Read Traducción Kadosh Israelita Mesiánica ფსალმუნები 77 Bible Online

ფსალმუნები 77 - Traducción Kadosh Israelita Mesiánica bible

ფსალმუნები 77

¹ისმინე ჩემო ხალხო, ჩემი დარიგება; ყური მიაპყარით ჩემს ბაგეთა სიტყვებს.

²იგავებით გავხსნი პირს, ვიტყვი ძველ გამოცანებს.

³რაც გვსმენია და გაგვიგია, რაც უამბიათ ჩვენთვის ჩვენს მამებს.

⁴არ დავუმალავთ ამას მათ შვილებს, ვუამბობთ მომავალ თაობას უფლის დიდებას, მის ძლიერებას და სასწაულებს, რომელნიც მან მოიმოქმედა.

⁵მისცა იაკობს მოწმობა და დაუდგინა ისრაელს რჯული, რომელზეც უბრძანა ჩვენს მამებს, რომ ესწავლებინათ თავიანთი შვილებისთვის.

⁶რათა შეიტყოს მომავალმა თაობამ, შვილებმა, რომლებიც დაიბადებიან და გადასცენ თავიანთ შვილებს.

⁷რომ ღმერთზე დაამყარონ იმედი, არ დაივიწყონ ღმერთის საქმენი და დაიცვან მისი მცნებანი;

⁸არ დაემსგავსონ თავიანთი მამების ჯიუტსა და ურჩ თაობას, რომელმაც არ მოიმზადა გული და არ იყო ღვთისადმი ერთგული.

⁹ძენი ეფრემისა, მშვილდით შეიარაღებულნი, უკუიქცნენ ბრძოლის დღეს.

¹⁰არ დაიცვეს უფლის აღთქმა და მის მცნებაზე სიარული აღარ ისურვეს.

¹¹დაივიწყეს მისი საქმენი და სასწაული, მათ რომ უჩვენა.

¹²მათი მამების თვალწინ მოიმოქმედა სასწაული ეგვიპტის ქვეყანაში, ცოყანის ველზე.

¹³გააპო ზღვა და გაატარა მასში, კედელივით წამომართა წყლები.

¹⁴დღისით ღრუბლით მიუძღოდა და მთელი ღამე - ცეცხლის შუქით.

¹⁵კლდენი გააპო უდაბნოში და მისცა მათ წყალი, თითქოს ღრმა წყლის წყაროებიდან.

¹⁶ნაკადები გადმოადინა კლდისგან და მდინარეებივით წამოვიდნენ წყლები.

¹⁷ისინი კი განაგრძობდნენ შეცოდებას მის მიმართ, უდაბნოში აუჯანყდნენ უზენაესს.

¹⁸ცდიდნენ ღმერთს თავის გულში, საჭმელს მოითხოვდნენ თავისი სურვილისამებრ.

¹⁹ლაპარაკობდნენ ღმერთის წინააღმდეგ, ამბობდნენ: შეძლებს კი ღმერთი უდაბნოში ტაბლის გამართვას?

²⁰აჰა, კლდეს დაჰკრა და გადმოსკდა წყალი, გადმოიღვარა ნაკადები. პურის მოცემაც თუ ძალუძს? ხორცსაც მისცემს თავის ხალხს?

²¹ესმა უფალს და განრისხდა; ცეცხლი აღინთო იაკობის წინააღმდეგ, რისხვა აღიმართა ისრაელზე.

²²რადგან არ ერწმუნენ ღმერთს და არ მიენდნენ მის ხსნას.

²³და მაინც უბრძანა მაღლიდან ღრუბლებს, გახსნა ცათა ბჭენი.

²⁴გადმოაწვიმა მათზე მანნა საზრდოდ, ციური პური მისცა მათ.

²⁵ანგელოზების პურს ჭამდა კაცი; საზრდოს უგზავნიდა მათ გასაძღომად.

²⁶აღძრა აღმოსავლეთის ქარი ზეცაზე და თავისი ძალით წარმართა სამხრეთის ქარი.

²⁷მტვერივით აწვიმა მათზე ხორცი და ზღვის ქვიშასავით - ფრთოსანი ფრინველი.

²⁸მათი ბანაკის შუაგულში, მათი საცხოვრებლის გარშემო ჩამოყარა.

²⁹ჭამეს და გაძღნენ მეტისმეტად, შეუსრულა სურვილი მათი.

³⁰მაგრამ ჯერ კიდევ არ გამძღარიყვნენ, ჯერ კიდევ პირში ჰქონდათ საჭმელი,

³¹რომ ღვთის რისხვა აღიძრა მათზე, ამოხოცა მათ შორის ძლიერნი და დაამხო ისრაელის ჭაბუკნი.

³²და მაინც შესცოდეს კიდევ და არ ერწმუნენ მის სასწაულებს.

³³ამაოებაში დაასრულა მათი დღენი და წლები მათი - ძრწოლით.

³⁴როცა ხოცავდა, მაშინ ეძიებდნენ მას და კვლავ ბრუნდებოდნენ ღმერთთან.

³⁵იხსენებდნენ, რომ ღმერთია მათი სიმაგრე და უზენაესი ღმერთია მათი გამომსყიდველი.

