Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები ლუკას სახარება 21 Bible Online

ლუკას სახარება 21 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

ლუკას სახარება 21

¹მიხედა და იხილა, რომელნი დასდებდეს შესაწირავსა ფასისსაცავსა მას მდიდარნი.

²და იხილა ვინმე ქურივი გლახაკი, რომელმან დადვა ორი მწულილი.

³და თქუა იესუ: ჭეშმარიტად გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ქურივმან გლახაკმან უმეტეს ყოველთასა შეწირა.

⁴რამეთუ ამათ ყოველთა ნამეტავისაგან მათისა შეწირეს დასადებელსა ამას, ხოლო ამან ნაკლულევანებისაგან თჳსისა ყოველი, რაჲცა აქუნდა საცხორებელი, შეწირა.

⁵და რომელნიმე იტყოდეს ტაძრისა მისთჳს, ვითარმედ: ქვითა კეთილითა და პატიოსნითა შენებულ არს; და თქუა:

⁶ხედავთა ამას? მოვლენან დღენი, რომელთა შინა არა დაშთეს ქვაჲ ქვასა ზედა, რომელი არა დაირღუეს.

⁷ჰკითხეს მოწაფეთა: მოძღუარ, ოდეს იყოს, და რაჲ არს სასწაული, ოდეს ესე ყოფად არს?

⁸ხოლო თავადმან ჰრქუა: იხილეთ, ნუუკუე სცთეთ, რამეთუ მრავალნი მოვიდოდიან სახელითა ჩემითა და იტყოდიან, ვითარმედ მე ვარ; და ჟამი მოწევნულ არს, ნუ მიხუალთ შედგომად მათდა.

⁹ოდეს გესმოდიან ბრძოლანი და შფოთნი, ნუ შესძრწუნდებით, რამეთუ ჯერ-არს ყოფად, და არღა მეყსეულად იყოს აღსასრული.

¹⁰მაშინ ეტყოდა მათ: აღდგენ ნათესავნი ნათესავსა ზედა და მეუფებაჲ მეუფებასა ზედა;

¹¹და იყვნენ ძრვანი დიდ-დიდნი ადგილდ-ადგილდ, სიყმილნი და სრვანი, საშინელებანი ზეცით, სასწაულნი დიდ-დიდნი იყვნენ.

¹²ხოლო ამათ ყოველთა წინა დაგასხნენ თქუენ ზედა ჴელნი მათნი და გდევნიდენ და მიგცნენ თქუენ შესაკრებელთა და საპყრობილესა, მეფეთა წინაშე და მთავართა მიგიყვანებდენ თქუენ სახელისა ჩემისათჳს.

¹³და გექმნეს თქუენ ესე საწამებელ.

¹⁴დაისხენით ესენი გულთა თქუენთა, რაჲთა არა წინაჲსწარ იწურთიდეთ, რაჲ სიტყუაჲ მიუგოთ,

¹⁵რამეთუ მოგცეს თქუენ პირი და სიბრძნე, რომელსა ვერ უძლონ წინააღდგომად და სიტყჳს-გებად ყოველთა წინააღმდგომთა თქუენთა.

¹⁶რამეთუ მიგცნენ თქუენ მამა-დედათაგან და ძმათა და მეგობართა და ნათესავთა, და მოჰკლვიდენ თქუენგანთა;

¹⁷და იყვნეთ თქუენ მოძულებულ ყოველთაგან სახელისა ჩემისათჳს.

¹⁸და თმაჲ თავისა თქუენისაჲ ცუდად არა წარწყმდეს.

¹⁹მოთმინებითა თქუენითა მოიპოვნეთ სულნი თქუენნი.

²⁰რაჟამს იხილოთ იერუსალჱმი გარემოდგომილი ერისაგან, მაშინ გულისხმა-ყავთ, რამეთუ მოახლებულ არს მოოჴრებაჲ მისი.

²¹მაშინ რომელნი ჰურიასტანს იყვნენ, ივლტოდედ მთად კერძო; და რომელნი იყვნენ შუვა მისა, განივლტოდედ; რომელნი ველსა იყვნენ, ნუ შევლენედ მუნ.

²²რამეთუ დღენი შურის-გებისანი არიან, რაჲთა აღესრულნენ ყოველნი წერილნი.

²³ხოლო ვაჲ მუცელქმნულთა და რომელნი აწოებდენ მათ დღეთა შინა, რამეთუ იყოს ჭირი დიდი მაშინ ქუეყანასა ზედა და რისხვაჲ ერსა მას.

²⁴და დაეცნენ პირითა მახჳლისაჲთა, და წარიტყუენნენ ყოველთა მიმართ წარმართთა; და იერუსალჱმი დათრგუნვილ იყოს წარმართთაგან, ვიდრემდე აღესრულნენ ჟამნი წარმართთანი.

²⁵{დ}ა იყოს სასწაული მზესა და მთოვარესა და ვარსკულავთა, შეკრებაჲ თესლებისაჲ განკჳრვებითა ოხრისაჲთა, ვითარცა ზღჳსაგან და ძრვისა;

²⁶სულითა კაცთაჲთა შიშისაგან და მოლოდებისა მომავალისა ზედა სოფელსა ამას, რამეთუ ძალნი ცათანი შეიძრნენ.

²⁷და მაშინ იხილონ ძე კაცისაჲ, მომავალი ღრუბელთა ძალითა და დიდებითა მრავლითა.

²⁸და ვითარცა იწყოს ამან ყოველმან ყოფად, აღიხილენით თუალნი და აღიპყრენით ჴელნი, რამეთუ მოწევნულ არს გამოჴსნაჲ თქუენი. *