Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 12 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 12 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 12

¹მას ჟამსა ოდენ ჴელი მიყო ჰეროდე მეფემან ძჳრის-ყოფად რომელთამე ეკლესიაჲსა მისგანთა

²და მოკლა იაკობ, ძმაჲ იოჰანჱსი მახჳლითა.

³მან ვითარცა იხილა, რამეთუ სათნო-უჩნდა ჰურიათა მათ, შე-ვე ღა-სძინა შეპყრობაჲ პეტრჱსიცა და იყვნეს დღენი იგი უცომოებისანი.

⁴და შეიპყრა იგი და შესუა საპყრობილესა და მისცა იგი ოთხთა ოთხეულთა ერისაგანთა ცვად. ესრე ედვა გულსა, ვითარმედ დღეთამათ შემდგომად ზატიკობისათა აღმოჰგუაროს იგი და მისცეს იგი ჴელთა მის ერისათა.

⁵და პეტრე ცვულ იყო საპყრობილესა მას შინა. ხოლო ლოცვაჲ გულსმოდგინედ იყოფოდა ეკლესიათა მიერ ღმრთისა მიმართ მისთჳს.

⁶რაჟამს უკუე ეგულებოდა ჰეროდეს გამოყვანებად და მიცემად იგი ჴელთა მათთა, მას ღამესა ეძინა პეტრეს შორის ერისაგანთა ორთა,შეკრულსა ჯაჭჳთა მრჩობლითა, მჴუმილნი იგი მის საპყრობილისანი წინაშე კართა მათ სცვიდეს საპყრობილესა მას.

⁷და მოვიდა ანგელოზი უფლისაჲ და ნათელი დიდი გამობრწყინდა სახლსა მას შინა, სცა გუერდსა პეტრჱსსა, განაღჳძა მას და ჰრქუა:"აღდეგ შენ ადრე". და განეყარნეს და დასცჳვეს ჯაჭუნი იგი ჴელთაგან მისთა მეყსეულად.

⁸ჰრქუა მას ანგელოზმან მან: "შეირტყ სარტყელი და შეისხენ სანდალნი შენნი"; და მან ყო ეგრე. და ჰრქუა: "შეიმოსე სამოსელი ეგე შენიდა შემომიდეგ მე".

⁹და გამოვიდა, შეუდგა მას და არა უწყოდა, რამეთუ ჭეშმარიტ არს, რომელ-იგი იყო ანგელოზისა მისგან. ეგრე ეგონა, ვითარმედჩუნებასა იხილავს.

¹⁰ვითარ განვლეს მათ პირველი და მეორჱ საჴუმილი, მოიწინეს იგინი ბჭეთა მათ რკინისათა, რომელ-იგი შევიდოდა ქალაქად,რომელცა-იგი თჳთ განეღო მათ. ვითარცა შევიდეს, განვლეს უბანი ერთი და მეყსეულად განეყენა მისგან ანგელოზი იგი.

¹¹და პეტრე ვითარცა გულისხმა-ყო, თქუა გონებასა თჳსსა: "აწ უწყი ჭეშმარიტად, რამეთუ მოავლინა ღმერთმან ანგელოზი მისი დაგანმარინა მე ჴელთაგან ჰეროდესთა და ყოვლისაგან იჭჳსა ერისა მის ჰურიათაჲსა".

¹²გულსა მოეგონა და შევიდა იგი სახლსა მარიაჲსსა, დედისა მის იოჰანჱსისასა, რომელსა ერქუა მარკოს, სადა-იგი იყვნეს მრავალნიშეკრებულ და ილოცვიდეს.

¹³მან ვითარცა ირეკა კარსა მის ბჭისასა, გამოვიდა მჴევალი ერთი სმენად, რომელსა სახელი როდჱ.

¹⁴ვითარცა იცნა ჴმაჲ იგი პეტრჱსი, სიხარულითა არა განუღო კარი, არამედ შინა შერბიოდა და უთხრა, ვითარმედ: "ესერა, პეტრე კართადგას".

¹⁵მათ ჰრქუეს: "ჰბორგი სამე". და იგი უფროჲს განკრძალულ იყო, ვითარმედ: "ეგრე არს"; ხოლო იგინი ეტყოდეს: "ანგელოზი მისიიყოს".

¹⁶და პეტრე რეკდა კარსა მას ზედა. გან-რაჲ-უღეს და იხილეს იგი, დაუკჳრდა.

¹⁷მაშინ ჴელი განუყარა მათ, რაჲთა დადუმნენ. მაშინ უთხრობდა მათ, ვითარ-იგი უფალმან გამოიყვანა საპყრობილით, და ამცნო მათ:"უთხართ ესე იაკობს და ძმათა". და წარვიდა იგი სხუასა ადგილსა.

¹⁸და ვითარ განთენა, არა მცირედი შფოთებაჲ იყო ერისა კაცთაჲ მათ, ვითარმედ: "ვიდრე ჴდა პეტრე?"

¹⁹ჰეროდე ეძიებდა მას და არა პოვა. მაშინ განიკითხნა მცველნი იგი და უბრძანა მათი მოკლვაჲ. და გამოვიდა ჰეროდე მიერჰურიასტანით, კესარიას იქცეოდა.

²⁰და იყო ჰეროდე გულწყებულ ტჳრელთა და სიდონელთათჳს, და იგინი მოსრულ იყვნეს ერთბამად მისა და ქველისმოქმედს იყოფდესარისტაქოსს, სენაკაპანთ მოძღუარსა მეფისასა, ითხოვდეს მშჳდობასა, რამეთუ ქუეყანაჲ იგი მათი იზარდებოდა სამეუფოჲთა.

²¹დღესა მას ერთსა დაწესებულსა ჰეროდე შეიმოსა სამოსელი სამეუფოჲ და დაჯდა იგი საყდართა ზედა და იტყოდა მათა მიმართ.

²²და ერი იგი ყოველი ერთითა ჴმითა ღაღადებდეს და იტყოდეს: "ღმრთისა ჴმაჲ არს ესე და არა კაცთაჲ".

²³მუნქუესვე დასცა ანგელოზმან უფლისამან ამისთჳს, რამეთუ არა მისცა მან დიდებაჲ ღმერთსა, და იქმნა იგი მატლთშესაჭმელ დასულნი წარჴდეს.

²⁴და სიტყუაჲ იგი ღმრთისაჲ აღორძნდებოდა და განმრავლდებოდა.

²⁵ბარნაბა და სავლე მოიქცეს იერუსალჱმით ანტიოქიადვე, ვითარ აღასრულეს მსახურებაჲ იგი მათი, თანაწარიყვანეს იოჰანეცა,რომელსა სახელი წოდებულ იყო მარკოს.