстереӂӓм она, некадар лӓӓзым чексин Беним адым ичин».

¹⁷Ананийа гитти, гирди ичери, койду еллерини Саулун ӱстӱнӓ да деди: «Кардаш Саул, Сааби Иисус, Ангысы гӧстерилди сана, бурайы гелиркӓн, йолда, О йоллады бени, ки сӓн енидӓн еденӓсин гӧрмӓк хем доласын Айоз Духлан».

¹⁸Чабук дӱштӱ онун гӧзлериндӓн бир сой капчык. О енидӓн башлады гӧрмӓӓ да, калкып, ваатиз олду.

¹⁹Ондан сора иди да енидӓн куветленди. Сора калды биркач гӱн ӱӱрениӂилӓрлӓн Дамаск касабасында.

²⁰Саул хемен башлады хаберлемӓӓ синагогаларда, ани Иисус — Аллахын Оолу.

²¹Хепси, ким ону ишидӓрди, шашып дейӓрди: «Аӂаба диил ми о, ангысы Иерусалимдӓ телеф етти оннары, ким дуа едер бу адлан? Гелмеди ми о бурайы да, ки баалайып гӧтӱрсӱн оннары бӱӱк попазлара?»

²²Ама Саул гӱн гӱндӓн каавиленӓрди, да шашырдарды иудейлери, ангылары йашардылар Дамаск касабасында, гӧстерип оннара, ки Иисус — Христос.

²³Биркач вакыттан сора иудейлӓр аннаштылар, ки ӧлдӱрсӱннӓр Саулу.

²⁴Саул ишитти оннарын бу дӱшӱнмеклери ичин. Касабанын токатларыны беклӓрдилӓр геӂӓ-гӱндӱз, ону ӧлдӱрӓбилсиннӓр дейни.

²⁵Ама онун ӱӱрениӂилери бир геӂӓ ону алып, ашаа индирдилӓр касабанын дуварындан, саркыдарак ону бӱӱк читен ичиндӓ.

²⁶Ачан гелди Иерусалимӓ, Саул чалышты йаннашсын ӱӱрениӂилерӓ, ама хепси ондан коркардылар хем инанамардылар, ани о ӱӱрениӂи.

²⁷Озаман Варнава алды ону, гӧтӱрдӱ апостоллара да аннатты, ниӂӓ о йолда гӧрдӱ Саабийи, Ангысы лафетти онуннан. Сӧледи, несой Дамаск касабасында о гиргинниклӓн насаат етти Иисусун адыннан.

²⁸Бундан сора Саул оннарлан барабар гезӓрди херери Иерусалим ичиндӓ, насаат едерӓк гиргинниклӓн Саабинин адыннан.

²⁹Лафедӓрди хем чекишӓрди урумӂа лафедӓн иудейлӓрлӓн, ама оннар аарардылар, несой ӧлдӱрсӱннӓр ону.

³⁰Ачан аннадылар кардашлар буну, гӧтӱрдӱлӓр Саулу Кесарийа касабасына да орадан йолладылар ону Тарс касабасына.

³¹Клисӓ услулук ичиндейди бӱтӱн Иудейада, Галилейада хем Самарийада, духча каавиленӓрди, да, йашайарак Саабидӓн коркуйлан, Айоз Духун йардымыннан зееделенӓрди.

³²Разгелди, ачан Петри долашарды хер тарафы, етишти Аллахын айоз халкына, ким йашарды Лидда касабасында.

³³Орада булду кӧтӱрӱм бир адам, ады Еней, ангысы секиз йыл йаталак калмышты.

³⁴«Еней, — деди Петри, — Иисус Христос сени алыштырэр, калк да топла дӧшеени». Еней чабук калкты.

³⁵Хепси, ким йашарды Лидда хем Шарон касабаларында, гӧрдӱлӓр ону да дӧндӱлӓр Саабийӓ.

³⁶Иоппийа касабасында варды бир ӱӱрениӂи кары, ады Тавифа, ани аннамасы Серна [9]. О херзаман иилик йапарды хем фукааралара йардым едӓрди.

³⁷Ама о вакыт хасталанды да ӧлдӱ. Онун гӱӱдесини йыкадылар да койдулар икинӂи каттакы одайа.

³⁸Чӱнкӱ Лидда йакын Иоппийа касабасына, ӱӱрениӂилӓр, ишидип, ани Петри орада, йолладылар она ики киши, ани йалвардылар: «Ойаланма, гел бизӓ!»

³⁹Петри калкты да гитти оннарлан барабар. Ачан гелди, ону чыкардылар икинӂи каттакы одайа, нередӓ хепси дуллар долайладылар ону, аалайарак хем гӧстерерӓк гӧлмеклери хем ӱст рубалары, ани йапарды Серна, ачан оннарлан йашарды.

⁴⁰Петри чыкартты хепси инсаны дышары да, диз чӧкӱп, дуа етти. Сора дӧндӱ ӧлӱ гӱӱдейӓ доору да деди: «Тавифа, калк!» Кары ачты гӧзлерини да, ачан гӧрдӱ Петрийи, доорулуп-отурду.

⁴¹Петри узатты елини да йардым етти, калксын айакча. Сора чаарды айоз адамнары хем дуллары да чыкарды карыйы оннарын каршысына дири.

⁴²Бу олуш ичин хабер даалды бӱтӱн Иоппийа касабасына, да чойу инанды Саабийӓ.

⁴³Петри чок гӱн калды Иоппийада бир сепиӂидӓ, ани ады Симон.