Read hausa 2 SAMA'ILA 22 Bible Online

2 SAMA'ILA 22 - hausa bible

2 SAMA'ILA 22

¹Wannan waƙa Dawuda ya raira wa Ubangiji sa'ad da Ubangiji ya cece shi daga hannun Saul da dukan sauran abokan gābansa, ya ce,

²“Ubangiji ne mai cetona, Shi ne ƙaƙƙarfar kagarata.

³Allahna, shi ne kāriyata, Ina zaune lafiya tare da shi. Yana kāre ni kamar garkuwa, Yana tsare ni, ya kiyaye ni. Shi ne mai cetona.

⁴Na yi kira ga Ubangiji, Ya cece ni daga abokan gābana. Yabo ya tabbata ga Ubangiji!

⁵Gama raƙuman ruwa na mutuwa sun kewaye ni, Raƙuman ruwa na hallaka suna gangarawa ta kaina.

⁶Mutuwa ta ɗaure ni da igiyoyinta da ƙarfi, Kabari kuma ya ɗana mini tarko.

⁷A cikin wahalata na yi kira ga Ubangiji, Na yi kira ga Allah domin taimako. Daga cikin Haikalinsa ya ji muryata, Ya kasa kunne ga kukana na neman taimako.

⁸“Sa'an nan duniya ta yi tangaɗi, ta girgiza, Harsashin sararin sama ya yi makyarkyata, ya raurawa, saboda fushin Allah.

⁹Hayaƙi ya fito daga kafafen hancinsa, Harshen wuta mai cinyewa da garwashi mai ƙuna daga bakinsa.

¹⁰Ya jā sararin sama baya ya sauko, Da girgije mai duhu a ƙarƙashin ƙafafunsa.

¹¹Ya hau kerub, ya tashi sama, Ya yi tafiya ta fikafikan iska.

¹²Ya rufe kansa da duhu, Gizagizai masu kauri cike da ruwa suna kewaye da shi,

¹³Garwashi mai ci daga tsawar walƙiya a gabansa.

¹⁴“Ubangiji ya yi tsawa daga sararin sama Aka kuma ji muryar Maɗaukaki.

¹⁵Ya harharba kibau, ya warwatsa magabtansa, Da walƙiyoyin tsawa ya sa su gudu.

¹⁶An bayyana ƙarƙashin teku a fili, An tone tussan duniya, Lokacin da Ubangiji ya yi wa abokan gāba tsautawa, Ya yi musu ruri cikin fushi.

¹⁷Daga Sama Ubangiji ya miƙo ya ɗauke ni, Ya tsamo ni daga zurfafan ruwaye.

¹⁸Ya kuɓutar da ni daga waɗanda suke ƙina, Daga abokan gābana, waɗanda suka fi ƙarfina!

¹⁹Sa'ad da nake cikin wahala sun auka mini, Amma Ubangiji ya kiyaye ni.

²⁰Ya taimake ni ya fisshe ni daga hatsari, Ya cece ni domin yana jin daɗina.

²¹“Ubangiji ya sāka mini bisa ga adalcina, Ya sa mini albarka domin ba ni da laifin kome.

²²Gama na kiyaye dokar Ubangiji, Ban yi wa Allahna tayarwa ba.

²³Na kiyaye dukan dokokinsa, Ban yi rashin biyayya ga umarnansa ba.

²⁴Ya sani ni marar laifi ne, Na kiyaye kaina daga aikata mugunta.

²⁵Domin haka ya sāka mini bisa ga adalcina, Gama ya sani ba ni da laifi.

²⁶“Kai, ya Ubangiji, amintacce ne ga waɗanda suke da aminci, Nagari ne kuma ga waɗanda suke cikakku.

²⁷Mai Tsarki ne kai ga waɗanda suke tsarkaka, Amma kana gāba da waɗanda suke mugaye.

²⁸Kakan ceci masu tawali'u, Amma kakan ƙasƙantar da masu girmankai.

²⁹“Ya Ubangiji, kai ne haskena, Kana haskaka duhuna.

³⁰Ka ba ni ƙarfi don in auka wa abokan gābana, Da iko domin in murƙushe tsaronsu.

³¹“Allahn nan cikakke ne ƙwarai, Maganarsa tabbatacciya ce! Kamar garkuwa yake Ga dukan masu neman kiyayewarsa.

³²Ubangiji shi kaɗai ne Allah, Allah ne kaɗai madogararmu.

³³Allahn nan shi ne mafaka, mai ƙarfi ne a gare ni, Ya sa hanyata ta zama lafiyayyiya.

³⁴Ya mai da ƙafafuna kamar na barewa, Ya kiyaye ni a kan duwatsu.

³⁵Ya horar da ni domin yaƙi, Domin in iya tausa baka mafi ƙarfi.

³⁶“Ya Ubangiji, ka kiyaye ni, ka cece ni, Taimakonka ya sa na zama babba.

³⁷Ka hana a kama ni, Ban kuwa taɓa faɗuwa ba.

³⁸Na runtumi abokan gābana, na kuwa hallaka su, Ban tsaya ba sai da na kore su.

³⁹Na fyaɗa su ƙasa, ba su iya tashi ba, Suna kwance warwar a ƙafafuna.

⁴⁰Ka ba ni ƙarfi domin yin yaƙi, Nasara kuma a kan abokan gābana.

⁴¹Ka sa abokan gābana su gudu daga gabana, Na hallaka waɗanda suke ƙina.

⁴²Suka nemi taimako, amma ba wanda zai cece su, Suka yi kira ga Ubangiji, amma bai amsa musu ba.

⁴³Na murƙushe su, sun yi laushi kamar ƙura, Na tattake su kamar caɓi a kan tituna, na kuwa watsar da su.

⁴⁴“Ka cece ni daga jama'ata mai tawaye, Ka sa in yi mulkin al'ummai, Mutanen da ban san su ba sun zama bayina.

⁴⁵Baƙi sun zo suna rusuna mini, Sa'ad da suka ji ni suka yi mini biyayya.

⁴⁶Zuciyarsu ta karai, Suka fito daga kagararsu suna rawar jiki.

⁴⁷“Ubangiji mai rai ne! Yabo ya tabbata ga mai tsaronsa! Allah ne ƙaƙƙarfan Mai Cetona! Ku yi shelar girmansa!

⁴⁸Ya ba ni nasara a kan abokan gabana, Ya sa mutane a ƙarƙashin mulkina,

⁴⁹Ya kuɓutar da ni daga hannun maƙiya. Kai, ya Ubangiji, ka ba ni nasara a kan maƙiyana, Ka tsare ni daga mutane masu zafin hali.

⁵⁰Domin wannan zan yi yabonka cikin al'ummai, Zan raira yabbai gare ka.

⁵¹Allah ya ba sarkinsa manya manyan nasarori, Ya nuna madawwamiyar ƙauna ga shi wanda ya zaɓa, Wato ga Dawuda da zuriyarsa har abada.”