Read gungbe AVIGBÈ JẸLEMIA TỌN 3 Bible Online

AVIGBÈ JẸLEMIA TỌN 3 - gungbe bible

AVIGBÈ JẸLEMIA TỌN 3

¹Ni ne mutumin da ya sha wuyar horon Ubangiji.

²Ya kore ni zuwa cikin duhu baƙi ƙirin.

³Hakika ikonsa ya yi ta gāba da ni dukan yini.

⁴Ya sa naman jikina da fatar jikina su lalace, Ya kuma kakkarya ƙasusuwana.

⁵Ya kewaye ni da yaƙi, Ya rufe ni da baƙin ciki mai tsanani da wahala.

⁶Ya zaunar da ni cikin duhu, Kamar waɗanda suka daɗe da mutuwa.

⁷Ya kewaye ni da garu don kada in tsere, Ya ɗaure ni da sarƙa mai nauyi.

⁸Ko da yake ina kira, ina kukan neman taimako, Ya yi watsi da addu'ata.

⁹Ya toshe hanyata da sassaƙaƙƙun duwatsu, Ya karkatar da hanyoyina.

¹⁰Ya zamar mini kamar beyar wanda yake fako, Kamar zaki a ɓoye cikin ruƙuƙi.

¹¹Ya bauɗar da ni daga hanyata, ya yayyage ni, Ya maishe ni, ba ni a kowa.

¹²Ya ja bakansa, ya sa in zama abin baratarsa.

¹³Ya harbe zuciyata da kiban kwarinsa.

¹⁴Na zama abin dariya ga dukan mutane, Dukan yini suna yi mini waƙar zambo.

¹⁵Ya shayar da ni da ruwan ɗaci, Ya ƙosar da ni da abinci mai ɗaci.

¹⁶Ya sa in tauna tsakuwa da haƙorana, Ya zaunar da ni cikin ƙura.

¹⁷An raba ni da salama, Na manta da abar da ake ce da ita wadata.

¹⁸Sai na ce, “Darajata ta ƙare, Ba ni kuma da sa zuciya wurin Ubangiji.”

¹⁹Ka tuna da azabata, da galabaitata, Da ɗacin raina, da kumallon da nake fama da shi.

²⁰Kullum raina yana tunanin azabaina, Raina kuwa ya karai.

²¹Da na tuna da wannan, sai na sa zuciya ga gaba.

²²Ƙaunar Ubangiji ba ta ƙarewa, Haka kuma jiyejiyanƙansa ba su ƙarewa.

²³Su sababbi ne kowace safiya, Amincinka kuma mai girma ne.

²⁴Na ce, “Ubangiji shi ne nawa, Saboda haka zan sa zuciya gare shi.”

²⁵Ubangiji mai alheri ne ga waɗanda suke sauraronsa, Da wanda suke nemansa kuma.

²⁶Yana da kyau a jira ceton Ubangiji da natsuwa,

²⁷Yana da kyau mutum ya hori kansa tun yana yaro.

²⁸Bari ya zauna a kaɗaice, ya yi shiru Sa'ad da yake da damuwa.

²⁹Bari ya kwanta cikin ƙura, Watakila akwai sauran sa zuciya.

³⁰Bari ya yarda a mari kumatunsa, Ya haƙura da cin mutunci.

³¹Gama Ubangiji ba zai yashe mu har abada ba.

³²Ko da ya sa ɓacin rai, Zai ji tausayi kuma, Saboda tabbatacciyar ƙaunarsa mai yawa.

³³Gama ba da gangan ba ne yakan wahalar da 'yan adam Ko ya sa su baƙin ciki.

³⁴Ubangiji bai yarda a danne 'Yan kurkuku na duniya ba.

³⁵Bai kuma yarda a hana wa mutum hakkinsa A gaban Maɗaukaki ba,

³⁶Ko kuwa a karkatar wa mutum da shari'arsa.

³⁷Wa ya umarta, abin kuwa ya faru, In ba Ubangiji ne ya umarta ba?

³⁸Ba daga bakin Maɗaukaki Alheri da mugunta suke fitowa ne ba?

³⁹Don me ɗan adam Zai yi gunaguni a kan hukuncin zunubansa?

⁴⁰Bari mu jarraba, mu bincika hanyoyinmu, Sa'an nan mu komo wurin Ubangiji.

⁴¹Bari mu roƙi Allah na Sama, Muna miƙa hannuwanmu sama, mu ce,

⁴²“Mun yi zunubi, mun tayar, Kai kuwa ba ka gafarta ba.

⁴³“Ka yafa fushi, ka runtume mu, Kana karkashe mu ba tausayi.

⁴⁴Ka kuma rufe kanka da gajimare Don kada addu'a ta kai wurinka.

⁴⁵Ka maishe mu shara da juji a cikin mutane.

⁴⁶“Dukan maƙiyanmu suna yi mana ba'a.

⁴⁷Tsoro, da wushefe, Da lalatarwa, da hallakarwa sun auka mana.

⁴⁸Hawaye suna gangarawa daga idanuna kamar ruwan koguna, Saboda an hallaka mutanena.

⁴⁹“Hawayena suna ta gangarawa, ba tsayawa, ba hutawa,

⁵⁰Har lokacin da Ubangiji daga Sama ya duba, ya gani.

⁵¹Ganin azabar 'yan matan birnina Ya sa ni baƙin ciki.

⁵²“Waɗanda suke maƙiyana ba dalili Sun farauce ni kamar tsuntsu.

⁵³Sun jefa ni da rai a cikin rami, Suka rufe ni da duwatsu.

⁵⁴Ruwa ya sha kaina, Sai na ce, ‘Na halaka.’

⁵⁵“Ya Ubangiji, na yi kira ga sunanka Daga cikin rami mai zurfi.

⁵⁶Ka kuwa ji muryata. Kada ka rufe kunnenka ga jin kukana na neman taimako.

⁵⁷Sa'ad da na yi kira gare ka, ka zo kusa. Sa'an nan ka ce mini kada in ji tsoro.

⁵⁸“Ka karɓi da'awata, ya Ubangiji, Ka kuwa fanshi raina.

⁵⁹Ka ga laifin da aka yi mini, Sai ka shara'anta da'awata, ya Ubangiji.

⁶⁰Ka ga dukan irin sakayyarsu, Da dukan dabarun da suke yi mini.

⁶¹“Ya Ubangiji, ka ji zargi Da dukan dabarun da suke yi mini.

⁶²Leɓunan maƙiyana da tunaninsu Suna gāba da ni dukan yini.

⁶³Suna raira mini waƙar zambo sa'ad da suke zaune, Da lokacin da suka tashi.

⁶⁴“Ya Ubangiji, za ka sāka musu bisa ga ayyukansu,

⁶⁵Za ka ba su tattaurar zuciya, La'anarka kuwa za ta zauna a kansu!

⁶⁶Da fushi za ka runtume su Har ka hallaka su a duniya, ya Ubangiji!”