³⁶ელაქუცებოდნენ პირით და ენით ეცრუებოდნენ მას.

³⁷მტკიცე არ ყოფილა მათი გული და მის აღთქმას არ უერთგულეს.

³⁸მაგრამ მან, გულმოწყალემ, შეუნდო ცოდვა და არ მოსპო ისინი, მრავალჯერ შეაბრუნა თავისი რისხვა და არ აღმდგარა მთელი თავისი გულისწყრომით.

³⁹ახსოვდა, რომ ხორციელნი არიან ისინი - ქარი, რომელიც ჩაიქროლებს და აღარ ბრუნდება.

⁴⁰რამდენჯერ გაჯიუტდნენ უდაბნოში, განარისხეს უკაცრიელ ადგილას.

⁴¹კვლავაც სცდიდნენ უფალს და ტკივილს აყენებდნენ ისრაელის წმიდას.

⁴²არ ახსოვდათ მისი ხელი, არც ის დღე, როცა ჩაგვრისგან დაიხსნა ისინი.

⁴³როცა თავის ნიშნებს ავლენდა ეგვიპტეში და საოცრებებს - ცოყანის ველზე.

⁴⁴სისხლად გადააქცია მდინარეები და ნაკადულები მათი, რომ ვეღარ ესვათ.

⁴⁵ბუზანკალი მიუსია მათ დასაკბენად და ბაყაყები, რომ გაენადგურებინათ.

⁴⁶მუხლუხოს მისცა მათი მოსავალი და ნაჯაფი - კალიას.

⁴⁷სეტყვით მოსრა მათი ვენახები და მოყინა ლეღვი.

⁴⁸სეტყვას მისცა მათი პირუტყვი და მეხს - მათი ჯოგები.

⁴⁹დაუშვა მათზე თავისი რისხვის ალი, მრისხანება, მძვინვარება და გაჭირვება, როცა წარმოგზავნა სიავის ანგელოზნი.

⁵⁰გზა გაუკვალა თავის რისხვას, არ დაინდო ისინი სიკვდილისგან და ჭირს გადასცა მათი სიცოცხლე.

⁵¹განგმირა ყოველი პირმშო ეგვიპტეში, თავიანთი სიძლიერის პირველნაყოფნი - ქამის კარვებში.

⁵²ცხვარივით გამოიყვანა თავისი ხალხი და ფარასავით წარუძღვა უდაბნოში.

⁵³უსაფრთხოდ უძღოდა მათ და არ ეშინოდათ, მათი მტრები კი ზღვამ დაფარა.

⁵⁴მოიყვანა თავის წმიდა საზღვარზე, მთიან მხარეში, თავისი მარჯვენით რომ დაიმკვიდრა.

⁵⁵განდევნა ხალხები მათ გამო, თავ-თავიანთი მამულები გაუნაწილა სამკვიდრებლად, თავიანთ კარვებში დაასახლა ისრაელის ტომები.

⁵⁶კვლავ გამოსცადეს და გაუჯიუტდნენ უზენაეს ღმერთს, არ დაიცვეს მისი მცნებანი.

⁵⁷გზიდან უხვევდნენ და ღალატობდნენ თავიანთი მამების მსგავსად, სხვა მხარეს იხრებოდნენ მოშვებული მშვილდივით.

⁵⁸განარისხებდნენ თავისი მაღლობებით და კერპებით აღვიძებდნენ მის შურს.

⁵⁹ისმინა ღმერთმა, რისხვით აღივსო და დიდად შეიძულა ისრაელი.

⁶⁰მიატოვა შილოს სავანე, კარავი, სადაც მკვიდრობდა ადამიანთა შორის.

⁶¹ტყვეობას მისცა თვისი ძალა, თავისი მშვენება მტერს ჩაუგდო ხელში.

⁶²მახვილს გადასცა თავისი ხალხი, ძლიერ განურისხდა თავის მემკვიდრეობას.

⁶³მისი ჭაბუკები ცეცხლმა შეჭამა და მისმა ქალწულებმა ვერ ისმინეს საქორწილო სიმღერა.

⁶⁴ხმლით დაეცნენ მისი მღვდლები და მათმა ქვრივებმა ვერ დაიტირეს ისინი.

⁶⁵მაშინ გამოიღვიძა უფალმა, როგორც ძილისგან, როგორც ძლიერმა მეომარმა, ღვინისგან გამოფხიზლებულმა.

⁶⁶და განგმირა მისი მტრები ზურგში, სამუდამოდ შეურაცხყო ისინი.

⁶⁷უარყო იოსების კარავი და ეფრემის ტომი არ ამოირჩია.

⁶⁸ამოირჩია იუდას ტომი და სიონის მთა, რომელიც უყვარს.

⁶⁹ცასავით მაღალი აიშენა ტაძარი და დედამიწასავით სამუდამოდ დააფუძნა.

⁷⁰ამოირჩია თავისი მსახური დავითი და ცხვრის ფარეხებიდან წამოიყვანა იგი.

⁷¹ცხვრის მწველავთაგან მოიყვანა ის, იაკობის - თავისი ხალხის და ისრაელის - თავისი სამკვიდრებლის სამწყემსად.

⁷²და მწყემსავდა მათ წრფელი გულით და თავისი მარჯვე ხელებით უძღოდა მათ.