Read Traducción Kadosh Israelita Mesiánica მარკოზის სახარება 14 Bible Online

მარკოზის სახარება 14 - Traducción Kadosh Israelita Mesiánica bible

მარკოზის სახარება 14

¹ორი დღის შემდეგ პასექისა და უფუარობის დღესასწაული იყო. მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი ეძიებდნენ, რომ მზაკვრულად შეეპყროთ იგი და მოეკლათ.

²ამბობდნენ: ოღონდ დღესასწაულზე არა, რათა ხალხი არ აჯანყდესო.

³როცა იესო ბეთანიაში, სიმონ კეთროვნის სახლში იყო და სუფრასთან იჯდა, მივიდა ქალი, რომელსაც ძვირადღირებული ნარდის სუფთა ნელსაცხებელი ჰქონდა ალებასტრონით; გატეხა ალებასტრონი და თავზე დაასხა მას.

⁴ზოგიერთები აღშფოთდნენ და ერთმანეთს გადაულაპარაკეს: ასე რად გაიფლანგა ნელსაცხებელიო?

⁵ხომ შეიძლებოდა ამ ნელსაცხებლის სამას დინარზე მეტად გაყიდვა და ღარიბებისთვის დარიგება? და კიცხავდნენ ქალს.

⁶ხოლო იესომ უთხრა მათ: "თავი გაანებეთ, რატომ კიცხავთ? მან სიკეთე მიყო.

⁷რადგან ღარიბნი მუდამ თქვენთან გეყოლებათ და როცა მოისურვებთ, შეგეძლებათ სიკეთე უყოთ მათ. მე კი მუდამ არ გეყოლებით.

⁸მან ის გააკეთა, რაც შეეძლო: წინასწარ სცხო ჩემს სხეულს ნელსაცხებელი დასამარხად.

⁹ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სადაც კი იქადაგებენ სახარებას მთელ ქვეყანაზე, იმასაც იტყვიან, რაც მან გააკეთა, მისივე მოსაგონებლად”.

¹⁰და წავიდა იუდა ისკარიოტელი, ერთი იმ თორმეტთაგანი, მღვდელმთავრებთან, რათა გაეცა იგი.

¹¹ეს რომ მოისმინეს, გაიხარეს და ვერცხლის მიცემას შეპირდნენ. ის კი მარჯვე შემთხვევას ეძებდა, რათა გაეცა იგი.

¹²უფუარობის პირველ დღეს, როცა საპასექო კრავს სწირავდნენ, ჰკითხეს მოწაფეებმა: "სად გინდა, რომ წავიდეთ და პასექი მოგიმზადოთ საჭმელად?”

¹³გაგზავნა ორი მოწაფეთაგანი, თან უთხრა: "ქალაქში წადით და შემოგეყრებათ კაცი, რომელსაც კოკით წყალი მიაქვს; უკან გაჰყევით.

¹⁴სადაც შევა, იმ სახლის პატრონს უთხარით: მოძღვარმა თქვა: სად არის სასტუმრო ოთახი, სადაც ჩემს მოწაფეებთან ერთად ვჭამ პასექს?

¹⁵და ის გიჩვენებთ ზემო ოთახს, მოფარდაგებულსა და გამზადებულს. იქ მოგვიმზადეთ ჩვენ”.

¹⁶გამოვიდნენ მოწაფეები, შევიდნენ ქალაქში, მისი ნათქვამისამებრ იპოვეს, და მოამზადეს პასექი.

¹⁷მოსაღამოვებულზე თორმეტთან ერთად მოვიდა.

¹⁸როცა სუფრასთან ისხდნენ და ჭამდნენ, თქვა იესომ: "ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ერთი თქვენგანი, რომელიც ჩემთან ერთად ჭამს, გამცემს მე”.

¹⁹ისინი დამწუხრდნენ და სათითაოდ ეკითხებოდნენ: "მე ხომ არა?”

²⁰უთხრა მათ: "ერთი თორმეტთაგანი, ჩემთან ერთად რომ ამოაწებს ხელს ჯამში.

²¹თუმცა ძე კაცისა მიდის, როგორც დაწერილია მის შესახებ, მაგრამ, ვაი იმ კაცს, ვის მიერაც გაიცემა ძე კაცისა: იმ კაცისთვის უმჯობესი იქნებოდა არ დაბადებულიყო”.

