Read ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები მოციქულთა საქმეები 15 Bible Online

მოციქულთა საქმეები 15 - ადიშის ოთხთავი 897 წ. – ძველი მონუსკრიპტები bible

მოციქულთა საქმეები 15

¹და გარდამოვიდეს ჰურიასტანით, ასწავებდეს ძმათა და ეტყოდეს: "არა თუ წინადაიცჳთოთ შჯულითა მოსჱსითა, ვერ გიძლავსცხორებად".

²ვითარ-იგი იყო ჴდომაჲ და გამოძიებაჲ არა მცირედი პავლჱსი და ბარნაბაჲსი მათა მიმართ, მაშინ დრო-უყვეს აღსლვაჲ პავლჱსი დაბარნაბაჲსი და სხუათა ვიეთმე მათგანთაჲ მოციქულთა მიმართ და ხუცესთა იერუსალჱმდ ამის ცილობისათჳს.

³იგინი წარმოეგზავნეს კრებულისა მისგან და განჰვლიდეს ზღჳსკიდისა ადგილსა და სამარიასა და მიუთხრობდეს მათ მოქცევასა მასწარმართთასა და ჰყოფდეს სიხარულსა დიდსა ყოველთა მიმართ ძმათა.

⁴და მო-რაჲ-ვიდეს და მოიწინეს იერუსალჱმდ, შეიწყნარნეს იგინი კრებულთა მათ და მოციქულთა და ხუცესთა, და მიუთხრეს მათ,რავდენი-რაჲ ღმერთმან ყო მათ თანა.

⁵აღ-ვინმე-დგეს დასისა მისგან ფარისეველთაჲსა, რომელნი-იგი მორწმუნენი იყვნეს, იწყეს სიტყუად და თქუეს: "ჯერ არსწინადაცუეთად მათა და მცნებად, რაჲთა დაიმარხონ შჯული მოსჱსი".

⁶შეკრბეს მოციქულნი იგი და ხუცესნი ხილვად და განზრახვად ამის სიტყჳსათჳს.

⁷და ვითარ იყო გამოძიებაჲ მრავალი, ზე აღდგა პეტრე და ჰრქუა მათ: "კაცნო ძმანო, თქუენ თჳთ უწყით, რამეთუ პირველით დღითგანთქუენ შორის გამოუცხადა ღმერთმან პირითა ჩემითა სმენად წარმართთა სიტყუაჲ იგი სახარებისაჲ და რწმუნებად.

⁸და გულთმეცნიერი ღმერთი ეწამა მათ, რამეთუ მისცა მათ სული წმიდაჲ, ვითარცა-იგი ჩუენ.

⁹და არარაჲ განგჳკითხნა ჩუენ შორის და მათ შორის, სარწმუნოებითა განწმიდნა გულნი მათნი.

¹⁰აწ რაჲსათჳს გამოსცდით ღმერთსა დადებად უღლისა ქედსა მას მოწაფეთასა, რომელსა-იგი ვერცა მამათა ჩუენთა და ვერცა ჩუენშეუძლეთ ტჳრთვად?

¹¹არამედ მადლითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსითა გურწამს ჩუენ ცხორებაჲ, ვითარცა სახედ იგი მათ".

¹²და დადუმნა ყოველი იგი სიმრავლჱ და ისმენდა ბარნაბაჲსსა და პავლჱსსა მას მითხრობასა, რავდენი ქმნა ღმერთმან სასწაულები დანიშები წარმართთა შორის ჴელითა მათითა.

¹³და დადუმებისა მის მათისა შემდგომად მიუგო იაკობ და ჰრქუა: "კაცნო ძმანო, ისმინეთ ჩემი:

¹⁴სჳმეონ მიგითხრა თქუენ, ვითარ-იგი ღმერთმან მოხედა გამოყვანებად წარმართთაგან ერი სახელისათჳს მისისა;

¹⁵და მას შეეტყუებიან სიტყუანი იგი წანაჲსწარმეტყუელთანი, ვითარცა წერილ არს:

¹⁶"ამისა შემდგომად მოვაქციო და აღვაშჱნო საყოფელი იგი დავითისი, დაცემული და დამჴობილი იგი მისი აღჰვმართო, და აღვაშჱნოიგი,

¹⁷რაჲთა გამოიძიონ ნეშტთა კაცთა მათ უფალი და ყოველთა წარმართთა, რომელთა ზედა სახელ-ედების სახელი ესე ჩემი, თქუაუფალმან, რომელმან ქმნა

¹⁸საცნაური ესე ყოველი საუკუნითგან".

¹⁹ამისთჳს მე ეგრე ჯერ-მიჩს, რაჲთა არა ვაწყინებდეთ მათ, რომელ-იგი წარმართთაგანნი მოქცეულ არიან ღმრთისა მომართ,

²⁰არამედ მიწერად მათა, რაჲთა განეყენნენ იგინი ჟამად ნაზორევთაგან კერპთაჲსა და სიძვისა და მშუდრისაგან და სისხლისა;

²¹რამეთუ მოსეს დასაბამითგან ნათესავთაჲთ ქადაგნი იგი მისნი ქალაქად-ქალაქად დაედგინნეს, რომელნი-იგი ამას აღმოიკითხვიდესყოველთა მათ შაბათთა შესაკრებელთა მათ შორის".

