Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მათეს სახარება 15 Bible Online

მათეს სახარება 15 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მათეს სახარება 15

¹მაშინ მოუჴდეს იესუს იერუსალჱმით ფარისეველნი და მწიგნობარნი და ჰრქუეს:

²რაჲსათჳს მოწაფენი შენნი გარდავლენ სწავლასა მას მღდელთასა? რამეთუ არა დაიბანნიან ჴელნი, რაჟამს პურსა ჭამედ.

³მან მიუგო და ჰრქუა მათ: რაჲსათჳს თქუენცა გარდახუალთ მცნებასა ღმრთისასა სწავლისა თქუენისათჳს?

⁴რამეთუ ღმერთმან თქუა: თავ-უყავ მამასა და დედასა; და რომელი ძჳრსა იტყოდის მამისათჳს ანუ დედისათჳს, სიკუდილით მოკუედინ.

⁵ხოლო თქუენ თქუთ: რომელმან ჰრქუას მამასა გინა თუ დედასა თჳსსა ნიჭითა, რომელ-რაჲცა ჩემგან სარგებელ გეყოს,

⁶და არა თავ-ჰუყოს მამასა თჳსსა, -- და შეურაცხ-ჰყავთ სიტყუაჲ ღმრთისაჲ სწავლისა თქუენისათჳს.

⁷ორგულნო, კეთილად წინაჲსწარმეტყუელებდა თქუენთჳს ესაია და თქუა:

⁸ერი ესე ბაგითა ხოლო მადიდებს მე, ხოლო გული მათი განშოვრებულ არს ჩემგან.

⁹ცუდად მსახურებენ მე, რამეთუ ასწავებენ მოძღურებასა და მცნებასა კაცთასა.

¹⁰და მოუწოღა ერსა მას და ჰრქუა მათ: ისმინეთ და გულისჴმა-ყავთ!

¹¹. არა თუ რომელი შევალს პირით, შეაგინებს იგი კაცსა, არამედ რომელი გამოვალს პირისაგან, იგი შეაგინებს კაცსა.

¹²მაშინ მოუჴდეს მოწაფენი და ჰრქუეს მას: უწყი, რამეთუ ფარისეველთა ვითარ ესმა სიტყუაჲ შენი, დაბრკოლდეს?

¹³ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა მათ: ყოველი ნერგი, რომელი არა დაჰნერგა მამამან ზეცათამან, აღმოიფხურეს.

¹⁴ხ~ აცადეთ მათ: ბრმანი არიან და წინამძღუარნი ბრმათანი. ხოლო ბრმაჲ ბრმასა თუ წინაუძღჳნ, შესცთიან და ორნივე შთაცჳვიან მთხრებლსა.

¹⁵მიუგო პეტრე და ჰრქუა მას: გამოგჳთარგმანე ჩუენ იგავი ეგე.

¹⁶ხოლო იესუ ჰრქუა მას: აწ, თქუენცა უგულისჴმოვე ხართა?

¹⁷და არა გიცნობიეს, რამეთუ ყოველი, რომელი შევალს პირით, მუცლად მივალს და განსავალით განვალს?

¹⁸ხოლო გამომავალი პირით გულისაგან გამოვალს, იგი შეაგინებს კაცსა.

¹⁹რამეთუ გულისაგან გამოვლენ გულისსიტყუანი ბოროტნი, კაცის-კლვანი, მრუშებანი, სიძვანი, პარვანი, ცილისწამებანი, გმობანი.

²⁰ესე არიან, რომელნი შეაგინებენ კაცსა, ხოლო უბანელითა ჴელითა ჭამაჲ არა შეაგინებს კაცსა.

²¹და წარმოვიდა მიერ იესუ და მოვიდა ადგილთა ტჳროსისა და სიდონისათა.

²²და დედაკაცი ქანანელი საზღვართა მათთაგან გამოვიდა, ღაღადებდა და იტყოდა: შემიწყალე მე, უფალო, ძეო დავითისო, რამეთუ ასული ჩემი ბოროტად ეშმაკეულ არს.

