Read hausa ZABURA 109 Bible Online

ZABURA 109 - hausa bible

ZABURA 109

¹Ina yabonka, ya Allah, kada ka yi shiru!

²Mugaye da maƙaryata sun tasar mini, Suna ta faɗar ƙarairayi a kaina.

³Suna faɗar mugayen abubuwa a kaina. Suna tasar mini ba dalili.

⁴Suna ƙina ko da yake ina ƙaunarsu, Har ina yi musu addu'a.

⁵Sukan sāka mini alheri da mugunta, Sukan sāka mini ƙauna da ƙiyayya.

⁶Ka zaɓi lalataccen mutum ya shara'anta maƙiyina, Ka sa ɗaya daga cikin maƙiyansa Ya gabatar da ƙararsa.

⁷Ka sa a same shi da laifi a shari'ar da ake yi masa, Ka sa har addu'ar da yake yi Ta zama babban laifi!

⁸Ka aukar masa da ajalinsa nan da nan, Ka sa wani ya ɗauki matsayinsa!

⁹Ka sa 'ya'yansa su zama marayu, Matarsa kuwa ta zama gwauruwa!

¹⁰Ka sa 'ya'yansa su rasa gidan zama, su riƙa yawon bara. Ka sa a kore su daga kufan da suke zaune!

¹¹Ka sa waɗanda suke binsa bashi su kwashe Dukan abin da yake da shi. Ka sa baƙi su kwashe dukan abin da ya sha wahalar nema.

¹²Ka sa kada kowa ya yi masa alheri sam, Kada ka bar kowa ya lura da marayunsa.

¹³Ka sa dukan zuriyarsa su mutu, Har a manta da sunansa a tsara mai zuwa.

¹⁴Sai ka tuna, ya Ubangiji, da muguntar kakanninsa, Kada ka manta da zunuban mahaifiyarsa.

¹⁵Ka tuna da zunubansu kullayaumin, ya Ubangiji, Amma su kansu a manta da su ɗungum!

¹⁶Gama mutumin nan bai taɓa tunanin yin alheri ba, Yakan tsananta wa talakawa, da matalauta, da kasassu, har ya kashe su.

¹⁷Yana jin daɗin la'antarwa, ka sa a la'anta shi! Ba ya son sa albarka, ka sa kada kowa ya sa masa albarka!

¹⁸Yakan la'antar a sawwaƙe kamar yadda yake sa tufafinsa. Ka sa la'antarwa da yake yi Su jiƙa shi kamar ruwa, Su shiga har ƙasusuwansa kamar mai,

¹⁹Su lulluɓe shi kamar tufa, Su kuma kewaye shi kamar ɗamara.

²⁰Ya Ubangiji, ka sa haka, Wato ya zama yadda za a hukunta wa maƙiyana ke nan, Waɗanda suke faɗar mugayen abubuwa a kaina!

²¹Amma ya Ubangiji, Allahna, ka taimake ni, Yadda ka alkawarta, Ka cece ni sabili da alherin ƙaunarka.

²²Ni talaka ne, matalauci, Na ji zafi ƙwarai a can zuciyata.

²³Na kusa ɓacewa kamar inuwar maraice, An hurar da ni can kamar ƙwaro.

²⁴Gwiwoyina sun yi suwu saboda rashin abinci, Jikina kuma ya rame, ba shi da ƙarfi.

²⁵Sa'ad da mutane suka gan ni sun yi mini ba'a, Suna kaɗa kai saboda raini.

²⁶Ka taimake ni, ya Ubangiji Allahna, Ka cece ni saboda madawwamiyar ƙaunarka!

²⁷Ka sa maƙiyana su sani, Kai ne Mai Cetona.

²⁸Watakila su la'anta ni, Amma kai za ka sa mini albarka, Ka sa a kori waɗanda suke tsananta mini. Da ma ka sa ni da nake bawanka, in yi murna.

²⁹Ka sa kunya ta rufe maƙiyana, Ka sa su sa kunyarsu kamar riga.

³⁰Da murya mai ƙarfi zan yi wa Ubangiji godiya. Zan yabe shi a taron jama'a,

³¹Saboda yakan kāre talaka, Domin ya cece shi daga waɗanda Suka sa masa laifin mutuwa.