²²მაშინ ჯერ-უჩნდა მოციქულთა მათ და ხუცესთა ყოვლითურთ კრებულით გამორჩევად კაცთა მათგანთა, მივლინებად ანტიოქიადპავლჱს და ბარნაბაჲს თანა იუდა, რომელსა ეწოდა ბარსაბა, და შილა, კაცნი შერაცხილნი ძმათა შორის.

²³დაწერეს ჴელითა მათითა წიგნი ესრჱთ: "მოციქულნი და ხუცესნი და ძმანი, რომელნი-ეგე ანტიოქიაჲთ და ასურეთით დაკილიკიაჲთ კერძო ძმანი ხართ წარმართთაგანნი, გიკითხავთ.

²⁴რამეთუ მესმა ჩუენ, ვითარმედ ჩუენგანნი ვინმე განვიდეს და აღგძრნეს თქუენ სიტყჳთა, აღმზადებდეს გულთა თქუენთა, გეტყოდეს:"ჯერ-არს წინადაცუეთაჲ და დამარხვად შჯული მოსჱსი", რომელთა ჩუენ მიერ ეგევითარი ბრძანებაჲ არა აქუნდა.

²⁵აწ უკუე ჯერ-მიჩნდა ჩუენ კრებულთა ყოველთა ერთბამად გამორჩევაჲ კაცთაჲ მაგათ და მივლინებად თქუენდა პავლჱს თანა დაბარნაბაჲს თანა, საყუარელთა ჩუენთა,

²⁶კაცნი, რომელთა-იგი თავნი თჳსნი მისცნეს სახელისათჳს უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსა.

²⁷აწ მიმივლინებიან იუდა და შილა და მათცა სიტყჳთ გითხრან ესე,

²⁸რამეთუ ჯერ-უჩნდა სულსა წმიდასა და ჩუენცა, რაჲთა არა უმეტჱსი რაჲმე ტჳრთი დადებად თქუენ ზედა, გარნა ესენი, რომელუფროჲს სასწრაფო არიან:

²⁹განშორებად თქუენდა ნაკერპავთაგან და მკუდრისაჲსა, და სისხლისა ჭამისაგან და სიძვისა; ამათგან დაიმარხენით თავნი თქუენნი,კეთილსა იქმოდეთ და ცოცხლებით იყვენით უფლისა მიერ".

³⁰იგინი ვითარცა წარმოიმართნეს, მოვიდეს ანტიოქიად. და შეკრიბეს მუნ კრებული იგი და მისცეს წიგნი იგი ჴელთა მათთა.

³¹ვითარცა აღმოიკითხეს წიგნი იგი, განიხარეს ფრიად, ნუგეშინის-იცეს მათ ამას ზედა.

³²იუდა და შილა, რამეთუ იგინიცა თავადად კაცნი წინაჲსწარმეტყუელ იყვნეს, მრავლითა სიტყჳთა ნუგეშინის-სცეს ძმათა მათ დადაამტკიცებდეს მათ.

³³და დაყვეს მუნ მრავალი ჟამი, წარმოგზავნნეს მშჳდობით ძმათაგან მუნვე მოციქულთა მათ.

³⁴ჯერ-უჩნდა შილაჲსი დადგრომაჲ მუნვე.

³⁵ხოლო პავლე და ბარნაბა იქცეოდეს ანტიოქიას შინა, და ასწავებდეს და ახარებდეს სხუათაცა მრავალთა თანა სიტყუათა უფლისათა.

³⁶შემდგომად დღეთა რავდენთამე მერმე ჰრქუა პავლე ბარნაბას: "მივიქცეთ და მოვიხილვიდეთ ძმათა მათ ყოველსა ქალაქებსა,რომელთა შინა ვქადაგეთ სიტყუაჲ იგი უფლისაჲ, ვითარძი აქუნდეს".

³⁷ბარნაბას ესრე უნდა, რაჲთამცა იოჰანე თანა წარიყვანა, რომელსა ერქუა მარკოს.

³⁸ხოლო პავლე ესრე ჰლოცვიდა, ვითარმედ, რომელი-იგი ერთვე განეყენა მათგან პირველსა მას ჯერსა პანფილიაჲთ და არა შეუდგამათ საქმესა მას, არა წარყვანებად იგი.

³⁹იყო უკუე მკსინვარებაჲ მათ შორის ვიდრე განყენებად მათა ურთიერთას; და ბარნაბა თანაწარიყვანა მარკოს და განვიდა ნავითაკჳპრონდ.

⁴⁰ხოლო პავლე გამოირჩია შილა და მოვიდა იგი, მიეცა მადლითა ღმრთისაჲთა ძმათაგან,

⁴¹განჰვლიდა ასურეთსა და კილიკიასა და განამტკიცებდა ეკლესიათა.