²³ხოლო თავადმან არა მიუგო მას სიტყუაჲ. და მოუჴდეს მას მოწაფენი და ეტყოდეს მას და ჰრქუეს: განუტევე ესე, რამეთუ შეგჳდგს ჩუენ და ღაღადებს.

²⁴ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: არა ვიდრე მოვლინებულ ვარ, გარნა ცხოვართა მათ წარწყმედულთა სახლისა ისრაჱლისათა.

²⁵ხოლო იგი მოუჴდა, თაყუანის-სცემდა მას და ეტყოდა: უფალო, შემიწყალე მე!

²⁶ხოლო თავადმან მიუგო და ჰრქუა მას: არა კეთილ არს მოღებაჲ პურისაჲ შვილთაგან და დადებად ძაღლთა.

²⁷ხოლო მან ჰრქუა: ჰე, უფალო, და რამეთუ ძაღლნიცა ჭამედ ნაბიჭსა გარდამონაცჳვნებსა ტაბლისაგან უფალთა მათთაჲსა.

²⁸მაშინ მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: ჵ დედაკაცო! დიდ არს სარწმუნოებაჲ შენი; გეყავნ შენ, ვითარცა გნებავს. და განიკურნა ასული იგი მისი მიერ ჟამითგან.

²⁹და წარმოვიდა მიერ იესუ და მოვიდა ზღჳსკიდესა მას გალილეაჲსასა, აღვიდა მთასა და დაჯდა მუნ.

³⁰და მოუჴდა მას ერი მრავალი, რომელთა ჰყვანდა მათ თანა მკელობელები და ბრმები, ყრუნი და ქუეწარმძრომელნი და სხუანი მრავალნი თითოსახეთაგან სენთა შეპყრობილნი, და დასხნეს იგინი ფერჴთა თანა იესუსთა, და განკურნნა იგინი.

³¹ვიდრე უკჳრდაცა ერსა მას, ჰხედვიდეს რაჲ, ვითარ-იგი ყრუნი და უტყუნი იტყოდეს, და მკელობელნი ვიდოდეს, და ღრეკილნი განიკურნებოდეს, და ბრმანი ხედვიდეს და ადიდებდეს ღმერთსა ისრაჱლისასა.

³²ხოლო იესუ მოუწოდა მოწაფეთა და ჰრქუა მათ: მეწყალის ერი ესე, რამეთუ აწ, ესერა, სამი დღე არს, ვინაჲთგან მელიან მე და არაჲ აქუნს, რაჲმცა ჭამეს; და განტევებაჲ მათი უზმათაჲ არა მინებს, ნუუკუე დაცჳვენ გზასა ზედა.

³³ხოლო მოწაფეთა მისთა ჰრქუეს მას: ვინაჲ არს ჩუენდა უდაბნოსა ესოდენი პური, ვინაჲმცა განვაძღეთ ერი ესოდენი?

³⁴ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: რაოდენი პური გაქუნს აქა? ხოლო მათ ჰრქუეს: შჳდი პური და მცირედ თევზი.

³⁵და უბრძანა ერსა მას დასხდომაჲ ქუეყანასა.

³⁶და მოიღო შჳდი იგი პური და თევზნი და ჰმადლობდა და განტეხა და მისცემდა მოწაფეთა, ხოლო მოწაფენი იგი მისცემდეს ერსა მას.

³⁷და ჭამეს ყოველთა და განძღეს; და მეტი იგი ნამუსრევი აღიღეს შჳდი სფჳრიდი სავსე.

³⁸ხოლო რომელთა ჭამეს, იყვნეს ოთხ ათას მამანი, თჳნიერ ყრმებისა და დედებისა.

³⁹და განუტევნა იგინი და აღვიდეს ნავსა და მოვიდა საზღვართა მაგდალაჲსათა.