Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ლუკას სახარება 11 Bible Online

ლუკას სახარება 11 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ლუკას სახარება 11

¹და იყო, ადგილსა რომელსამე თავადი ილოცვიდა. და ვითარცა დასცხრა ლოცვისაგან, ჰრქუა ვინმე მოწაფეთაგანმან: უფალო, გუასწავე ჩუენ ლოცვაჲ, ვითარცა იოვანე ასწავა მოწაფეთა თჳსთა.

²ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: რაჟამს ილოცვიდეთ, თქუთ: მამაო ჩუენო ზეცათაო, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევაჲ შენი, იყავნ ნებაჲ შენი.

³პური ჩუენი თანაარსობისაჲ მომეც ჩუენ დღითი დღედ.

⁴და მომიტევენ ჩუენ ცოდვანი ჩუენნი, და რამეთუ ჩუენცა მიუტევნეთ ყოველთა თანამდებთა ჩუენთა, და ნუ შემიყვანებ ჩუენ გასაცდელსა.

⁵და ეტყოდა მათ: ვის თქუენგანსა ესუას მეგობარი და მივიდეს მისა შუვაღამეს და ჰრქუას: მეგობარო, მავასხენ მე სამნი პურნი,

⁶რამეთუ მეგობარი მოვიდა ჩემდა გზით, და არა მაქუს, რაჲ დაუგო მას.

⁷მან მიუგოს შინაგამომართ და ჰრქუას: ნუ შრომასა მახუედრებ მე, რამეთუ კარი დაჴშულ არს და ყრმანი ჩემნი ჩემ თანა არიან სარეცელსა ზედა; ვერ ძალ-მიც აღდგომად შენდა.

⁸გეტყჳ თქუენ: დაღათუ ვერ ძალ-უც აღდგომად და მიცემად, რამეთუ არს იგი მეგობარი მისი, წყინებისა მისთჳს მისისა აღდგეს და მისცეს, რავდენი უჴმდეს მას.

⁹ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ითხოვდით და მოგეცეს თქუენ, ეძიებდით და ჰპოოთ, ირეკდით და განგეღოს თქუენ.

¹⁰რამეთუ ყოველი რომელი ითხოვდეს, მოიღოს და რომელი ეძიებდეს, პოოს, და რომელი ირეკდეს, განეღოს.

¹¹ვის უკუე თქუენგანსა მამასა ესუას ძჱ და სთხოვდეს პურსა, ნუუკუე ქვაჲ მისცესა მას? გინა თუ თევზსა სთხოვდეს, ნუ თევზისა წილ გუელი მისცეს მასა?

¹²გინა თუ კუერცხსა სთხოვდეს, ნუ ღრიაკალი მისცეს მასა?

¹³უკუეთუ თქუენ, უკეთურთა, იცით საცემელი კეთილი მიცემად შვილთა თქუენთა, რავდენ უფროჲს მამამან მოსცეს ზეცით სული წმიდაჲ, რომელნი სთხოვდენ მას.

¹⁴და კაცისა ვისგანმე განაძო ეშმაკი, რომელი იყო ყრუ. და იყო, განსლვასა მას ეშმაკისასა იტყოდა ყრუჲ იგი. და უკჳრდა ყოველსა მას ერსა.

¹⁵ხოლო რომელთამე მათგანთა თქუეს: ბელზებულითა, მთავრითა მით ეშმაკთაჲთა, განასხამს ეშმაკთა.

¹⁶და სხუანი ვინმე გამოცდით სასწაულსა ზეცით ითხოვდეს მისგან.

¹⁷ხოლო თავადმან იცნოდა ზრახვანი მათნი და ჰრქუა მათ: ყოველი მეუფებაჲ, რომელი თავსა თჳსსა განევთის, მოოჴრდის, და სახლი სახლსა ზედა დაეცის.

¹⁸და უკუეთუ ეშმაკი თავსა თჳსსა განევთა, ვითარ დამტკიცნეს მეუფებაჲ მისი? რამეთუ იტყჳთ ჩემთჳს, ვითარმედ ბელზებულითა განვასხამ ეშმაკთა.

