Read Traducción Kadosh Israelita Mesiánica ლუკას სახარება 20 Bible Online

ლუკას სახარება 20 - Traducción Kadosh Israelita Mesiánica bible

ლუკას სახარება 20

¹ერთ დღეს, ხალხს რომ ასწავლიდა ტაძარში და ახარებდა, მიუხდნენ მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი უხუცესებთან ერთად,

²და ჰკითხეს: "გვითხარი, რომელი ხელმწიფებით აკეთებ ამას ან ვინ მოგცა ეს ხელმწიფება?”

³მიუგო და უთხრა მათ: "მეც გკითხავთ ერთ რამეს და მიპასუხეთ:

⁴იოანეს ნათლობა ზეციდან იყო თუ კაცთაგან?”

⁵ისინი ერთმანეთში მსჯელობდნენ: "თუ ვიტყვით, ზეციდანო, გვეტყვის: მაშ, რატომ არ ერწმუნეთო მას?

⁶ხოლო თუ ვიტყვით, კაცთაგანო, ხალხი ჩაგვქოლავს, რადგან სჯერათ, რომ წინასწარმეტყველი იყო იოანე”.

⁷უპასუხეს: "არ ვიცით საიდან”.

⁸იესომ უთხრა მათ: "არც მე გეტყვით, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას”.

⁹და იწყო ხალხთან ამ იგავის მოყოლა: "ერთმა კაცმა ვენახი გააშენა და მევენახეებს გადასცა. თვითონ კი დიდი ხნით სხვა ქვეყანაში წავიდა.

¹⁰დრო რომ დადგა, მონა გაუგზავნა მევენახეებს, რათა ვენახის მოსავალი მიეცათ მისთვის. მევენახეებმა კი სცემეს იგი და ხელცარიელი გაუშვეს.

¹¹კვლავ გაუგზავნა მათ სხვა მონა, მაგრამ ისიც სცემეს, შეურაცხყვეს და ხელცარიელი გააგდეს.

¹²მერე მესამეც გაუგზავნა. ამჯერად, ისიც დაჭრეს და გარეთ გააგდეს.

¹³მაშინ თქვა ვენახის პატრონმა: როგორ მოვიქცე? ჩემს საყვარელ ძეს გავუგზავნი, იქნებ მისი მაინც მოერიდოთო.

¹⁴მაგრამ მევენახეებმა ის რომ დაინახეს, მოითათბირეს ერთმანეთში და თქვეს: ეს მემკვიდრეა. მოვკლათ იგი და მემკვიდრეობა ჩვენ დაგვრჩებაო.

¹⁵გააგდეს ვენახის გარეთ და მოკლეს. მაშ, რას უზამს მათ ვენახის პატრონი?

¹⁶მოვა, დახოცავს ამ მევენახეებს და ვენახს სხვებს გადასცემს”. მისმა მსმენელებმა თქვეს: "ნუმც მოხდება ასე”.

¹⁷მან შეხედა მათ და თქვა: "რას ნიშნავს დაწერილი: ლოდი, რომელიც მშენებლებმა დაიწუნეს, ქვაკუთხედად იქცა?

¹⁸ყველა, ვინც ამ ლოდზე დაეცემა, დაიმტვრევა; ხოლო ვისაც ის დაეცემა, გასრესს”.

¹⁹მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი მაშინვე შეეცადნენ, რომ ხელი დაედოთ მისთვის, რადგან მიხვდნენ, რომ მათზე თქვა ეს იგავი, მაგრამ ხალხისა ეშინოდათ.

²⁰უთვალთვალებდნენ და მსტოვრები მიუგზავნეს, რომლებიც თავს მართალ ადამიანებად აჩვენებდნენ, რათა სიტყვაში დაეჭირათ და გამგებლის მმართველობასა და ძალაუფლებაში გადაეცათ იგი.

²¹ჰკითხეს: "მოძღვარო, ვიცით, რომ მართებულად ლაპარაკობ და ასწავლი, მიკერძოებული არ ხარ, არამედ ჭეშმარიტებით ასწავლი ღმერთის გზას.