²²როცა ჭამდნენ, იესომ პური აიღო, აკურთხა, გატეხა, მისცა მათ და თქვა: "მიიღეთ და ჭამეთ - ეს ჩემი სხეულია!”

²³აიღო სასმისი, მადლი შესწირა და მისცა მათ. იქიდან შესვა ყველამ.

²⁴უთხრა მათ: "ეს არის ჩემი სისხლი ახალი აღთქმისა, მრავალთათვის დაღვრილი.

²⁵ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ამიერიდან აღარ შევსვამ ვაზის ნაყოფისგან იმ დღემდე, როცა შევსვამ ახალს, ღმერთის სამეფოში”.

²⁶იგალობეს და გავიდნენ ზეთისხილის მთაზე.

²⁷უთხრა მათ იესომ: "ამ ღამით ყველანი ცდუნდებით ჩემში, ვინაიდან დაწერილია: ‘დავცემ მწყემსს და გაიფანტებიან ცხვრები.’

²⁸ხოლო ჩემი აღდგომის შემდეგ წინ წაგიძღვებით გალილეაში”.

²⁹უთხრა პეტრემ: "თუნდაც ყველანი ცდუნდნენ, მე მაინც არა”.

³⁰უთხრა მას იესომ: "ჭეშმარიტად გეუბნები შენ, ამაღამ, სანამ მამალი ორჯერ იყივლებდეს, სამჯერ უარმყოფ”.

³¹ის კი მეტი თავგამოდებით ეუბნებოდა: "თუნდაც მოვკვდე შენთან ერთად, მაინც არ უარგყოფ”. ასევე ეუბნებოდნენ სხვებიც.

³²და მივიდნენ იმ ადგილზე, რომელსაც გეთსემანია ჰქვია; უთხრა თავის მოწაფეებს: "აქ დასხედით, ვიდრე ვილოცებდე”.

³³თან გაიყოლა პეტრე, იაკობი და იოანე და იწყო წუხილი და ურვა.

³⁴უთხრა: "სიკვდილამდეა დამწუხრებული ჩემი სული. აქ იყავით და იფხიზლეთ”.

³⁵ცოტა გაიარა, დაემხო მიწაზე და ლოცულობდა, რათა თუ კი შესაძლებელი იყო, ასცდენოდა ეს ჟამი.

³⁶თქვა: "აბბა, მამაო, ყოველივე შესაძლებელია შენთვის. ამაცილე ეს სასმისი. მაგრამ არა რაც მე მსურს, არამედ, რაც - შენ”.

³⁷მოვიდა და ნახა ისინი მძინარენი და უთხრა პეტრეს: "სიმონ, გძინავს? ვერ შეძელი, ერთ საათს გეფხიზლა?

³⁸იფხიზლეთ და ილოცეთ, რომ არ ჩავარდეთ განსაცდელში. სული მოშურნეა, ხოლო ხორცი უძლური”.

³⁹კვლავ წავიდა და იმავე სიტყვებით ლოცულობდა.

⁴⁰მობრუნდა და მძინარენი ჰპოვა ისინი, რადგან თვალები დამძიმებოდათ და არ იცოდნენ, რა ეპასუხათ მისთვის.

⁴¹მოვიდა მესამედ და უთხრა მათ: "ისევ გძინავთ და ისვენებთ? კმარა! მოვიდა ჟამი. აჰა, ცოდვილთა ხელს გადაეცემა ძე კაცისა.

⁴²ადექით, წავიდეთ. აჰა, მოახლოვდა ჩემი გამცემი”.

⁴³სიტყვა არ დაესრულებინა რომ, აჰა, მოვიდა იუდა, ერთი თორმეტთაგანი, და მღვდელმთავართა, მწიგნობართა და უხუცესთაგან მახვილებითა და კეტებით შეიარაღებული ხალხი მოიყოლა.

⁴⁴გამცემმა ნიშანი მისცა მათ და უთხრა: "ვისაც ვეამბორები, ის არის. შეიპყარით და ბადრაგით წაიყვანეთ”.

⁴⁵უმალვე მივიდა მასთან და უთხრა: "რაბი!” და ეამბორა მას.

⁴⁶მათ კი ხელი დაადეს მას და შეიპყრეს.

⁴⁷ერთმა იქ მდგომთაგანმა მახვილი იძრო, მოუქნია მღვდელმთავრის მონას და ყური მოათალა.

⁴⁸მაშინ უთხრა მათ იესომ: "როგორც ავაზაკის წინააღმდეგ, მახვილებითა და კეტებით გამოხვედით ჩემს შესაპყრობად.