¹⁹უკუეთუ მე ბელზებულითა განვასხამ ეშმაკთა, ძენი თქუენნი რაჲთა განასხმენ? ამისთჳს იგინივე მსაჯულ თქუენდა გექმნენ.

²⁰უკუეთუ მე თითითა ღმრთისაჲთა განვასხამ ეშმაკთა, მოწევნულ არსა თქუენ ზედა სასუფეველი ღმრთისაჲ?

²¹რაჟამს ძლიერი შეჭურვილი სცვიდეს ეზოსა თჳსსა, მშჳდობით არნ ნაყოფი მისი.

²²და ოდეს უძლიერესი მის ზედამოუჴდეს და სძლის მას, საჭურველი მისი მოუღის, რომელსა-იგი ესვიდა, და ნატყუენავი მისი განუყვის.

²³რომელი არა არს ჩემ თანა, მტერი ჩემი არს; და რომელი არა შეიკრებს ჩემ თანა, იგი განაბნევს.

²⁴რაჟამს სული არაწმიდაჲ განვიდის კაცისაგან, მიმოვალნ ურწყულთა ადგილთა და ეძიებნ განსუენებასა და არა პოის და თქჳს: მივიქცე ს{ახ}ლსა ჩემსა, ვინაჲც{ა} გამოვედო.

²⁵და მო[ვი]დის და პოის იგი გა{ნ}შუენებული.

²⁶წარვიდის და მოიყვან{ნ}ის სხუანი შჳდნი სულნი უბოროტესნი მისა და მივიდის და დაიმკჳდრის მას შინა და იქმნის უკუანაჲსკ{ნ}ელი კაცისაჲ მის უძჳრეს პირველისა.

²⁷და იყო, ვიდრე იტყოდაღა იგი ამას, აღ-ვინმე-იღო დედაკაცმან ჴმაჲ ერსა მას შორის და რქუა: ნეტარ არს მუცელი, რომელმან გიტჳრთა შენ, და ძუძუნი, რომელთა სწოვდ!

²⁸ხოლო თავადმან ჰრქუა: არამედ ნეტარ არიან, რომელთა ისმინონ სიტყუაჲ ღმრთისაჲ და დაიმარხონ.

²⁹და ვითარცა შეჰკრბებოდა მას ერი იგი, იწყო სიტყუად მათა: ნათესავი ესე ნათესავი ბოროტი არს, სასწაულსა ითხოვს, და სასწაული არა ეცეს მათ, არამედ სასწაული იონა წინაწარმეტყუელისაჲ.

³⁰ვითარცა-იგი ექმნა იონა სასწაულ ნინეველთა, ეგრეთ ეყოს ძე კაცისაჲ ნათესავსა ამას.

³¹დედოფალი სამხრისაჲ აღდგეს სარჩელსა მას კაცთა თანა ამის ნათესავისათა და დასჯიდეს მათ, რამეთუ მოვიდა კიდით ქუეყანისაჲთ სმენად სიბრძნისა სოლომონისა; და, აჰა, ესერა, უფროჲს სოლომონისა არს აქა.

³²კაცნი ნინეველნი აღდგენ სარჩელსა მას ნათესავისა მის თანა და დასჯიდეს მათ, რამეთუ შეინანეს ქადაგებასა მას იონაჲსსა. და, აჰა, უფროჲს იონაჲსა არს აქა.

³³არავინ აღანთის სანთელი და დადგის ფ{ა}რულად, არამედ სასა{ნ}თლესა ზედა, რაჲთა შემავ{ა}ლნი ხედვიდენ ნათელსა.

³⁴სანთელი გუამისა{ჲ} არს თუალი შენი; უ{კ}უეთუ თუალი შე{ნი} განმარტებულ არ{ს}, ყოველი გუამი შენი ნა{თ}ელ იყოს.

³⁵იხილე, ნუუკუე ნათელი შენ შორის ბნელ იყოს.

³⁶უკუეთ{უ} გუამი შენი ყოველი ნათ{ე}ლ არს და არარაჲ ა{ქ}უნდეს ადგილი რაჲმე ბნელისაჲ, იყოს იგი ყოვლად ნათელ, ვითარცა-იგი ყოვლად სანთელი ელვითა, განგანათლოს შენ.

