Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მათეს სახარება 14 Bible Online

მათეს სახარება 14 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მათეს სახარება 14

¹მას ჟამსა შინა ესმა ჰეროდეს ჩოროროდსა ჰამბავი იესუსი,

²და ჰრქუა მონათა თჳსთა: ესე იოჰანე არს ნათლისმცემელი, იგი აღდგომილ არს მკუდრეთით, და ამისთჳს ძალნი იგი იქმნებიან მისგან.

³რამეთუ ჰეროდე მაშინ შეიპყრა იოვანე, შებორკილა იგი და შეაყენა საპყრობილედ ჰეროდიაჲსთჳს, ცოლისა ფილიპეს, ძმისა თჳსისაჲსა.

⁴რამეთუ ეტყოდა მას იოვანე: არა ჯერ-არს შენდა ცოლებაჲ მაგისი.

⁵და უნდა ღათუ მისი მოკლვაჲ და შეეშინა ერისა მისგან, რამეთუ ვითარცა წინაწარმეტყუელი შეერაცხა იგი.

⁶ხოლო რაჟამს შობისა დღენი იყვნეს ჰეროდესნი, როკვიდა ასული ჰეროდიაჲსი შორის, და სთნდა ჰეროდეს როკვაჲ იგი მისი,

⁷რომლისაგან ფიცით აღუთქუა მას მიცემად, რაჲცა სთხოოს.

⁸ხოლო იგი წინაჲსწარ ბირებულ იყო დედისაგან თჳსისა და ჰრქუა: მომეც მე აქა ლანკლითა თავი იოვანე ნათლისმცემელისაჲ.

⁹და შე-ღათუ-წუხნა მეფჱ ფიცისა მისთჳს და მის თანა მეინაჴეთა, ბრძანა მიცემად იგი მას.

¹⁰და მიავლინა და მოჰკუეთა თავი იოვანეს საპყრობილეს შინა.

¹¹და მოართუეს თავი მისი ლანკლითა და მისცეს ქალსა მას, და მან მიართუა დედასა თჳსსა.

¹²და მოვიდეს მოწაფენი მისნი და წარიღეს გუამი მისი და დაჰფლეს, და მოვიდეს და უთხრეს იესუს.

¹³ხოლო ესმა რაჲ იესუს, განეშორა მიერ ნავითა და წარვიდა მიერ უდაბნოსა ადგილსა თჳსაგან. და ვითარცა ესმა ერსა მას, მისდევდა მას მკურცხილ ქალაქებისაგან.

¹⁴და გამოვიდა იესუ და იხილა ერი მრავალი და შეეწყალნეს იგინი და განკურნა სნეულნი მათნი.

¹⁵და ვითარცა შემწუხრდა, მოუჴდეს მოწაფანი მისნი და ჰრქუეს მას: უდაბნო არს ადგილი ესე, და ჟამი გარდასრულ არს; განუტევე ერი ესე, რაჲთა წარვიდენ გარემო დაბნებსა და იყიდონ თავისა თჳსისა საზრდელი.

¹⁶ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: არა უჴმს მათ წარსლვაჲ; ეცით მაგათ თქუენ ჭამადი.

¹⁷ხოლო მათ ჰრქუეს მას: არა გუაქუნს აქა, გარნა ხუთი პური და ორი თევზი.

¹⁸ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: მომართუთ მე იგი აქა!

¹⁹და უბრძანა ერსა მას დასხდომაჲ თივასა ზედა. და მოიღო ხუთი იგი პური და ორი თევზი და აღიხილნა ზეცად და აკურთხა და მისცა მოწაფეთა თჳსთა პური იგი, და მოწაფეთა მისცეს ერსა მას.

²⁰და ჭამეს ყოველთა და განძღეს; და აღიღეს ნეშტი ნამუსრევისაჲ ათორმეტი გოდორი სავსე.

²¹ხოლო რომელთა ჭამეს, იყვნეს მამანი ხუთ ათას, თჳნიერ ყრმებისა და დედებისა.

²²და მეყსეულად აიძულა მოწაფეთა შესლვაჲ ნავსა და წინაწარძღუანვად მისა წიაღკერძო, ვიდრემდე განუტეოს ერი.

²³და ვითარცა განუტევა ერი იგი, აღვიდა მთასა ლოცვად თჳსაგან. და შე-რაჲ-მწუხრდა, მარტოჲ იპოვა მუნ.

²⁴ხოლო ნავი იგი განშორებულ იყო ქუეყანით მრავალ უტევან, და იგუემებოდეს ღელვათაგან, რამეთუ ქარი იგი იყო პირით.

²⁵და მეოთხესა საჴუმილავსა ღამისასა მოვიდა მათდა იესუ სლვით.

²⁶ხოლო მოწაფეთა ვითარცა იხილეს იგი, ვიდოდა რაჲ ზღუასა ზედა, შეძრწუნდეს და თქუეს, ვითარმედ: საუცარ რაჲმე არს. და შიშისა მისგან ღაღატ-ყვეს.

²⁷მეყსეულად ეტყოდა მათ იესუ და ჰრქუა: კადნიერ იყვენით! მე ვარ, ნუ გეშინინ!

²⁸მიუგო პეტრე და რქუა მას: უფალო, უკუეთუ შენ ხარ, მიბრძანე მე მისლვად შენდა წყალთა ამათ ზედა.

²⁹ხოლო მან ჰრქუა: მოვედ! და გარდავიდა ნავით პეტრე, ვიდოდა წყალთა ზედა და მოვიდა იესუსა.

³⁰და ვითარცა იხილა ქარი იგი ძლიერი, შეეშინა და იწყო დანთქმად, და ღაღატ-ყო და თქუა: უფალო, მიჴსენ მე!

³¹მეყსეულად იესუ განყო ჴელი, უპყრა მას და თქუა: მცირედმორწმუნეო, რაჲსა შეორგულდი?

³²და ვითარცა აღვიდეს იგინი ნავსა მას, დაუცხრა ქარი იგი.

³³ხოლო რომელნი-იგი იყვნეს ნავსა მას შინა, მოუჴდეს და თაყუანის-სცეს მას და ეტყოდეს: ჭეშმარიტად ძჱ ღმრთისაჲ ხარ შენ.

³⁴და განვიდეს და მოვიდეს ქუეყანასა მას გენესარეთისასა.

³⁵და იცნეს იგი კაცთა მათ მის ადგილისათა და წარავლინნეს ყოველსა მას სანახებსა და მოართუეს მას ყოველი ბოროტად ვნებული.

³⁶და ევედრებოდეს მას, რაჲთა შე-ხოლო-ახონ ფესუსა სამოსლისა მისისასა. და რომელთა შეახეს, ცხონდეს.