²²ნებადართულია თუ არა ხარკი ვაძლიოთ კეისარს?”

²³იგი მიხვდა მათ მზაკვრობას და უთხრა:

²⁴"მაჩვენეთ დინარი. ვისია ეს გამოსახულება და წარწერა?” მათაც მიუგეს: "კეისრისა”.

²⁵მაშინ უთხრა მათ: "ჰოდა, მიეცით კეისარს კეისრისა და ღმერთს ღმრთისა”.

²⁶და ვერ შეძლეს მისი სიტყვაზე დაჭერა ხალხის წინაშე. გაუკვირდათ მისი პასუხი და დადუმდნენ.

²⁷მივიდა მასთან რამდენიმე სადუკეველი, რომლებიც ამბობდნენ, აღდგომა არ არისო, და ჰკითხეს:

²⁸"მოძღვარო, მოსემ დაგვიწერა: თუ ვინმეს ძმა მოუკვდება, რომელსაც ცოლი ჰყავდა და შვილი - არა, მისმა ძმამ შეირთოს მისი ცოლი და აღუდგინოს თესლი თავის ძმას.

²⁹შვიდი ძმა იყო. პირველმა შეირთო ცოლი, მაგრამ უშვილოდ მოკვდა.

³⁰შეირთო მისი ცოლი მეორემ და ისიც უშვილოდ მოკვდა.

³¹მესამემაც შეირთო იგი, და ასე - მეშვიდემდე. შვიდივე ისე გარდაიცვალა, რომ შვილი არ დარჩენიათ.

³²ბოლოს დედაკაციც მოკვდა.

³³აღდგომისას, რომელი ერთის ცოლი იქნება ის ქალი? რადგან შვიდივეს ჰყავდა ცოლად”.

³⁴უთხრა იესომ: "წუთისოფლის შვილები ირთავენ ცოლებს და თხოვდებიან.

³⁵ხოლო ისინი, ვინც ღირსად ჩაითვალა, რომ საუკუნო ცხოვრება და მკვდრეთით აღდგომა მოიპოვონ, არც ცოლს ირთავენ, არც თხოვდებიან.

³⁶რადგან მათ სიკვდილიც აღარ შეუძლიათ, რაკი ანგელოზთა სწორნი და ღმერთის ძენი არიან ისინი, აღდგომის ძენი.

³⁷ხოლო მკვდრები რომ აღდგებიან, ამის შესახებ მოსემაც თქვა მაყვლოვანთან, როდესაც უფალს, აბრაჰამის, ისაკისა და იაკობის ღმერთი უწოდა.

³⁸ხოლო ღმერთი მკვდრებისა კი არ არის, არამედ ცოცხლებისა, რადგან მისთვის ყველა მათგანი ცოცხალია”.

³⁹ამაზე ზოგიერთმა მწიგნობარმა უთხრა: "კარგად თქვი, მოძღვარო”.

⁴⁰და ვეღარ გაბედეს, კიდევ რაიმე ეკითხათ მისთვის. ხოლო მან ჰკითხა მათ:

⁴¹"როგორ ამბობენ, რომ ქრისტე დავითის ძეა?

⁴²თვითონ დავითი ამბობს წიგნში: უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემს მარჯვნივ,

⁴³ვიდრე დავამხობდე შენს მტრებს შენს ფერხთა სადგამად.

⁴⁴აჰა, დავითი უფალს უწოდებს მას და როგორღა არის მისი ძე?”

⁴⁵და მთელი ხალხის გასაგონად უთხრა თავის მოწაფეებს:

⁴⁶"ერიდეთ მწიგნობრებს, რომლებსაც მოსწონთ გრძელი სამოსლით სიარული და მოედნებზე მისალმებანი, სინაგოგებში წინა რიგებში და ნადიმებზე საპატიო ადგილებზე ჯდომა;

⁴⁷რომლებიც ჭამენ ქვრივთა სახლებს და მოსაჩვენებლად დიდხანს ლოცულობენ. ისინი უფრო დიდ სასჯელს მიიღებენ”.