³⁷და ვითარცა თავადი იტყოდა ამას, ჰლოცვიდა ვინმე ფარისეველი, რაჲთა პური ჭამოს მის თანა; და შევიდა და დაჯდა.

³⁸ხოლო ფარისეველმან მან ვითარცა იხილა, უკჳრდა, რამეთუ პირველად არა იბანა ვიდრე სადილობამდე.

³⁹ჰრქუა მას უფალმან: აწ თქუენ, ფარისეველთა, გარეშე სასუმელისაჲ და პინაკისაჲ განსწმიდით, და შინაგანი თქუენი სავსე არს ნატაცებითა და უკეთურებითა.

⁴⁰უგუნურნო, ანუ არა რომელმან-იგი გარეშე შექმნა, მანცა შინაგანი შექმნა?

⁴¹გარნა რომელი-ესე ჯერ-არს, მიეცით მოწყალებაჲ, და, აჰა, ყოველი თქუენი წმიდა არს.

⁴²არამედ ვაჲ თქუენდა, ფარისეველნო, რამეთუ ათეულსა აღიღებთ პიტნაკისასა და ტეგანისასა და ყოვლისა მხლისასა და თანაწარჰვალთ სამართალსა და სიყუარულსა ღმრთისასა. ესე ჯერ-იყო ყოფად და იგი არა დატევებად.

⁴³ვაჲ თქუენდა, ფარისეველნო ორგულნო, რამეთუ გიყუარს თქუენ ზემოჯდომაჲ შესაკრებელთა შორის და მოკითხვაჲ უბანთა ზედა.

⁴⁴ვაჲ თქუენდა, რამეთუ ხართ, ვითარცა საფლავნი უჩინონი, და კაცნი ზედა ვლენ და არა იციან.

⁴⁵მი-ვინმე-უგო რჩულისმეცნიერმან და ჰრქუა მას: მოძღუარ, მაგას რაჲ იტყჳ, ჩუენცა მაგინებ.

⁴⁶ხოლო თავადმან ჰრქუა მას: და თქუენდაცა, რჩულისმეცნიერთა, ვაჲ არს, რამეთუ აჰკიდით კაცსა ტჳრთი ძნიად სატჳრთავი და თქუენ ერთითა თითითა არა შეახით ტჳრთსა მას.

⁴⁷ვაჲ თქუენდა, რამეთუ აშენებთ საფლავებსა წინაწარმეტყუელთასა, ხოლო მამათა თქუენთა მოწყჳდნეს იგინი.

⁴⁸ეწამებით სამე და თანა-სათნო-ეყოფით საქმეთა მამათა თქუენთასა; მათ მოწყჳდნეს იგინი, და თქუენ საფლავებსა მათსა აშენებთ.

⁴⁹ამისთჳსცა-იგი სიბრძნემან ღმრთისამან თქუა: მოვავლინნე მათდა წინაწარმეტყუელნი და მოციქულნი, მათგანნი მოწყჳდნენ და დევნენ,

⁵⁰რაჲთა იძიოს სისხლი ყოველთა წინაწარმეტყუელთაჲ, დათხეული დასაბამითგან სოფლისაჲთ ნათესავისა ამისგან,

⁵¹სისხლითგან აბელისით ვიდრე სისხლადმდე ზაქარიაჲსა, ძისა ბარუქისა, რომელი წარწყმდა შორის საკურთხეველისა მის და ტაძრისა. ჰე, გეტყჳ თქუენ, იძიოს ნათესავისა ამისგან.

⁵²ვაჲ თქუენდა, რჩულისმოძღუარნო, რამეთუ დაჰმალენით კლიტენი მეცნიერებისანი; თქუენ შე-არა-ხუალთ და შემავალთა აყენებთ.

⁵³და ეტყოდა მათ თავადი ამას წინაშე ყოვლისა მის ერისა; იწყეს მწიგნობართა მათ და ფარისეველთა განზრახვად ბოროტისა და უძნდა სიტყუაჲ იგი და ჰგმობდეს მას მრავლისათჳს სიტყჳსა.

⁵⁴და უმზირდეს მას პოვნად რასმე სიტყუასა პირისაგან მისისა, რაჲთა შეასმინონ იგი.