Read gungbe LUKU 24 Bible Online

LUKU 24 - gungbe bible

LUKU 24

¹A ranar farko ta mako kuwa, da asussuba, suka je wurin kabarin da kayan ƙanshi da suka shirya.

²Sai suka tarar an mirgine dutsen daga kabarin.

³Suka shiga ciki, amma ba su sami jikin Ubangiji ba.

⁴Tun suna cikin damuwa da abin, sai kawai ga waɗansu mutum biyu a tsaye kusa da su, saye da tufafi masu ƙyalƙyali.

⁵Don tsoro, matan suka sunkuyar da kansu ƙasa. Mutanen suka ce musu, “Don me kuke neman rayayye a cikin matattu?

⁶Ai, ba ya nan, ya tashi. Ku tuna yadda ya gaya muku tun yana Galili

⁷cewa, ‘Lalle ne a ba da Ɗan Mutum ga mutane masu zunubi, a gicciye shi, a rana ta uku kuma ya tashi’.”

⁸Sai suka tuna da maganarsa.

⁹Da suka dawo daga kabarin suka shaida wa goma sha ɗayan nan, da kuma duk sauransu, dukan waɗannan abubuwa.

¹⁰To, Maryamu Magadaliya, da Yuwana, da Maryamu uwar Yakubu, da kuma sauran matan da suke tare da su, su ne suka gaya wa manzannin waɗannan abubuwa.

¹¹Su kuwa sai maganan nan ta zama musu kamar zance ne kawai, suka ƙi gaskatawa.

¹²Amma Bitrus ya tashi, ya doshi kabarin da gudu. Ya duƙa, ya leƙa a ciki, ya ga likkafanin lilin a ajiye waje ɗaya. Sai ya koma gida yana al'ajabin abin da ya auku.

¹³A ran nan kuma sai ga waɗansu biyu suna tafiya wani ƙauye, mai suna Imuwasu, nisansa daga Urushalima kuwa kusan mil bakwai ne.

¹⁴Suna ta zance da juna a kan dukan al'amuran da suka faru.

¹⁵Ya zamana tun suna magana, suna tunani tare, sai Yesu da kansa ya matso, suka tafi tare.

¹⁶Amma idanunsu a rufe, har ba su gane shi ba.

¹⁷Yesu ya ce musu, “Wace magana ce kuke yi da juna a tafe?” Sai suka tsaya cik, suna baƙin ciki.

¹⁸Sai ɗayansu, mai suna Kiliyobas, ya amsa masa ya ce, “Ashe, kai kaɗai ne baƙo a Urushalima, da ba ka san abubuwan da suka faru a can, 'yan kwanakin nan ba?”

¹⁹Sai ya ce musu, “Waɗanne abubuwa?” Suka ce masa, “Game da Yesu Banazare ne, wanda yake annabi mai manyan ayyuka da ƙwaƙƙwarar magana a gaban Allah da dukan mutane,

²⁰da kuma yadda manyan firistoci da shugabanninmu suka ba da shi don a yi masa hukuncin kisa, suka kuwa gicciye shi.

²¹Dā kuwa muna bege shi ne zai fanshi Isra'ila. Hakika kuma, bayan wannan duka, yau kwana uku ke nan da aukuwar wannan abu.

²²Har wa yau kuma, waɗansu mata na cikinmu, sun ba mu al'ajabi. Don sun je kabarin da sassafe,

²³da ba su sami jikinsa ba, suka komo, suka ce har ma an yi musu wahayi, sun ga mala'ikun da suka ce yana da rai.

²⁴Waɗansunsu da suke tare da mu kuma, suka je kabarin, suka tarar kamar yadda matan suka faɗa, amma shi, ba su gan shi ba.”

²⁵Sai Yesu ya ce musu, “Ya ku mutane marasa fahimta, masu nauyin gaskata duk abin da annabawa suka faɗa!

²⁶Ashe, ba wajibi ne Almasihu ya sha wuyar waɗannan abubuwa ba, ya kuma shiga ɗaukakarsa?”

²⁷Sai ya fara ta kan littattafan Musa da na dukan annabawa, ya yi ta bayyana musu abubuwan da suka shafe shi a dukan Littattafai.

²⁸Sai suka kusato ƙauyen da za su. Ya yi kamar zai ci gaba,

²⁹suka matsa masa suka ce, “Sauka a wurinmu, ai, magariba ta doso, rana duk ta tafi.” Sai ya sauka a wurinsu.

³⁰Sa'ad da yake cin abinci tare da su, sai ya ɗauki gurasa, ya yi wa Allah godiya, ya gutsura, ya ba su.

³¹Idonsu ya buɗe, suka kuma gane shi. Sai ya ɓace musu.

³²Suka ce wa juna, “Ashe, zuciyarmu ba ta yi annuri ba, sa'ad da yake a hanya, yana bayyana mana Littattafai?”

³³Anan take, suka tashi suka koma Urushalima, suka sami sha ɗayan nan tare gu ɗaya, da kuma waɗanda suke tare da su,

³⁴suna cewa, “Hakika Ubangiji ya tashi, har ya bayyana ga Bitrus!”

³⁵Su kuma suka ba da labarin abin da ya faru a hanya, da kuma yadda suka gane shi a wajen gutsura gurasa.

³⁶Suna cikin faɗar waɗannan abubuwa, sai ga Yesu da kansa tsaye a tsakiyarsu, ya ce musu, “Salama alaikun!”

³⁷Amma suka firgita, tsoro ya kama su, suka zaci fatalwa suke gani.

³⁸Sai ya ce musu, “Don me kuka firgita, kuke kuma tantama a zuciyarku?

³⁹Ku dubi hannuwana da ƙafafuna, ai, ni ne da kaina. Ku taɓa ni, ku ji, don fatalwa ba ta da nama da ƙashi, yadda kuke gani nake da su.”

⁴⁰Da ya faɗi haka, ya nuna musu hannuwansa da ƙafafunsa.

⁴¹Amma tun suna da sauran shakka saboda tsananin farin ciki da mamaki, sai ya ce musu, “Kuna da wani abinci a nan?”

⁴²Sai suka ba shi wata tsokar gasasshen kifi.

⁴³Ya kuwa karɓa, ya ci a gabansu.

⁴⁴Ya kuma ce musu, “Wannan ita ce maganata da na gaya muku tun muna tare, cewa lalle ne a cika duk abin da yake rubuce game da ni a Attaura ta Musa, da littattafan annabawa, da kuma Zabura.”

⁴⁵Sa'an nan ya wayar da hankalinsu su fahimci Littattafai,

⁴⁶ya kuma ce musu, “Haka yake a rubuce, cewa wajibi ne Almasihu ya sha wuya, a rana ta uku kuma ya tashi daga matattu,

⁴⁷a kuma yi wa dukan al'ummai wa'azi su tuba, a gafarta musu zunubansu saboda sunansa. Za a kuwa fara daga Urushalima.

⁴⁸Ku ne shaidun waɗannan abubuwa.

⁴⁹Ga shi, ni zan aiko muku da abin da Ubana ya alkawarta. Amma ku dakata a birni tukuna, har a yi muku baiwar iko daga Sama.”

⁵⁰Sai ya kai su waje har jikin Betanya. Ya ɗaga hannuwansa ya sa musu albarka.

⁵¹Yana sa musu albarka ke nan, sai ya rabu da su, aka ɗauke shi zuwa sama.

⁵²Su kuwa suka yi masa sujada, suka koma Urushalima, suna matuƙar farin ciki.

⁵³Ko yaushe kuma suna a Haikali suna yabon Allah.