Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები იოანეს სახარება 10 Bible Online

იოანეს სახარება 10 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

იოანეს სახარება 10

¹მართლიად მართალსა გეტყჳ თქუენ: რომელი არა შევიდეს კარით ეზოსა ცხოვართასა, არამედ სხჳთ შთაჴდეს, იგი მპარავი არს და ავაზაკი.

²ხოლო რომელი შევიდეს კარით, მწყემსი არნ იგი ცხოვართაჲ.

³მას მეკარემან განუღის, და ცხოვართა მათ ჴმისა მისისაჲ ესმინ, და თჳსთა მათ ცხოვართა უწესნ სახელით, და გამოისხნის იგინი.

⁴და წინაწარუძღჳს მათ, და ცხოვარნი იგი მისდევედ მას, რამეთუ იცნიან ჴმაჲ მისი.

⁵ხოლო უცხოსა არა მისდევედ, არამედ ივლტიედ მისგან, რამეთუ არა იცნიან ჴმაჲ უცხოჲსაჲ მის.

⁶ესე იგავი ჰრქუა მათ იესუ, და მათ არა ცნეს, რაჲ არს, რასა ეტყოდა მათ.

⁷მერმე ჰრქუა მათ იესუ: მართლიად მართალსა გეტყჳ თქუენ, რამეთუ მე ვარ კარი ცხოვართაჲ.

⁸ყოველნი, რომელნი ჩემსა წინა მოვიდეს, მპარავნი იყვნეს და ავაზაკნი, და არა ისმინეს მათი ცხოვართა მათ.

⁹მე ვარ კარი: ჩემ გამო თუ ვინმე შევიდეს, ცხონდეს; შევიდეს და გამოვიდეს და საძოვარი პოოს.

¹⁰მპარავი სხუად არა მოვიდეს, გარნა თუ იპაროს, დაკლას და წარწყმიდოს. მე მოვედ, რაჲთა ცხორებაჲ აქუნდეს და უმეტეს აქუნდეს.

¹¹მე ვარ მწყემსი კეთილი: მწყემსმან კეთილმან თავი თჳსი დადვის საცხოვართა თჳსთა ზედა.

¹²ხოლო სასყიდლითი იგი არა არნ მწყემსი, რომლისაჲ არა არიედ თჳსნი ცხოვარნი. ვითარცა იხილის მგელი მომავალი, დაუტევნის საცხოვარნი და ივლტინ, და მგელმან წარიტაცნის და განაბნინის.

¹³რამეთუ სასყიდლით დადგინებულ არნ და არარაჲ ჰჭირნ ცხოვართა მათთჳს.

¹⁴მე ვარ მწყემსი კეთილი და ვიცნი ჩემნი იგი, და მიციან მე ჩემთა მათ.

¹⁵ვითარცა მიცის მე მამამან ჩემმან, ვიცი მეცა მამაჲ და თავი ჩემი დავდვა ზედა საცხოვართა მათ.

¹⁶და სხუაცა ცხოვარ არიან ჩემნი, რომელ არა არიან ამის ბაკისანი, და იგინიცა ჯერარიან ჩემდა მოყვანებად აქა, და ჴმისა ჩემისაჲ ისმინონ და იყვნენ ერთ სამწყსო და ერთ მწყემს.

¹⁷ამისთჳს უყუარ მე მამასა ჩემსა, რამეთუ მე დავდვა თავი ჩემი, რაჲთა მერმე აღვიღო იგი.

¹⁸ვერვინ მიიღოს იგი ჩემგან, არამედ მე დავდვა იგი თავით ჩემით. ჴელმწიფება მაქუს დადებად იგი და ჴელმწიფება მაქუს აღღებად იგი. ესე მცნებაჲ მაქუს მამისა ჩემისაგან.

¹⁹მერმე წვალებაჲ იყო შორის ჰურიათა მათ სიტყუათა ამათთჳს.

²⁰და იტყოდეს მრავალნი მათგანნი: ეშმაკი არს მის თანა და ბორგის. რაჲსა ისმენთ მისსა?