⁴⁹ყოველდღე თქვენთან ვიყავი ტაძარში და გასწავლიდით, და არ შეგიპყრივართ. მაგრამ ეს მოხდა, რათა აღსრულდეს წერილი”.

⁵⁰მაშინ მიატოვეს იგი და ყველანი გაიქცნენ.

⁵¹ერთი ვიღაც ჭაბუკი, რომელსაც შიშველ ტანზე ტილო მოესხა, მიჰყვებოდა მას და მცველებმა შეიპყრეს იგი.

⁵²მან კი ტილო შეატოვა ხელში და შიშველი გაიქცა.

⁵³მიიყვანეს იესო მღვდელმთავართან; და თავი მოიყარა ყველა მღვდელმთავარმა, უხუცესმა და მწიგნობარმა.

⁵⁴პეტრე შორიახლო მიჰყვებოდა მას თვით მღვდელმთავრის ეზომდე; დაჯდა მსახურებთან და ცეცხლთან თბებოდა.

⁵⁵ხოლო მღვდელმთავარნი და მთელი სინედრიონი იესოს წინააღმდეგ მოწმობას ეძებდნენ, რომ მოეკლათ იგი, მაგრამ ვერ პოულობდნენ.

⁵⁶მრავალი სწამებდა ცილს, მაგრამ ეს მოწმობანი ერთმანეთს არ ემთხვეოდა.

⁵⁷ზოგი წამოდგა და ცილს სწამებდა მას; ამბობდნენ:

⁵⁸გავიგონეთ, რომ ამბობდა: ამ ხელთქმნილ ტაძარს დავანგრევ და სამ დღეში სხვას, ხელთუქმნელს ავაშენებო.

⁵⁹მაგრამ არც მათი მოწმობანი ემთხვეოდა ერთმანეთს.

⁶⁰ადგა მღვდელმთავარი, იესოსთან მივიდა და ჰკითხა: "არაფერს უპასუხებ? რა არის, რასაც ესენი შენს წინააღმდეგ მოწმობენ?”

⁶¹ის კი დუმდა და არაფერს პასუხობდა. ისევ ჰკითხა მღვდელმთავარმა: "შენა ხარ ქრისტე, ძე კურთხეულისა?”

⁶²იესომ თქვა: "მე ვარ. და იხილავთ ძე კაცისას ძალის მარჯვნივ მჯდომარეს და ცის ღრუბლებზე მომავალს”.

⁶³მაშინ სამოსელი შემოიხია მღვდელმთავარმა და თქვა: "რაღად გვინდა მოწმეები?

⁶⁴თქვენ გაიგონეთ გმობა! რას იტყვით?” მაშინ ყველამ სასიკვდილო მსჯავრი დასდო მას.

⁶⁵ზოგიერთებმა ფურთხება დაუწყეს, თვალები აუხვიეს, სცემდნენ და ეუბნებოდნენ: იწინასწარმეტყველეო. მსახურნი კი სახეში ურტყამდნენ.

⁶⁶როცა პეტრე ქვემოთ, ეზოში იყო, მოვიდა მღვდელმთავრის ერთი მოახლეთაგანი.

⁶⁷როცა დაინახა პეტრე, რომელიც თბებოდა, დააკვირდა და უთხრა: "შენც იესო ნაზარეველთან ერთად იყავი”.

⁶⁸მან უარყო და თქვა: არ ვიცი და არც გამეგება რას ამბობო. ეზოს გარეთ გავიდა პეტრე და მამალმაც იყივლა.

⁶⁹მხევალმა რომ დაინახა იგი, კვლავ უთხრა იქ მდგომთ: ესეც ერთი მათგანიაო.

⁷⁰მან კვლავ უარყო. მცირე ხნის შემდეგ იქ მდგომებმა კვლავ უთხრეს პეტრეს: ნამდვილად ერთი მათგანი ხარ, რადგან შენც გალილეველი იქნები, კილოზე გეტყობაო.

⁷¹პეტრემ კი იწყო წყევლა და ფიცილი: არ ვიცნობ იმ კაცს, ვისზედაც მელაპარაკებითო.

⁷²მყისვე მეორედ იყივლა მამალმა; და გაახსენდა პეტრეს სიტყვა, იესომ რომ უთხრა: "სანამ მამალი ორჯერ იყივლებდეს სამჯერ უარმყოფო; და იწყო ტირილი”.