Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მათეს სახარება 17 Bible Online

მათეს სახარება 17 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მათეს სახარება 17

¹და შემდგომად მეექუსისა დღისა წარიყვანა იესუ პეტრე, იაკობ და იოვანე, ძმაჲ მისი, და აღიყვანნა იგინი მთასა მაღალსა მარტოდ.

²და იცვალა წინაშე მათსა, და განბრწყინდა პირი მისი, ვითარცა მზჱ, და სამოსელი მისი იქმნა სპეტაკ, ვითარცა ნათელი.

³და მუნქუესვე ეჩუენნეს მათ მოსე და ელია; და ეტყოდეს მას.

⁴მიუგო პეტრე იესუს და ჰრქუა: უფალო, კეთილ არს ჩუენდა აქა ყოფაჲ. და, თუ გნებავს, ვქმნეთ აქა სამ ტალავარ: შენდა -- ერთი და მოსჱსა -- ერთი და ელიაჲსა -- ერთი.

⁵და ვიდრე იგი ამას იტყოდაღა, აჰა, ღრუბელმან ნათლისამან დააგრილა მათ, და მუნქუესვე ჴმაჲ იყო ღრუბლით გამო, და თქუა: ესე არს ძე ჩემი საყუარელი, რომელი მთნავს მე; ისმინეთ მაგისი!

⁶და ვითარ ესმა მოწაფეთა, დავარდეს პირსა ზედა მათსა და შეეშინა ფრიად.

⁷და მოუჴდა მათ იესუ, ჴელი შეახო და ჰრქუა: აღდეგით, ნუ გეშინინ!

⁸და ვითარ აღიხილნეს თუალნი მათნი, არავინ იხილეს, გარნა იესუ ხოლო მარტოჲ.

⁹და ვითარ გარდამოვიდოდეს იგინი მიერ მთით, ამცნო მათ იესუ და ჰრქუა: ნუვის უთხრობთ ხილვასა მას, ვიდრემდის ძჱ კაცისაჲ მკუდრეთით აღდგეს.

¹⁰და ჰკითხვიდეს მას მოწაფენი და ჰრქუეს: რაჲმე უკუე მწიგნობართა თქჳან, ვითარმედ: ელიაღა პირველად მოსლვად არს?

¹¹ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა: ელია მოსლვად არს და ადგიდ-აგოს ყოველი.

¹²ხოლო მე გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ელია მოვიდა და არა იცნეს იგი, არამედ უყვეს მას, რაოდენიცა უნდა. ეგრეცა ძე კაცისაჲ ვნებად არს მათგან.

¹³მაშინ გულისჴმა-ყვეს მოწაფეთა, რამეთუ იოვანესთჳს ნათლისმცემელისა ჰრქუა მათ.

¹⁴და ვითარ მოვიდეს ერსა მას თანა, მო-ვინმე-უჴდა მას კაცი, მუჴლნი დაიდგნა და ეტყოდა:

¹⁵უფალო, შეიწყალე ძჱ ჩემი, რამეთუ ახლისპიროვან არს და ძჳრ-ძჳრად იგუემების, რამეთუ მრავალგზის შთავარდის ცეცხლსა და მრავალგზის წყალსა.

¹⁶და მოვართუ იგი მოწაფეთა შენთა. და ვერ შეუძლეს განკურნებად მისა.

¹⁷მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ჵ ნათესავო ურწმუნოო და გულარძნილო, ვიდრემდის თქუენ თანა ვიყო? ვიდრემდის თავს-ვიდებდე თქუენსა? მომგუარეთ მე იგი აქა!

¹⁸და შეჰრისხნა მას იესუ. და განვიდა მისგან ეშმაკი იგი, და განიკურნა წული იგი მიერ ჟამითგან.

¹⁹მაშინ მოუჴდეს მოწაფენი იესუს თჳსაგან და ჰრქუეს მას: ჩუენ რად ვერ უძლეთ განჴდად მისა?

²⁰ხოლო მან ჰრქუა მათ: მცირედმორწმუნეობისა თქუენისათჳს. რამეთუ მართლიად გეტყჳ თქუენ: გაქუნდეს თუ სარწმუნოებაჲ მდოგჳსმარცუალ ოდენ, ჰრქუათ მთასა ამას: იცვალე ამიერ! და მუნ იცვალოს. და არა იყოს უძლურება თქუენდა.

²²და ვიდრე იქცეოდეს იგინი გალილეას, ჰრქუა მათ იესუ: მიცემად არს ძე კაცისაჲ ჴელთა კაცთასა,

²³და მოკლან იგი, და მესამესა დღესა აღდგომად. და შეზრუნდეს იგინი ფრიად.

²⁴და რაჟამს მოვიდეს იგინი კაფერნაომდ, მოუჴდეს პეტრეს, რომელნი-იგი დიდრაქმასა მოჰჴდიდეს და ჰრქუეს მას: მოძღუარმან თქუენმან არა გამოსცის ხარკი დრამისაჲ?

²⁵და მან ჰრქუა მათ: ჰე. და ვითარ შევიდა იგი სახიდ, ასწრო მათ იესუ და ჰრქუა: რასა ჰგონებ შენ, სიმონ, მეუფეთა ქუეყანისათა რომელთა გამოიღიან ხარკი ანუ თუ ზუერი: შვილთაგან ანუ უცხოთაგან?

²⁶ჰრქუა მას: უცხოთაგან. ჰრქუა მას იესუ: აწ უკუე აზნაურ არიან შვილნი იგი.

²⁷არამედ რაჲთა არა დააბრკოლნეთ იგინი, მივედ ზღუასა და შთააგდე სამჭედური და რომელ პირველად აღმოჴდეს თევზი, მოიღე და აღაღე პირი მისი და ჰპოო მას შინა სასწორი, მოიღე იგი და მიეც მათ ჩემ წილ და შენ წილ.