²¹ზოგნი იტყოდეს: ესევითარნი სიტყუანი არა ეშმაკეულნი არიან. ნუთუ ეშმაკი შემძლებელ არს თუალთა ბრმისათა ახილვად?

²²იყო სატფური იგი იერუსალჱმს, და ზამთარი იყო.

²³და იქცეოდა იესუ ტაძარსა მას და სტოასა სოლომონისსა.

²⁴გარემოადგეს ჰურიანი იგი და ეტყოდეს: ვიდრემდის წარმჴდი სულთა ჩუენთა? უკუეთუ შენ ხარ ქრისტე იგი, მარქუ ჩუენ განცხადებულად.

²⁵მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: გარქუ თქუენ, და არა გრწმენა ჩემი; საქმეთა რომელთა ვიქმ სახელითა მამისა ჩემისაჲთა, ესენი წამებენ ჩემთჳს.

²⁶ხოლო თქუენ არა გრწამს, რამეთუ არა ხართ ცხოვართა ჩემთაგანნი.

²⁷ცხოვართა ჩემთა ჴმისა ჩემისაჲ ესმის, და მე ვიცნი იგინი, და მომდევენ.

²⁸და მე მივსცე მათ ცხორებაჲ საუკუნოჲ, და არა წარწყმდენ უკუნისამდე, და არავინ მიმტაცნეს იგინი ჴელთაგან ჩემთა.

²⁹მამამან ჩემმან რომელმან მომცნა იგინი, უდიდეს ყოველთასა არს, და ვერვინ მიმტაცნეს იგინი ჴელთაგან მამისა ჩემისათა.

³⁰მე და მამაჲ ჩემი ერთ ვართ.

³¹ქვები აღიღეს, რაჲთამცა დაქოლეს იგი.

³²მიუგო მათ იესუ: მრავალი საქმე კეთილი გიჩუენე თქუენ მამისა ჩემისა მიერ; რომლისა სახისათჳს ქვასა დამკრებთ მე?

³³მიუგეს ჰურიათა მათ: კეთილისა საქმისათჳს ქვასა არა დაგკრებთ შენ, არამედ გმობისათჳს, რამეთუ შენ კაც ხარ და თავსა თჳსსა ღმერთად გამოაჩინებ.

³⁴მიუგო მათ იესუ: არა შჯულსა თქუენსა წერილ არს: მე ვთქუ: ღმერთნი ხართ?

³⁵უკუეთუ მათ ღმერთ ჰრქუა, რომელთა მიმართ სიტყუაჲ იგი ღმრთისაჲ იყო, და ვერ ეგების დაჴსნად წერილისა მის,

³⁶ხოლო რომელი მამამან განწმიდა და მოავლინა სოფლად, თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ: ჰგმობ, რამეთუ გარქუ, ვითარმედ ძე ღმრთისაჲ ვარ.

³⁷თუ არა ვიქ საქმეთა მამისა ჩემისათა, ნუ გრწამს ჩემი.

³⁸უკუეთუ ვიქმ, და ღათუ ჩემი არა გრწამს, საქმეთა ამათ თუ გრწმენინ, რაჲთა უწყოდით და გულისხმა-ჰყოთ, რამეთუ მამაჲ -- ჩემდა, და მე -- მამისა.

³⁹მერმე ეძიებდეს მას შეპყრობად, და განვიდა ჴელთა მათთაგან და წარვიდა მერმე.

⁴⁰და წიაღჴდა იორდანესა, ადგილსა მას, სადა იყო პირველ იოვანე და ნათელსცემდა, და მუნ იყოფოდა.

⁴¹და მოვიდეს მრავალნი მისა და ეტყოდეს, რამეთუ იოვანე სასწაულ არაჲ ყო, ხოლო ყოველი, რაჲ თქუა იოვანე ამისთჳს, ჭეშმარიტ იყო.

⁴²და მრავალთა ჰრწმენა მისი მუნ.