Read gungbe LUKU 20 Bible Online

LUKU 20 - gungbe bible

LUKU 20

¹Wata rana yana koyar da mutane a Haikali, yana yi musu bishara, sai ga manyan firistoci da malaman Attaura, da shugabanni suka matso,

²suka ce masa, “Gaya mana da wane izini kake yin abubuwan nan, ko kuwa wa ya ba ka izinin?”

³Sai ya amsa musu ya ce, “Ni ma zan yi muku wata tambaya. Ku gaya mini,

⁴baftismar da Yahaya ya yi, daga Sama take, ko kuwa ta mutum ce?”

⁵Sai suka yi muhawwara da juna suka ce, “In mun ce, ‘Daga Sama take,’ sai ya ce, ‘To, don me ba ku gaskata shi ba?’

⁶In kuwa muka ce, ‘Ta mutum ce,’ sai duk jama'a su jajjefe mu, don sun tabbata Yahaya annabi ne.”

⁷Sai suka amsa masa, suka ce, ba su san daga inda take ba.

⁸Yesu ya ce musu, “Haka ni kuma ba zan faɗa muku ko da wane izini nake yin abubuwan nan ba.”

⁹Sai ya shiga ba jama'a misalin nan, ya ce, “Wani mutum ne ya yi garkar inabi, ya ba waɗansu manoma ijararta, ya kuma tafi wata ƙasa, ya daɗe.

¹⁰Da kakar inabi ta yi, ya aiki wani bawansa a gun manoman nan su ba shi gallar garkar. Amma manoman suka yi masa dūka, suka kore shi hannu wofi.

¹¹Ya kuma aiki wani bawa, shi ma suka yi masa dūka, suka wulakanta shi, suka kore shi hannu wofi.

¹²Har wa yau dai ya aiki na uku, shi kuwa suka yi masa rauni, suka kore shi.

¹³Sai mai garkar ya ce, ‘Me zan yi ke nan? Zan aiki ƙaunataccen ɗana. Kila sa ga girmansa.’

¹⁴Amma da manoman suka gan shi, suka yi shawara da juna suka ce, ‘Ai, wannan shi ne magajin. Mu kashe shi mana, gādon ya zama namu.’

¹⁵Sai suka jefa shi a bayan shinge, suka kashe shi. To, me ubangijin garkan nan zai yi da su?

¹⁶Sai ya zo ya hallaka manoman nan, ya ba waɗansu garkar.” Da suka ji haka, suka ce, “Allah ya sawwaƙe!”

¹⁷Amma ya dube su, ya ce, “Wannan da yake a rubuce fa cewa, ‘Dutsen da magina suka ƙi, Shi ne ya zama mafificin dutsen gini?’

¹⁸Kowa ya faɗo a kan dutsen nan, sai ya ragargaje, amma wanda dutsen nan ya faɗa wa, niƙe shi zai yi kamar gari.”

¹⁹Nan take malaman Attaura da manyan firistoci suka nema su kama Yesu, don sun lura a kansu ne ya ba da misalin, amma suna jin tsoron jama'a.

²⁰Sai suka yi ta haƙwansa, suka aiki 'yan rahoto, su kuwa suka nuna kamar su masu adalci ne, da nufin su kama shi a maganarsa, su kuma ba da shi ga mai mulki ya hukunta shi.

²¹Suka tambaye shi suka ce, “Malam, ai, mun sani maganarka da koyarwarka duk gaskiya ne. Ka ɗauki kowa da kowa daidai, sai koyar da tafarkin Allah sosai kake yi.

²²Shin, daidai ne mu biya Kaisar haraji, ko kuwa babu?”

²³Shi kuwa ya gane makircinsu, ya ce musu,

²⁴“Ku nuna mini dinari. Surar wa da sunan wa yake a jikinsa?” Suka ce, “Na Kaisar ne.”

²⁵Sai ya ce musu, “To, ku ba Kaisar abin da yake na Kaisar, ku kuma ba Allah abin da yake na Allah.”

²⁶Sai suka kasa kama shi a kan wannan magana gaban mutane. Saboda kuma mamakin amsarsa, suka yi shiru.

²⁷Sai waɗansu Sadukiyawa suka zo wurinsa (su da suke cewa, ba tashin matattu),

²⁸suka tambaye shi suka ce, “Malam, Musa dai ya rubuta mana, cewa idan ɗan'uwan mutum ya mutu, ya bar matarsa ba ɗa, lalle mutumin ya auri matar, ya haifa wa ɗan'uwansa 'ya'ya.

²⁹To, an yi waɗansu 'yan'uwa maza guda bakwai. Na farko ya yi aure, ya mutu bai bar na baya ba.

³⁰Na biyun,

³¹da na ukun kuma suka aure ta. Haka dai, duk bakwai ɗin suka aure ta, suka mutu, ba wanda ya bar ɗa.

³²Daga baya kuma ita matar ta mutu.

³³To, a tashin matattu, matar wa za ta zama a cikinsu? Don duk bakwai ɗin sun aure ta.”

³⁴Sai Yesu ya ce musu, “Mutanen zamanin nan suna aure, suna aurarwa.

³⁵Amma waɗanda aka ga sun cancanci samun shiga wancan zamani da kuma tashin nan daga matattu, ba za su yi aure ko aurarwa ba.

³⁶Ba shi yiwuwa su sāke mutuwa, don daidai suke da mala'iku, 'ya'yan Allah ne kuwa, da yake 'ya'yan tashin matattu ne.

³⁷Game da tashin matattu kuwa, ai, Musa ma ya faɗa, a labarin kurmin, inda ya kira Ubangiji, Allahn Ibrahim, da Allahn Ishaku, da Allahn Yakubu.

³⁸Ai, waɗanda Allah shi ne Allahnsu rayayyu ne, ba matattu ba. Don a wurinsa duka rayayyu ne.”

³⁹Sai waɗansu malaman Attaura suka amsa suka ce, “Malam, ka faɗi daidai.”

⁴⁰Daga nan kuma ba su yi ƙarfin halin tambayarsa wani abu ba.

⁴¹Amma ya ce musu, “Ƙaƙa za su ce Almasihu ɗan Dawuda ne?

⁴²Domin Dawuda da kansa a Zabura ya ce, ‘Ubangiji ya ce wa Ubangijina, “Zauna a damana,

⁴³Sai na sa ka take maƙiyanka.” ’

⁴⁴Dawuda ya ce shi Ubangiji ne. To, ƙaƙa zai zama ɗansa?”

⁴⁵Ya ce wa almajiransa a gaban dukan jama'a,

⁴⁶“Ku yi hankali da malaman Attaura, masu son yawo a cikin manyan riguna, masu so a gaishe su a kasuwa, masu son mafifitan mazaunai a majami'u, da mazaunan alfarma a wurin biki.

⁴⁷Su ne masu cin kayan matan da mazansu suka mutu, masu yin doguwar addu'a don ɓad da sawu. Su za a yi wa hukunci mafi tsanani.”